چرا امام مهدی وارث همه مظلومیت‌های اجداد طاهرینش می‌باشند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| نمایه وابسته     =  

| مدخل اصلی         = [[مهدویت]]

| موضوعات وابسته    =  

| پاسخ‌دهنده        =[[سید جعفر موسوی‌نسب]]

| پاسخ‌دهندگان      =  

::::::«یکی از صفات مهم [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[امام مهدی|خاتم الاوصیا]] است<ref>سید بن طاووس، مصباح الزایر، زیارت صاحب الامر، زیارت سوّم.</ref>‏ همان‌گونه که [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]] {{صل}} خاتم الانبیا بودند، این لقب منحصراً مربوط به [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است و این امتیاز برای امامان دیگر نیست، همانطوری که [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] در سلسله و رشته، [[نبوت]] به خاطر خاتمیت امتیاز بر همه انبیا پیدا کردند، [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز به خاطر خاتمیت در وصایت این امتیاز را دارند و طبیعی است که هرجا مقام و امتیاز و اهمیتی باشد در مقابل مسؤولیت و تکلیف سنگین‌تر است همان‌گونه که [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} بیش از تمام انبیاء قبلی مورد اذیت و آزار قرار گرفتند که فرمودند {{عربی|"مَا أُوذِيَ نَبِيٌّ مِثْلَ مَا أُوذِيتُ"}}<ref>حسین حسینى، مهر محبوب، چاپ سوم، ۱۳۷۹، نشر آفاق از مناقب آل ابى طالب، ج ۳، ص ۲۴۷ نقل کرده است.</ref>؛ هیچ نبی و پیامبری مثل من مورد اذیت و آزار قرار نگرفته است. پس [[امام مهدی|امام خاتم]] نیز وظایف و مشکلات سنگینی در پیش دارند<ref>مجله موعود، شماره چهارم، مهر ۱۳۷۵، مقاله بقیة اللّه یادگار خدا، آیت اللّه کریمى جهرمى، ص ۱۵ به بعد.</ref> و از آنجایی که یگانه فرزند بلافصل [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} زنده و حاضر هستند و طبق قوانین ظاهری و عرفی اسلامی او یگانه وارث [[اهل بیت]] {{عم}} است: هم صاحب اموال و املاک دنیایی و ظاهری‌اند (سهم [[امام]] و [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} و انفال و...) و هم صاحب و وارث سجایای اخلاقی و مناصب [[امامت]] و [[ولایت]] از جمله آثار مصایب و مظلومیت‌هایی که بر اجداد طاهرینش شده است.

::::::لذا در کتاب اصول کافی روایات زیادی به این مضمون آمده که: {{عربی|"لَا تَعُودُ الْإِمَامَةُ فِي أَخَوَيْنِ بَعْدَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ أَبَداً إِنَّمَا جَرَتْ مِنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ كَمَا قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى {{متن قرآن|وَأُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ}} فَلَا تَكُونُ بَعْدَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ {{ع}} إِلَّا فِي الْأَعْقَابِ وَ أَعْقَابِ الْأَعْقَابِ"}}<ref>محمد بن یعقوب کلینى قدّس سرّه، اصول الکافى، ج ۱، ص ۳۴۱، کتاب الحجة، باب ۱۱۹؛ دارالتعارف، بیروت، ۱۴۱۱ ه.ق، یعنى بعد از امام حسن {{ع}} و امام حسین {{ع}} امامت در دو برادر قرار نمى‌گیرد، بلکه امامت به على پسر حسین مى‌رسد، همانگونه که خداوند فرموده «خویشاوندان نسبت به یکدیگر در کتاب خدا سزاوارترند» انفال، ۷۵. پس امامت بعد از على فرزند حسین همچنان پشت در پشت و نسل به نسل است تا حضرت مهدى {{ع}} که وارث حقیقى و شرعى است.</ref>.

::::::و نیز احادیث فراوان دیگری موجود است که ابتداء [[امام علی|علی]] {{ع}} و در قدم بعد سایر [[ائمه]] {{ع}} را وارث علم و آثار [[نبوت]] و مصداق ذی القربی معرفی می‌کند و یکی از آثار [[نبوت]] بلکه بارزترین آن بنابر فرموده [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} آزار و اذیتی است که وجود نازنین‌اش از بعضی اشخاص فرومایه دیدند و مسلّماً اشخاص فرعونی و قابیلی‌صفت در طول تاریخ بوده و خواهند بود.

