علم مکفوف و علم مبذول به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جمع شدن|۱۱. آقای دکتر فتحی؛}}

[[پرونده:1367001.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[امین فتحی|فتحی]]]]

::::::«خدای -عزوجل- را دو گونه علم است: علم مبذول (بذل شده) و علم مکفوف (نگهداری شده) علم مبذول چنان است که هر چه به همه فرشتگان و [[پیامبران]]{{ع}} داده باشند به ما نیز داده‌اند. و علم مکفوف همان علمی است که نزد ذات الهی -در ام الکتاب- است. و آن علم هر گاه به بروز آید، نفوذ کند و به دیگران رسد.<ref>{{عربی|"إن لله – عزوجل- علمین: علم مبذول و علم مکفوف؛ فأما المبذول فإنه لیس من شیء تعلمه المکلائکه والرسل إلا نحن نعلمه؛ وأما المکفوف فهو الذی عندالله- عزو جل- فی أ م الکتاب، إذا خرج نفذ"}}؛ [[کلینی]]،۱۳۸۷،اصول کافی،ترجمه آیت الله کمره ای،ج ۲: ۲۹۰.</ref> استاد محترم جناب آقای [[حکیمی]] در توضیح این روایت شریف علاوه بر تائید صحت آن، نوشته‌اند "آنچه در همه جهان پهناور هستی و آفاق بی‌کران وجود، تحقق پذیرفته است، همه و همه، مصداق‌های علم مبذول است، یعنی علمی که... درخارج -در ظرف عالم خود هر جا هست- تحقق یافته است. و آنچه سپس نیز اتفاق بیفتد و تحقق بیابد، در قلمرو مصداق‌های علم مبذول جای دارد. و علم مبذول –به تمام و کمال- به انسان هادی تفویض گشته است". سپس به روایت دیگری از [[امام صادق]]{{ع}} اشاره می‌کنند که در قسمت آخر آن آمده است "دوم آن علم که ویژه ذات مقدس اوست و کسی جز او آن را نمی‌داند (علم مستأثر، علم مکفوف). لکن چون خدا اراده کند که چیزی از همین علم را نیز آشکار گرداند به ما بیاموزد" سپس این‌گونه نتیجه گیری می‌کنند "آنچه از ازل تا ابد، درارتباط با ایجاد و تکوین، و اعطا و تقدیر، و حکمت و تشریع و سلوک و تهذیب، ادب و قرب... به فرشتگان و پیمبران رسیده و عطا شده است، همه و همه در نزد انسان هادی ([[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[ائمه|ائمه طاهرین]]{{عم}}) نیزهست"<ref>حکیمی، محمدرضا،۱۳۷۰، کلام جاودانه، ۷۵و ۷۶.</ref>»<ref>[http://madaarehosn.blogfa.com/post/27 کتاب مبین، منشای ولایت تشریعی معصومین].</ref>.

{{پایان جمع شدن}}