ساقی کوثر: تفاوت میان نسخه‌ها

کوثر یعنی خیر فراوان. به مقتضای روایات، حوضی است که در قیامت و در بهشت، مردم نیک و پیروان [[امام علی|علی]]{{ع}} از آن سیراب می‌شوند، [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} هم کنار آن خواهد بود و یکی از جاهایی است که در محشر، میعادگاه [[پیامبر]] با امّت خویش است. روایات، [[امام علی]]{{ع}} را ساقی مردم از آن حوض خوشگوار معرفی می‌کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۳۰۲.</ref>.  

* در حدیث است: {{عربی|یا علیّ! أنت صاحبی علی الحوض غدا}}<ref>بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۹۳، نیز ص ۲۱۱</ref> یا علی! فردای قیامت کنار حوض، تو همراه منی. در دعای ندبه چنین است: {{عربی|و أنت غدا علی الحوض خلیفتی}}. در حدیثی [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] پنج ویژگی برای [[امام علی|علی]]{{ع}} برشمرده است، یکی هم ایستادن کنار حوض کوثر و سیراب‌کردن هرکس را از امّت که بشناسد: {{عربی|أمّا الثالثة فواقف علی عقر حوضی یسقی من عرف من امّتی}}<ref>بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۲۱۹، ح۱۳</ref>. در روایات دیگر از آن [[امام]] به عنوان نگهبان کوثر، امین [[پیامبر]] بر کوثر، جانشین [[پیامبر]] بر کوثر و ساقی کوثر هم یاد شده است. این لقب، در ادبیات شیعی و اشعار فارسی هم بازتاب گسترده‌ای دارد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۳۰۲.</ref>.