انگیزه‌های مدعیان بابیت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| نمایه وابسته     =  

| مدخل اصلی         = [[مهدویت]]

| موضوعات وابسته    =  

| پاسخ‌دهنده         =[[احمد عابدی]]

| پاسخ‌دهندگان       =  

::::::«معمولا وقتی مشکل یا بحرانی اجتماعی پدید می‌آید و جمعی از مردم خود را از مقابله با آن ناتوان می‌بینند، برخی مغرضان و گاه ساده لوحان برای کنار کشیدن خود از مسئولیت‌های مهم و پرزحمت، یا به گوشه نشینی روی می‌آورند یا به دین‌سازی و بازی با اعتقادهای مردم. اکثر ادعادهای بابیت در موقعیتی این گونه پدید آمده است. در این جا انگیزه‌های مدعیان آن را ذکر می‌کنیم:

::::#'''ثروت اندوزی:''' یکی از مهم‌ترین راههای نفوذ، شیطان ثروت است. وقتی [[امام کاظم|حضرت موسی بن جعفر]]{{ع}} شهید شد، سی هزار دینار از اموال [[امام]]{{ع}} كه نزد [[علی بن ابی حمزه بطائنی]] باقی ماند. او برای آنکه اموال را به [[امام رضا|امام هشتم]]{{ع}} تحویل ندهد، ادعا کرد [[امام کاظم|امام هفتم]]{{ع}} زنده و همان [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} است.<ref> محمد تقی التستری، قاموس الرجال، ج ۷، ص ۲۷۱، ش ۴۹۸۴ </ref>

::::#'''توهم:''' برخی انسان‌ها در توهم‌ها فرو رفته، خرد را از دست می‌دهند، ادعاهای گزاف بر زبان می‌رانند و جمعی نادان را پیرامون خویش گرد می‌آورند؛ برای مثال، منابع معتبر تاریخی نشان می‌دهد، [[ابودلف محمد بن مظفر کاتب]] که ادعای بابیت داشت، با این مشکل روبه رو بود.

::::#'''جاه طلبی:''' ریاست طلبی نیز از عوامل بسیار مهم پیدایش اعتقادهای خرافی و ادیان ساختگی است. غرور و اشتیاق به بزرگ شدن و خودنمایی از صفات مذموم اخلاقی است که انسان را سمت کارهای خطرناک می کشاند. از آنجا که مسئله نیابت [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} موقعیت ویژه اجتماعی برای فرد ایجاد می‌کند و احترام و فرمانبرداری مردم را به ارمغان می‌آورد، برخی از فرومایگان برای جبران ضعف روحی خود، ادعای نیابت می‌کنند. البته گاه حسادت در برابر بزرگان سبب جاه طلبی است؛ برای مثال، [[شلمغانی]] به نواب اربعه حسادت می‌ورزید و نمی‌توانست برتری آنان را ببیند. بدین سبب، ادعای نیابت کرد و عده‌ای را به گمراهی کشاند.<ref> محمد صدر، تاریخ الغيبية الصغری، ص ۵۱۴</ref>

::::#'''شهوت‌رانی:''' گمراهی و گرایش به محرمات و شهوت رانی از دیگر انگیزه‌های مدعیان بابیت است. متأسفانه کسانی که نمی‌خواهند، پاک دامن باشند، برای رسیدن به لذت‌های جنسی و ترویج مفاسد، اخلاقی، به ادعای بابیت و ساختن [[دین]] جدید روی می‌آورند.

::::#'''مسائل سیاسی:''' یکی دیگر از انگیزه‌های مدعیان با بیت، مسائل سیاسی است. دولت‌ها گاه مستقیم او زمانی غیر مستقیم برای آنکه روحیه شیعیان را خرد کرده، در صفوف متحدشان رخنه پدید آورند و آنان را در تفرقه و تزلزل فرو برند، برخی را تحریک می‌کنند، تا ادعای بابیت بر زبان رانند و به استحکام بنیادهای [[حکومت]] غاصبان و ستمگران پردازند.<ref>  محمد صدر، تاریخ الغيبية الصغری، ص۴۹۹</ref>

:::::*به هر حال، بررسی وضعیت افرادی که به دروغ مدعی نیابت [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} شده‌اند، نشان می‌دهد آنان:

::::#به ادعای بابیت اکتفا نکرده، سرانجام به ادعای [[امامت]] و [[نبوت]] روی آوردند؛

::::#درباره [[ائمه]]{{عم}} اعتقادهای کفرآمیز مانند الوهیت داشتند؛  

::::#به اعتقادهای باطل و کفرآمیزی چون تناسخ داشتند؛  

::::#به ترویج نوعی اباحه گری و تجویز گناه می‌پرداختند»<ref>[[احمد عابدی|عابدی، احمد]]؛ [[مدعیان و منکران بابیت و مهدویت (مقاله)|مدعیان و منکران بابیت و مهدویت]]، ص ۳۹۱ - ۳۹۳.</ref>.