پرش به محتوا

شمایل امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۹: خط ۱۹:
#حکایاتی که ملاقات‏ کنندگان با آن حضرت در طول [[دوران غیبت]]، ذکر کرده‏‌اند.
#حکایاتی که ملاقات‏ کنندگان با آن حضرت در طول [[دوران غیبت]]، ذکر کرده‏‌اند.
#احادیثی که به [[نقل]] از [[معصومان]]{{عم}}، شمایل و ویژگی‌‏های جسمانی آن حضرت را [[هنگام ظهور]] و [[حکومت]] او بیان کرده است.
#احادیثی که به [[نقل]] از [[معصومان]]{{عم}}، شمایل و ویژگی‌‏های جسمانی آن حضرت را [[هنگام ظهور]] و [[حکومت]] او بیان کرده است.
==[[شمایل امام مهدی پس از ولادت و دوران کودکی]]==
==شمایل [[امام مهدی|مهدی]] پس از ولادت و دوران کودکی==
*[[ضوء بن علی]] از مردی از اهل [[فارس]]، حکایتی [[نقل]] و در ضمن آن، برخی از اوصاف حضرت را در نوزادی بیان کرده است: ... پسر‌بچه‌‏ای سفید و زیباروی بود ... مویی از بالای سینه او تا ناف، به رنگ سبز- نه سیاه- روییده بود...<ref>  محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۲۹، ح ۶؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۳۵، باب ۴۳، ح ۴</ref>  
*[[ضوء بن علی]] از مردی از اهل [[فارس]]، حکایتی [[نقل]] و در ضمن آن، برخی از اوصاف حضرت را در نوزادی بیان کرده است: ... پسر‌بچه‌‏ای سفید و زیباروی بود ... مویی از بالای سینه او تا ناف، به رنگ سبز- نه سیاه- روییده بود...<ref>  محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۲۹، ح ۶؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۳۵، باب ۴۳، ح ۴</ref>  
*[[یعقوب منقوش]] گوید: خدمت [[امام حسن عسکری]]{{ع}} وارد شدم. داخل حیاط بر سکویی نشسته بود. سمت راستش اتاقی قرار داشت و بر آن پرده‌‏ای آویخته بود. گفتم: ای [[سید]] من! [[صاحب]] امر [[امامت]]، بعد از شما کیست؟ فرمود: این پرده را بالا بزن. آن را بالا زدم؛ پسر‌بچّه‌‏ای به قامت پنج وجب که به نظر می‏‌آمد هشت الی ده ‏سال داشت، بیرون آمد؛ با پیشانی درخشان، روی سفید، دو چشم [[براق]]، دو کتف ستبر و دو زانوی برگشته؛ در گونه راستش خالی و در سرش گیسوانی بود. بر زانوی پدر خود [[ابو محمد]]{{ع}} نشست؛ پس به من فرمود: این است [[صاحب الامر]] شما"<ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۷۸، ح ۱؛ ر ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴، ح ۲</ref>.
*[[یعقوب منقوش]] گوید: خدمت [[امام حسن عسکری]]{{ع}} وارد شدم. داخل حیاط بر سکویی نشسته بود. سمت راستش اتاقی قرار داشت و بر آن پرده‌‏ای آویخته بود. گفتم: ای [[سید]] من! [[صاحب]] امر [[امامت]]، بعد از شما کیست؟ فرمود: این پرده را بالا بزن. آن را بالا زدم؛ پسر‌بچّه‌‏ای به قامت پنج وجب که به نظر می‏‌آمد هشت الی ده ‏سال داشت، بیرون آمد؛ با پیشانی درخشان، روی سفید، دو چشم [[براق]]، دو کتف ستبر و دو زانوی برگشته؛ در گونه راستش خالی و در سرش گیسوانی بود. بر زانوی پدر خود [[ابو محمد]]{{ع}} نشست؛ پس به من فرمود: این است [[صاحب الامر]] شما"<ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۷۸، ح ۱؛ ر ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴، ح ۲</ref>.
۱۹٬۴۱۸

ویرایش