علامات خاصه ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| نمایه وابسته     =

| مدخل اصلی        = [[مهدویت]]

| موضوعات وابسته    =  

| پاسخ‌دهنده        =

| پاسخ‌دهندگان      =[[سید اسدالله هاشمی شهیدی]]؛ [[رسول رضوی]]

::::::«علامات خاصه، که مربوط، و مختص به خود حضرت است و کسی با آن حضرت در این علامات، شریک نیست (دو چیز) است:

::::# پرچم و علم آن حضرت است که پوشه آن بسته و خود به خود باز می‌شود، به پا می‌ایستد و عرض می‌کند:{{عربی|" يَا وَلِيَّ اللَّهِ اقْتُلْ أَعْدَاءِ اللَّهِ  ‏‏"}}<ref>ای ولی خدا دشمنان خدا را نابود کن.</ref>

::::# شمشیر آن جناب است که در "غلاف" می‌باشد و چون خداوند بخواهد [[ظهور]] حضرتش را به وی اعلام فرماید، فرمان می‌دهد که شمشیر به خودی خود از "غلاف" بیرون آمده و به زبان فصیح و آشکار عرض کند: {{عربی|" اخْرُجْ‏ يَا وَلِيَ‏ اللَّهِ‏ ‏‏"}}<ref> ای ولی خدا از پشت پرده غیبت بیرون بیا و قیام کن؛ نور الانوار، نور هشتم، در بیان علامات ظهور، چاپ سال ۱۳۰۱ هجری قمری، که شماره‌گذاری نشده و شماره صفحه ندارد.</ref>

::::::مرحوم [[شیخ صدوق]] مشروح جریان قیام و علامات خاصه حضرت را به سند خود از حضرت [[امام جواد|امام محمد تقی جواد الائمه]]{{ع}} و او از آباء طاهرین خود از [[پیامبر خاتم|پیغمبر]] گرامی چنین نقل کرده است: [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} در بیان اوصاف [[حضرت قائم]]{{ع}} به "[[ابی ابن کعب]]" فرمود: به راستی که خداوند عز و جل، در صلب [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} نطفه‌ای ترکیب نموده است پاک و پاکیزه و طیب و طاهر، که هر مؤمنی که خداوند از او در خصوص دوستی و [[ولایت]] [[اهل بیت]] {{عم}} پیمان گرفته باشد، از او راضی و خشنود است، و هر منکری که از او دوری جوید به او کافر باشد. او امامی است پاک، و پاکیزه، ستوده خصال و هدایت کننده که به [[عدالت]] حکم می‌کند و مردم را به عدل و دادگری فرمان می‌دهد و در گفتارش خدای تعالی را تصدیق می‌کند و خداوند هم گفتار او را تصدیق می‌نماید، و چون [[علائم ظهور]] و دلائل خروج، برای او ظاهر گردد از "تهامه" یعنی: از سرزمین حجاز، خروج خواهد نمود. برای او در "طالقان" گنجه‌ایی ذخیره است که نه از طلاست و نه از نقره، بلکه گروهی هستند از سواران شجاع و نیرومند که به سازوبرگ کامل جنگی مجهزند، و مردانی هستند (نشانه‌دار) با اسم و رسم، معروف و مشهور و نام‌آور<ref>عبارت متن عربی چنین است {{عربی|" وَ لَهُ‏ بِالطَّالَقَانِ‏ كُنُوزٌ لَا ذَهَبٌ‏ وَ لَا فِضَّةٌ إِلَّا خُيُولٌ‏ مُطَهَّمَةٌ وَ رِجَالٌ‏ مُسَوَّمَةٌ ‏‏"}} در ترجمه این عبارت از نهایه ابن اثیر، ماده (طهم و سوم) استفاده شده است.</ref> که خداوند آنها را از شهرهای دوردست به شماره اصحاب (بدر) سیصد و سیزده تن به دور او جمع کند. و با او نامه‌ای است مهر شده که در آن نامه شماره اصحاب و یارانش، و نام و نسبشان و نام شهرهای‌شان، و شغل و کارشان و کنیه و صفاتشان و تمام خصوصیاتشان ثبت و ضبط و نوشته شده است. آنان در هنگام جنگ و نبرد مردانه به دشمن حمله می‌برند و به پیش می‌تازند و در فرمانبرداریش سخت و کوشا و جدی هستند. "[[ابن بن کعب]]" عرضه داشت: یا [[پیامبر خاتم|رسول الله]]! دلائل و علامات ظهورش چیست؟ فرمود: یکی اینکه: پرچم و علمی دارد که چون وقت ظهورش فرا رسد خود به خود باز می‌شود و خدای تعالی آن را به سخن می‌آورد و عرض می‌کند:{{عربی|" يَا وَلِيَّ اللَّهِ اقْتُلْ أَعْدَاءِ اللَّهِ  ‏‏"}}<ref>ای ولی خدا از پشت پرده به در آی و دشمنان خدا را به قتل برسان.</ref> و او دو پرچم، و دو نشانه دارد. {{عربی|" وَ لَهُ‏ رَايَتَانِ‏ وَ عَلَامَتَان‏‏‏"}}<ref>در نسخه اصل، و همچنین بحار عبارت، حدیث چنین است (و له رایتان و علامتان) یعنی: او دو پرچم و دو نشانه دارد، ولی ظاهرا این جمله درست نباشد و صحیح آن {{عربی|" وَ هُمَا آيَتَانِ‏ وَ عَلَامَتَان‏‏‏‏"}} است. یعنی: این دو چیز، دو نشانه، و دو علامت است، که یکی خودبه‌خود باز شدن پرچم باشد و دیگری سخن گفتن آن.</ref>. و دوم اینکه: شمشیری دارد که در غلاف است و چون هنگام [[ظهور]] حضرتش فرا رسد شمشیر او از غلاف بیرون می‌آید و خداوند آن را به سخن می‌آورد و صدا می‌زند: {{عربی|" اخْرُجْ‏ يَا وَلِيَ‏ اللَّهِ‏ فَلَا يَحِلُ‏ لَكَ‏ أَنْ‏ تَقْعُدَ عَنْ‏ أَعْدَاءِ اللَّهِ‏ ‏‏‏‏"}}<ref>ای ولی خدا، از پشت پرده غیبت بیرون بیا و قیام کن که دیگر جای درنگ نیست و برای تو روا نیست که از دشمنان خدا دست برداری!!!</ref>پس آن حضرت قیام می‌نماید و دشمنان خدا را در هر کجا که بیابد به قتل می‌رساند و حدود خداوند را جاری می‌سازد و به حکم خداوند حکم می‌فرماید، و او خارج می‌شود در حالی که "جبرئیل" در طرف راستش و "میکائیل" در طرف چپش و "شعیب و صالح"<ref>ظاهرا (شعیب و صالح) درست نباشد و صحیح آن شعیب بن صالح است زیرا چنانکه در آینده خواهیم گفت: مطابق برخی از روایات (شعیب بن صالح) نام رمزی فرمانده سپاه سید حسنی است که پس از ظهور حضرت صاحب الامر {{ع}} سردار لشکر و پرچمدار آن حضرت خواهد بود.</ref> جلودار و پیشرو لشکریان او باشند. و زود باشد آنچه را که به شما گفتم، مردم آن را به زبان آورند، هر چند بعد از زمان‌های طولانی باشد "و {{عربی|" أُفَوِّضُ‏ أَمْرِي‏ إِلَى‏ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ لَوْ بَعْدَ حِين‏‏ ‏‏‏‏"}}. ای "ابی" خوشا بحال کسی که او را دیدار کند و زمانش را درک نماید، و خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد و به او عقیده داشته باشد، خداوند آنها را از هلاکت نجات دهد به وسیله اقرار به او و به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} و جمیع [[امامان معصوم]] {{عم}}؛ بهشت را به رویشان بگشاید، و حکایت آنان در زمین مانند حکایت "مشک" است که بویش پراکنده شود و هرگز تغییر نیابد، و مثل آنان در آسمان مانند ماه نورانی است که هرگز خاموش نشود و تیره نگردد. ابی گفت یا [[پیامبر خاتم|رسول الله]]! خدای تعالی حال این [[امامان معصوم]]{{عم}} را چگونه بیان فرموده است؟ فرمود: به راستی که خداوند عالم بر من دوازده مهر و دوازده صحیفه نازل فرموده که نام و صفت هر امامی بر مهر و صحیفه‌اش می‌باشد<ref>اکمال الدین صدوق، ج ۱، ص ۳۸۳، ۳۸۴ چاپ اسلامیه، سال ۱۳۹۶ قمری.</ref>»<ref>[[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی، سید اسدالله]]، [[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۲۵ - ۲۸.</ref>.

