خواب: تفاوت میان نسخه‌ها
تغییرمسیر به رؤیای معصوم حذف شد
(تغییرمسیر به رؤیای معصوم) |
(تغییرمسیر به رؤیای معصوم حذف شد) برچسب: تغییرمسیر حذف شد |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{خرد}} | |||
{{امامت}} | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">مدخل‌های وابسته به این بحث:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[خواب در قرآن]] | [[خواب در حدیث]] | [[خواب در نهج البلاغه]] | [[خواب در معارف دعا و زیارات]] | [[خواب در کلام اسلامی]] | [[خواب در اخلاق اسلامی]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[خواب (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | |||
==مقدمه== | |||
*خواب عبارت است از حالتی که در آن سطح هوشیاری کاهش یابد و فرد با تعلیق نسبی [[ادراک]]، غیرفعال شدن تقریبی عضلات و حرکات ارادی و حواس به‌دلیل ضعیف‌شدن پیوند [[نفس]] و جسم روبه‌رو شود. در [[قرآن کریم]] ذیل آیاتی چند به این موضوع اشاره شده است: [[خدا]] [[جان‌ها]] را به هنگام مردنشان می‌گیرد و نیز [[جان]] کسانی را که در خواب خود نمرده‌اند. جان‌هایی را که [[حکم]] [[مرگ]] بر آن‌ها [[رانده شده]] نگه می‌دارد و دیگران را تا زمانی که معین است بازمی‌فرستد. در این امر عبرت‌هاست برای آن‌ها که می‌اندیشند<ref>{{متن قرآن|اللَّهُ يَتَوَفَّى الأَنفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ }}؛ سوره زمر، آیه۴۲؛ نیز نک: {{متن قرآن| وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُم بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَى أَجَلٌ مُّسَمًّى ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ }}؛ سوره انعام، آیه ۶۰</ref>. مطابق با [[آیه]] فوق، خواب در [[حقیقت]] حالتی است که [[خداوند]] [[نفوس]] [[آدمیان]] را می‌گیرد. بنابراین بین [[مرگ]] و خواب مشابهت وجود دارد. از این‌رو در روایتی منسوب به [[امام علی]] {{ع}} و [[پیامبر]] {{صل}}، از خواب تعبیر به برادر [[مرگ]] شده است. هم‌چنین خواب را همانند [[مرگ]] دانسته و [[مرگ]] را به خوابی طولانی [[تشبیه]] کرده‌اند که [[بیداری]] آن در [[روز قیامت]] میسر می‌شود. [[امام علی]] {{ع}} پس از ضربت‌خوردن به گزارش خوابی می‌پردازد که در آن با [[رسول خدا]] {{صل}} [[ملاقات]] داشته است: نشسته بودم که به خواب رفتم. [[رسول الله]] بر من گذر کرد...<ref>نهج البلاغه، خطبه ۶۹</ref>. | |||
*در [[تعالیم]] [[اسلامی]] از خواب به‌عنوان موهبتی الهی یاد شده است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: خواب را موجب [[آرامش]] [قرار دادیم]<ref>{{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا }}؛ سوره فرقان، آیه ۴۷ و {{متن قرآن| وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا }}؛ سوره نبأ، آیه ۹</ref>. | |||
*در غزوات [[بدر]] و [[احد]]، به [[نصّ]] [[قرآن]] خوابی بر رزمندگان چیره شد تا احساس [[آرامش]] در آنان ایجاد کند. به موجب آن خواب، شمار بسیار [[دشمنان]] در نظرشان جلوه نکرد<ref>{{متن قرآن|ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَائِفَةً مِّنكُمْ وَطَائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيَبْتَلِيَ اللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵۴</ref>. [[امام علی]] {{ع}} نیز در سخنانی به این وجه از خواب اشاره کرده و خواب را مایه آسودگی از درد نامیده‌اند. خواب گرچه از نعمات الهی است، اما در [[تعالیم]] [[اسلامی]] [[شب‌زنده‌داری]] و دوری‌گزینی از خواب زیاد، بر [[پیامبران الهی]] امری [[واجب]] شمرده شده و به [[مؤمنان]] نیز سفارش شده