مدعیان بابیت چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
::::::او تنها [[ادعای نیابت]] نکرد بلکه [[ادعای نبوت]] هم کرد. او [[اعتقاد]] به [[تناسخ]] داشت و [[محرمات الهی]] را [[حلال]] اعلام کرد و دروغ‌هایی می‌بافت که خود به تنهایی نشانه [[دروغ]] و انحرافش بود. | ::::::او تنها [[ادعای نیابت]] نکرد بلکه [[ادعای نبوت]] هم کرد. او [[اعتقاد]] به [[تناسخ]] داشت و [[محرمات الهی]] را [[حلال]] اعلام کرد و دروغ‌هایی می‌بافت که خود به تنهایی نشانه [[دروغ]] و انحرافش بود. | ||
::::::به همین [[دلیل]] [[سعد بن ]][[عبد الله]] می‌گوید: [[محمد بن نصیر نمیری]] ادعا می‌کرد که او فرستاده یک [[پیامبر]] است و می‌گفت [[علی بن محمد]] ([[امام عسکری]]) او را فرستاده است. او قائل به [[تناسخ]] بود و در مورد [[امام عسکری]] {{ع}} مبالغه کرده و قائل به ربوبیت [[حضرت]] بود و [[حرام]] [[خدا]] را [[حلال]] می‌دانست<ref>الغیبة، الطوسی، ص ۳۹۸.</ref>. | ::::::به همین [[دلیل]] [[سعد بن ]][[عبد الله]] می‌گوید: [[محمد بن نصیر نمیری]] ادعا می‌کرد که او فرستاده یک [[پیامبر]] است و می‌گفت [[علی بن محمد]] ([[امام عسکری]]) او را فرستاده است. او قائل به [[تناسخ]] بود و در مورد [[امام عسکری]] {{ع}} مبالغه کرده و قائل به ربوبیت [[حضرت]] بود و [[حرام]] [[خدا]] را [[حلال]] می‌دانست<ref>الغیبة، الطوسی، ص ۳۹۸.</ref>. | ||
::::::عده‌ای [[ساده‌لوح]] و [[نادان]] که بعد از او متفرق شدند و دیگر هم جمع نشدند- دور او را گرفته بودند. افراد دیگری نیز وجود دارند که [[ادعای نیابت]] کردند و [[شیعیان راستین]]، واقعیت امر آنها را برملا کردند. [[صاحب]] کتاب الحدائق می‌گوید: [[اصحاب]] [[ائمه]] {{ع}} بسیار در این مورد سخت می‌گرفتند و حتی در این کار تندروی کردند تا جایی که گاهی به محض تهمت مبنی بر این ادعاها، از فرد فاصله می‌گرفتند<ref>الحدائق الناظرة، ج ۱، ص ۱۲.</ref>»<ref>[[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]، | ::::::عده‌ای [[ساده‌لوح]] و [[نادان]] که بعد از او متفرق شدند و دیگر هم جمع نشدند- دور او را گرفته بودند. افراد دیگری نیز وجود دارند که [[ادعای نیابت]] کردند و [[شیعیان راستین]]، واقعیت امر آنها را برملا کردند. [[صاحب]] کتاب الحدائق می‌گوید: [[اصحاب]] [[ائمه]] {{ع}} بسیار در این مورد سخت می‌گرفتند و حتی در این کار تندروی کردند تا جایی که گاهی به محض تهمت مبنی بر این ادعاها، از فرد فاصله می‌گرفتند<ref>الحدائق الناظرة، ج ۱، ص ۱۲.</ref>»<ref>[[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]، ص۱۴۸-۱۵۵.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||