پرش به محتوا

محل حکومت امام مهدی کجاست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
[[پرونده:7474646.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[نجم‌الدین طبسی]]]]
[[پرونده:7474646.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[نجم‌الدین طبسی]]]]
::::::[[آیت الله]] '''[[نجم‌الدین طبسی]]''' در کتاب ''«[[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]»'' در اين‌باره گفته است:
::::::[[آیت الله]] '''[[نجم‌الدین طبسی]]''' در کتاب ''«[[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]»'' در اين‌باره گفته است:
::::::«[[ابوبصیر]] می‌گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "ای [[ابا محمد]]! گویا می‌بینم که [[قائم آل محمد]] با [[خانواده]] اش در [[مسجد سهله]] فرود آمده است. گفتم: آیا خانه او [[مسجد سهله]] است؟ فرمود: آری؛ همان جا که منزلگاه ادریس [[پیامبر]] بوده است وهیچ [[پیامبری]] برانگیخته نشده، مگر آن که در آن [[مسجد]] [[نماز]] گزارده است. کسی که در آن اقامت کند، مانند کسی است که در [[خیمه]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} بوده است. هیچ مرد وزن مؤمنی نیست، مگر آن که دلش به سوی آن [[مسجد]] است. هر شب وروزی که می‌گذرد، [[فرشتگان الهی]] به آن [[مسجد]] [[پناه]] می‌برند وخدا را می‌پرستند.‌ ای [[ابا محمد]]! اگر من هم نزدیک شما بودم، هیچ نمازی را جز در آن [[مسجد]] به جا نمی‌آوردم. آن گاه که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] [[انتقام]] رسولش و همه ما را از [[دشمنان]] خواهد گرفت"<ref>کافی، ج ۳، ص ۴۹۵؛ کامل الزیارات، ص ۳۰؛ راوندی، قصص الانبیاء، ص ۸۰؛ التهذیب، ج ۶، ص ۳۱؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۳؛ وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۵۲۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۷، ۳۷۶؛ مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۴۱۴</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} از [[مسجد سهله]] یاد کرد و فرمود: "آن خانه [[صاحب]] ما ([[حضرت مهدی]]) است؛ زمانی که با خاندانش در آن جا سکونت گزیند"<ref>کافی، ج ۳، ص ۴۹۵؛ ارشاد، ص ۳۶۲؛ التهذیب، ج ۳، ص ۲۵۲؛ طوسی، غیبة، ص ۲۸۲؛ وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۵۳۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۱؛ ملاذ الاخیار، ج ۵، ص ۴۷۵</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "[[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[قیام]] می‌کند و به سوی [[کوفه]] می‌رود و منزلش را آن جا قرار می‌دهد"<ref>راوندی، قصص الانبیاء، ص ۸۰؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۵</ref>. نیز آن [[حضرت]] می‌فرماید: "هنگامی‌ که [[قائم]] ما [[قیام]] کند و به [[کوفه]] برود، هیچ مؤمنی نیست، مگر آن که در آن [[شهر]] در کنار [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} سکونت می‌گزیند یا به آن [[شهر]] می‌آید"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵؛ طوسی، غیبة، ص ۲۷۵ با اندکی تفاوت</ref>. [[امام علی|حضرت امیر]]{{ع}} در این باره می‌فرماید: "روزگاری فرا رسد که این جا ([[مسجد کوفه]]) نمازگاه ومصلای [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} گردد"<ref>روضة الواعظین، ج ۲، ص ۳۳۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۵۲</ref>. [[ابوبکر حضرمی‌]] می‌گوید: به [[امام باقر]]{{ع}} یا به [[امام صادق]]{{ع}} گفتم: کدام سرزمین پس از [[حرم]] [[خدا]] وحرم پیامبرش با فضیلت‌تر است؟ فرمود: "ای ابابکر! سرزمین [[کوفه]] که [[جایگاه]] [[پاکی]] است ودر آن [[مسجد سهله]] قرار دارد و مسجدی که همه ###[[313]]### در آن [[نماز]] خوانده‌اند واز آن جا [[عدالت]] [[الهی]] پدیدار می‌گردد و [[قائم]] [[خداوند]] وقیام کنندگان پس از او از همان جا خواهند بود. آن جا [[جایگاه]] [[پیامبران]] و [[جانشینان]] [[صالح]] آنان است"<ref>کامل الزیارات، ص ۳۰؛ مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۴۱۶</ref>. [[محمد بن فضیل]] می‌گوید: [[قیامت]] بر پا نمی‌شود تا این که همه [[مؤمنان]] در [[کوفه]] گردآیند<ref>طوسی، غیبة، ص ۲۷۳؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۰</ref>. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} نُه یا ده سال [[حکومت]] می‌کند وخوشبخت ترین [[مردم]] نسبت به او [[مردم کوفه]] هستند"<ref>فضل الکوفه، ص ۲۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۶۰۹؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۷۱۹؛ اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۵۱</ref>. از مجموع [[روایات]] چنین فهمیده می‌شود که [[شهر]] [[کوفه]] پایگاه اصلی فعالیت‌ها ومرکز [[فرمانروایی]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} است»<ref>[[نجم‌الدین طبسی|طبسی؛ نجم‌الدین]]، [[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۱۱۳ - ۱۱۴.</ref>.
