فتنه: تفاوت میان نسخه‌ها

*واژه "فتنه" در [[قرآن کریم]] و [[سنت]] به دو معنای [[عام و خاص]] آمده است. معنی عام آن عبارت است از هر [[امتحان]] و [[آزمایش]] که برای [[انسان]] پیش آید و معنی خاص آن عبارت از حوادث و پیشامدهایی است که [[مسلمانان]] را در بوته [[امتحان]] قرار داده و از مرز [[دیانت]] [[منحرف]] می‌سازد و مقصود از آشوب‌های داخلی و خارجی که [[پیامبر]]{{صل}} هشدار داده همین معنا است. در میان [[صحابه]]، [[حذیفه]] بن یمان در [[آگاهی]] به [[روایات]] فتنه معروف بوده است.  

*عده‌ای از [[راویان]] و [[دانشمندان]] [[اسلامی]] کتب‌های خاصی به نام "[[الفتن]] و الملاحم" و مانند آن تألیف نموده و [[روایات]] واردشده در این زمینه را در آن کتاب‌ها گرد آورده‌اند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "چهار فتنه بر [[امت]] من خواهد رسید که در فتنه اول، [[خون‌ریزی]] و در دومی، خون‌ها و [[اموال]] و در فتنه سوم، خون‌ها و [[اموال]] و [[زنان]] [[حلال]] شمرده می‌شود. چهارمین فتنه و [[آشوب]] فتنه‌ای است، کور و کر و همه‌گیر و هم‌چون [[کشتی]] متلاطم در دریا، هیچ‌کس از آن پناهی نمی‌یابد. آن فتنه از [[شام]] برخاسته و [[عراق]] را فرامی‌گیرد... [[بلا]] و گرفتاری، [[مردم]] را مانند پوست دباغ‌خانه گوشمال می‌دهد و هیچ‌کس قادر نیست بگوید: بس کنید و دست نگهدارید! اگر آن را از ناحیه‌ای برطرف سازند از ناحیه‌ای دیگر سر برآورده و ظاهر می‌گردد"<ref>الملاحم و الفتن، ص ۱۷؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۳۷۱.</ref>.

*و در [[روایت]] دیگری چنین آمده: "آن‌گاه فتنه‌ای پدید می‌آید،... به‌گونه‌ای که خانه‌ای نیست که آن فتنه داخل آن نشده، و مسلمانی نیست که سیلی آن را به صورت خود لمس نکرده باشد، تا آن‌که مردی از [[خاندان]] من [[ظهور]] نماید"<ref>ابن حماد، ص ۱۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۱.</ref>.

*فتنه