است<ref>{{متن قرآن|وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا }}؛ سوره اسراء، آیه ۷۹، {{متن قرآن|إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ }}؛ سوره سجده، آیه ۱۵ – ۱۶ و {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ قُمِ اللَّيْلَ إِلاَّ قَلِيلا نِصْفَهُ أَوِ انقُصْ مِنْهُ قَلِيلا }}؛ سوره مزّمّل، آیه ۱ – ۳</ref>. [[امام علی]] {{ع}} نیز خواب گران را مایه [[خسران]] [[آدمی]] و از بین برنده [[نفس]] و مایه از دست رفتن عملی دانسته که امکان جبرانش در روز فراهم نیست و نیز آن را مایه از دست شدن فرصت‌ها برمی‌شمرد: ای بسا خواب نوشین شب‌هنگام، که تصمیم‌های روز را [[باطل]] سازد...<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۱۱</ref>. هم‌چنین در حالات [[تقواپیشگان]] نیز دلالتی بر [[بیداری]] در شباهنگام و [[راز]] و نیاز و [[تفکر]] و [[تدبر]] در [[عالم هستی]] و [[یاد خدا]] و زمزمه [[قرآن]] رفته است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳</ref>. آن [[حضرت]] در کلامی فرمود: و شب‌هنگام خواب را بر چشم خود [[حرام]] کند، یا چون خواب بر او [[غلبه]] کند، [[زمین]] را نهالی و دست‌های خود را بالش سازد. در میان مردمی که از [[وحشت]] [[قیامت]] شب را زنده داشته‌اند و از جامه خواب دوری گزیده‌اند و لب‌هایشان به ذکر پروردگارشان می‌جنبد و گناهانشان در اثر [[آمرزش]] خواستن فراوانشان ناچیز شده است. "اینان حزب خداوندند و حزب [[خداوند]] رستگارند"<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۵</ref>. | |||
*افزون بر این، [[امام علی]] {{ع}} در مواردی [[غفلت]] [[انسان‌ها]] را به خواب [[تشبیه]] کرده، در نتیجه به [[انذار]] [[انسان‌ها]] از غفلت‌زدگی پرداخته و بر [[ضرورت]] بیدار شدن از خواب [[غفلت]] تأکید کرده‌اند<ref>نهج البلاغه، خطبه ۸۲</ref>. آن [[حضرت]] زندگی [[مردم]] دوران [[جاهلیّت]] را به کسانی‌که در خواب [[غفلت]] فرو رفته‌اند [[تشبیه]] کرده‌اند<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۵۷</ref>. نیز می‌فرماید: ای [[بندگان خدا]]، از [[خدا]] بترسی، چونان [[خردمندی]] که [[اندیشه]] [[معاد]]، [[قلب]] او را تسخیر کرده و [[بیم]] از [[عذاب]]، پیکرش را رنجور داشته و شب‌زنده‌داری‌ها، آن خواب اندک را هم از او ربوده است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۸۲</ref>. در فرازی دیگر فرمود: و چه چیزی تو را به [[هلاکت]] خویش دل‌بسته ساخته؟ آیا دردت را درمانی نیست؟ آیا از این خواب گران دیده نمی‌گشایی؟ چرا آن‌سان که به دیگران مهر می‌ورزی به خود [[مهربان]] نیستی؟<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۱۴</ref>. | |||
*در [[احادیث]] [[معصومین]] {{ع}} به [[آداب]] مخصوصی برای خواب اشاره شده است. از جمله آن‌ها موارد زیر است: | |||
وضو و [[طهارت]] پیش از خواب، [[محاسبه]] [[نفس]]، خواندن برخی سوره‌ها مانند [[توحید]] و [[یس]] و تکاثر، پرهیز از خواب بین طلوعین ([[طلوع فجر]] و طلوع [[آفتاب]]) و نیز بعد از عصر و بین [[مغرب]] و عشاء، سفارش به خواب قیلوله (قبل از ظهر) که باعث [[شادابی]] و تقویت حافظه می‌شود، سفارش به خوابیدن بر پشت و دست راست و پرهیز از خوابیدن به روی و دست چپ<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 373- 375.</ref>. | |||
== پرسش‌های وابسته == | |||
== جستارهای وابسته == | |||
==منابع== | |||
* [[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']]؛ | |||
==پانویس== | |||
{{یادآوری پانویس}} | |||
{{پانویس2}} | |||
[[رده:امام علی]] | |||
[[رده:خواب]] | |||
[[رده:مدخل نهج البلاغه]] | |||