چگونه امام مهدی که در یک مکان است ناظر همه جا می‌‌باشد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| نمایه وابسته     =  

| مدخل اصلی         = [[مهدویت]]

| موضوعات وابسته    =  

| پاسخ‌دهنده        =نویسندگان کتاب «[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»

| پاسخ‌دهندگان      =  

::::::«باید دانست که حاضر و ناظر دانستن [[امام]] به این معنا نیست که [[امام]] با چشم سر، افراد را نگاه می‌کند؛ همان گونه که شاهد و ناظر بودن خدا نیز شهود و دیدن مادی نیست. بلکه [[امام]] دارای حقیقت وجودی بسیار بلندی است که مربوط به گستره این عالم مادی نیست. در بسیاری از اخبار، برای [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان]]{{عم}} غیر از آنچه که ما آن را نفس و [[روح]] می‌نامیم، مقامی‌والاتر اثبات شده و آن مقام نورانیت است. در روایتی نقل شده است "نخستین چیزی که خدای متعال آفرید، نور [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] و [[امامان]] بود"<ref>بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۲.</ref>. در روایت دیگر آمده است: "خداوند در آغاز، نور [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} و [[امام علی|علی]]{{ع}} را خلق کرد"<ref>بحارالأنوار، ج۵۴، ص۱۷۰.</ref> و در روایتی دیگر بیان شده است: "خداوند، از نور عظمت خویش، آنان را آفرید"<ref>بحارالأنوار، ج۱۵، ص۲۴.</ref>.

:::::*آفرینش از نور خدا، چندان برای ما روشن نیست، ولی می‌توان گفت غیر مادی و مقامی‌بس بلند است. این مقام نورانیت، چون محیط و دربردارنده زمان‌ها و مکان‌ها است، بر همه چیز احاطه وجودی دارد و نمونه و مَثَلی است برای علم الهی؛ یعنی همان گونه که خدای متعال بر همه ما سوای خویش، احاطه حضوری دارد و این، به زمان و مکان ربطی ندارد، آن‌ها نیز که مظهر تام اسمای الهی‌اند و علمشان هم مظهر علم الهی است، به موجودات احاطه حضوری دارند.

:::::*بر این اساس، استقرار حضرت در مکانی از مکان‌های این کره خاکی، با شاهد و ناظر بودن او منافاتی ندارد. استقرار برای بدن مادی است و شاهد و ناظر بودن، مربوط به مقام نورانیت و روح مطهر آنان که وسعت وجودی دارد می‌باشد<ref>معارف قرآن، بحث انسان شناسی، ص۴۱۱ و ۴۱۲.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۵۳ - ۵۴.</ref>.