نشانه‌های آخرالزمان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

نشانه‌های آخرالزمان چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۲۷

۲٬۰۶۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۹

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Saqi

مدیران

۱۹٬۴۱۸

ویرایش

@@ خط ۸۸: / خط ۸۸: @@
 :::::#[[بدن]] انسانی به وضوح در قرص [[خورشید]] دیده می‌شود که با صدای رسا بانگ بر می‌آورد: هان ای [[مردم]]! [[خداوند]] فلانی، پسر فلانی... (سلسله [[نسب]] [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} را تا [[حضرت علی]] {{ع}} می‌رساند) را برانگیخت<ref>غیبة طوسی، ص ۲۶۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ منتخب الاثر، ص ۴۲۲.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۵۰.</ref>.
 :::::*در حدیث مفصلی از حضرت [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره پیشگویی از اوضاع [[آخر الزمان]] نقل شده و مورد خطاب حضرت در آن‌جا، جناب [[سلمان فارسی]] است، امده که: ای سلمان! در آن زمان، توانگران امتّم به هدف تفریح و خوش‌گذرانی، و طبقه متوسط‍‌ به منظور تجارت، و فقرا برای خودنمایی حجّ‌ می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۷۰.</ref>.
+:::::*«[[سست]] شدن بنیان [[خانواده]]، [[خویشاوندی]]، [[دوستی]] و سردی عواطف انسانی و بی‌مهری از ویژگی‌های بارز [[آخر الزمان]] است. [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} وضعیت آن روزگار را از نظر [[عاطفی]] چنین بیان می‌دارد: "در آن روزگار، بزرگتران به زیردستان و کوچکتران رحم نمی‌کنند و قوی بر ضعیف ترحم نمی‌نماید. در آن هنگام [[خداوند]] به او [[اذن]] [[قیام]] می‌دهد"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۰.</ref>. نیز آن [[حضرت]] می‌فرمایند: [[قیامت]] برپا نمی‌شود تا آن‌که زمانی فرارسد که مردی از شدت [[فقر]] به [[اقوام]] و بستگان خود مراجعه کند و آنان را به [[خویشاوندی]] [[سوگند]] دهد تا بلکه به او کمک کنند، ولی چیزی به او نمی‌دهند. [[همسایه]] از [[همسایه]] خود کمک می‌طلبد و او را به حق‌ [[همسایگی]] [[سوگند]] می‌دهد، ولی [[همسایه]] کمکش نمی‌کند<ref>امالی، ج ۲، ص ۲۷۱.</ref>.
+*در آن روزگار [[فساد]] و بی‌بندوباری [[اخلاقی]] به‌طور گسترده‌ای گسترش می‌یابد. [[محمد بن مسلم]] می‌گوید: به [[امام باقر]] {{ع}} عرض کردم: ای [[فرزند]] [[رسول خدا]]! [[قائم]] شما چه [[وقت ظهور]] خواهد کرد؟ [[امام]] فرمود: هنگامی که مردها خود را شبیه [[زنان]] کنند و [[زنان]] شبیه مردان شوند. آن‌گاه که مردان به مردان اکتفا کنند و [[زنان]] به [[زنان]]<ref>کمال الدین، ج ۱، ص ۳۳۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۸.</ref>.
 {{پایان جمع شدن}}