::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[رسول رضوی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی (کتاب)|امام مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«این علامت‌ها، خاص و مختص وجود پربرکت حضرت [[امام مهدی|صاحب الامر]]{{ع}} است و حضرت بدان وسیله می‌داند که خداوند او را اذن و اجازه ظهور داده است. در روایتی طولانی، ابی بن کعب از پیامبر اکرم {{صل}} درباره علامت‌های ظهور [[امام مهدی]] {{ع}} سؤال می‌کند. آن حضرت می‌فرماید: او ([[امام مهدی]] {{ع}}) پرچمی دارد که چون وقت ظهورش فرا رسد، خودبه‌خود باز می‌شود و خدای تعالی آن‌را به سخن می‌آورد و عرض می‌کند: "ای ولی خدا! دشمنان خدا را بکش!"<ref>{{عربی|" يَا وَلِيَ‏ اللَّهِ‏ فَاقْتُلْ‏ أَعْدَاءَ اللَّهِ‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.</ref> و این دو علامت است: اولی باز شدن پرچم، دومی، صدایی است که از پرچم برمی‌آید. و نیز او شمشیری دارد که در غلاف است و چون هنگام [[ظهور]] حضرتش فرارسد از غلاف بیرون می‌آید و خداوند آن‌را به سخن می‌آورد و صدا می‌زند: "ای ولی خدا! قیام کن که دیگر جای درنگ نیست و نشستن برای تو روا نیست که از دشمنان خدا دست برداری"<ref>{{عربی|" اخْرُجْ‏ يَا وَلِيَ‏ اللَّهِ‏ فَلَا يَحِلُ‏ لَكَ‏ أَنْ‏ تَقْعُدَ عَنْ أَعْدَاءِ اللَّهِ‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.</ref> پس حضرت خروج می‌کند و قیام می‌کند و دشمنان خدا را هرکجا بیابد به قتل می‌رساند<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۳۱۰- ۳۱۱.</ref>.