::::::«[[ابوبصیر]] می‌گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "ای [[ابا محمد]]! گویا می‌بینم که [[قائم آل محمد]] با [[خانواده]] اش در [[مسجد سهله]] فرود آمده است. گفتم: آیا خانه او [[مسجد سهله]] است؟ فرمود: آری؛ همان جا که منزلگاه ادریس [[پیامبر]] بوده است وهیچ [[پیامبری]] برانگیخته نشده، مگر آن که در آن [[مسجد]] [[نماز]] گزارده است. کسی که در آن اقامت کند، مانند کسی است که در [[خیمه]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} بوده است. هیچ مرد وزن مؤمنی نیست، مگر آن که دلش به سوی آن [[مسجد]] است. هر شب وروزی که می‌گذرد، [[فرشتگان الهی]] به آن [[مسجد]] [[پناه]] می‌برند وخدا را می‌پرستند.‌ ای [[ابا محمد]]! اگر من هم نزدیک شما بودم، هیچ نمازی را جز در آن [[مسجد]] به جا نمی‌آوردم. آن گاه که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] [[انتقام]] رسولش و همه ما را از [[دشمنان]] خواهد گرفت"<ref>کافی، ج ۳، ص ۴۹۵؛ کامل الزیارات، ص ۳۰؛ راوندی، قصص الانبیاء، ص ۸۰؛ التهذیب، ج ۶، ص ۳۱؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۳؛ وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۵۲۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۷، ۳۷۶؛ مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۴۱۴</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} از [[مسجد سهله]] یاد کرد و فرمود: "آن خانه [[صاحب]] ما ([[حضرت مهدی]]) است؛ زمانی که با خاندانش در آن جا سکونت گزیند"<ref>کافی، ج ۳، ص ۴۹۵؛ ارشاد، ص ۳۶۲؛ التهذیب، ج ۳، ص ۲۵۲؛ طوسی، غیبة، ص ۲۸۲؛ وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۵۳۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۱؛ ملاذ الاخیار، ج ۵، ص ۴۷۵</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "[[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} [[قیام]] می‌کند و به سوی [[کوفه]] می‌رود و منزلش را آن جا قرار می‌دهد"<ref>راوندی، قصص الانبیاء، ص ۸۰؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۵</ref>. نیز آن [[حضرت]] می‌فرماید: "هنگامی‌ که [[قائم]] ما [[قیام]] کند و به [[کوفه]] برود، هیچ مؤمنی نیست، مگر آن که در آن [[شهر]] در کنار [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} سکونت می‌گزیند یا به آن [[شهر]] می‌آید"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵؛ طوسی، غیبة، ص ۲۷۵ با اندکی تفاوت</ref>. [[امام علی|حضرت امیر]]{{ع}} در این باره می‌فرماید: "روزگاری فرا رسد که این جا ([[مسجد کوفه]]) نمازگاه ومصلای [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} گردد"<ref>روضة الواعظین، ج ۲، ص ۳۳۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۵۲</ref>. [[ابوبکر حضرمی‌]] می‌گوید: به [[امام باقر]]{{ع}} یا به [[امام صادق]]{{ع}} گفتم: کدام سرزمین پس از [[حرم]] [[خدا]] وحرم پیامبرش با فضیلت‌تر است؟ فرمود: "ای ابابکر! سرزمین [[کوفه]] که [[جایگاه]] [[پاکی]] است ودر آن [[مسجد سهله]] قرار دارد و مسجدی که همه [[پیامبران]] در آن [[نماز]] خوانده‌اند واز آن جا [[عدالت]] [[الهی]] پدیدار می‌گردد و [[قائم]] [[خداوند]] وقیام کنندگان پس از او از همان جا خواهند بود. آن جا [[جایگاه]] [[پیامبران]] و [[جانشینان]] [[صالح]] آنان است"<ref>کامل الزیارات، ص ۳۰؛ مستدرک الوسائل، ج ۳، ص ۴۱۶</ref>. [[محمد بن فضیل]] می‌گوید: [[قیامت]] بر پا نمی‌شود تا این که همه [[مؤمنان]] در [[کوفه]] گردآیند<ref>طوسی، غیبة، ص ۲۷۳؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۰</ref>. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} نُه یا ده سال [[حکومت]] می‌کند وخوشبخت ترین [[مردم]] نسبت به او [[مردم کوفه]] هستند"<ref>فضل الکوفه، ص ۲۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۶۰۹؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص ۷۱۹؛ اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۵۱</ref>. از مجموع [[روایات]] چنین فهمیده می‌شود که [[شهر]] [[کوفه]] پایگاه اصلی فعالیت‌ها ومرکز [[فرمانروایی]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} است»<ref>[[نجم‌الدین طبسی|طبسی؛ نجم‌الدین]]، [[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۱۱۳ - ۱۱۴.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۲٬۱۱۷

ویرایش