::::::در حدیثی [[امام صادق]] {{ع}} ابتداء به اوصیاء و وارثان انبیاء پیشین اشاره می‌کنند تا به اوصیاء [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌رسند و با تمسک به [[قرآن]] وراثت و وصایت [[امام علی|علی بن ابی طالب]] و یازده فرزند گرامی او را ثابت می‌کنند...

::::::یعنی [[امامان]] بعدی وارث آثار نبوت‌اند و این ذی‌القربی (بستگان نزدیک [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{س}}) مورد ظلم و کفران امّت قرار می‌گیرند و پس از آن شهید می‌شوند (مظلومیت آشکار)<ref>همان، اصول کافى، ج ۱، ص ۳۴۹، باب ۱۲۱، کتاب الحجة، حدیث شماره ۳؛ سپس خداوند فرمود: حق ذى القربى را بده و ذى‌القربى على {{ع}} بود و حقّش وصیت بود که اسم اکبر و میراث علم و آثار علم نبوت به او داده شد سپس خداوند فرمود: بگو(اى پیامبر) از شما مزدى نمى‌خواهم جز دوستى بستگان نزدیک‌ام، سپس خداوند فرمود: آن گاه از کشته شده پرسیده شود که به کدامین گناه کشته شده، مى‌گوید: از مودّتى سؤال مى‌شوید که فضل آن در حق شما اهل بیت بوده به کدامین گناه امامان را کشته‌اید.</ref> بلکه آن حضرت سختی‌ها و بلاهای بیشتر و عظیم‌تر از همه [[امامان]] [[معصوم]] {{ع}} می‌بیند؛ در دوره‌های طولانی تاریخ حیات‌شان حوادث تلخ و رویدادهای بزرگی را شاهدند که جهان [[اسلام]] را تیره و سیاه کرده، و پیکره و اعضای آن را تکه‌تکه و پراکنده کرده و امت اسلامی زیر دست و پای استعمار در رنج هستند، او به خاطر [[امام]] بودنش و دلسوزی بیش‌تر از پدر به فرزندش برای تک‌تک افراد امّت [[اسلام]] غم می‌خورند و از همه مهم‌تر او یگانه کسی از فرزندان [[معصوم]] [[اهل بیت]] است که عزادار مصیبت‌های وارد بر مادرش [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]] {{س}} و جدّ بزرگوارش [[امام حسین|حسین بن علی]] {{ع}} و سایر [[امامان]] است.

::::::ایشان به خوبی ملاحظه می‌فرماید که دین جدّش، که آن همه زحمت و مصیبت کشید تا [[اسلام]] معرفی شود، چگونه دچار انحراف و انزوا شده، چگونه میراث گران‌بهای اجدادش که برای سعادت انسان‌ها بود به تاراج دشمنان و دوستان جاهل رفته، لذا در هر مجلس مصیبتی ابتدا به آن حضرت سلام کرده و تسلیت عرض می‌کنیم که او یگانه وارث و یگانه منجی عالم بشریت است. {{عربی|"و السلام علیه یوم ولد و یوم یقوم و انتقم من المجرمین"}}.

::::::خلاصه: [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} یگانه وارث زنده و حاضر خاندان [[اهل بیت]] است و تمام آثار و پیامدهای منصب [[نبوت]] و [[امامت]] به او می‌رسد از جمله مظلومیت‌ها و مصایب وارده از جانب دشمنان [[اسلام]] و [[اهل بیت]] {{ع}} به خاطر موارد ذیل است:

:::::#حضرت خاتم الاوصیاءاند، منصب و امتیاز مهم که وظایف و سختی‌های مهم هم به دنبال دارد.

:::::#حضرت شاهد و ناظر بلاها و مصیبت‌هایی‌اند که از طرف کفّار بر مسلمین وارد می‌شود و چون حضرت از پدر و مادر بر ما مهربان‌تراند، پس غمگین‌اند.

:::::#اگر ما که از [[شیعه|شیعیان]] [[اهل بیت]] هستیم در مصیبت [[اهل بیت]] این همه عزادار هستیم، آقا فرزند آنهاست و به مراتب از ما بیشتر و دقیق‌تر مصایب را درک می‌کنند و غم و اندوه‌شان به مراتب بیشتر از همه است.

:::::#عمل نشدن به سنّت جدّش و ترویج دین آن، به طوری که شاید یکی دیگر از مصایب و مظلومیت‌های حضرت است»<ref>[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۱۶۶-۱۷۰.</ref>.