آثار انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

#'''مراقبت اجتماعی‏:''' [[منتظران راستین]] [[وظیفه]] دارند مراقب حال یک دیگر نیز باشند و علاوه بر [[اصلاح]] خویش، در [[اصلاح]] دیگران نیز بکوشند؛ زیرا برنامه عظیم و سنگینی که [[منتظر]] آنند، یک برنامه فردی نیست<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.

*کسی که انتظار قیام مصلح جهانی را دارد در واقع، انتظار انقلاب و تحولی را دارد که وسیع‌ترین و اساسی‌ترین انقلاب‌های انسانی در طول تاریخ بشر است؛ انقلابی که همه شؤون زندگی انسان‌ها را شامل می‌شود. انتظار، همیشه از دو عنصر نفی و اثبات تشکیل می‌شود، یعنی ناراحتی از وضع موجود، و عشق و علاقه به وضعیت بهتر. پس کسانی که در انتظارند، اگر در ادعای خود صادق باشند، باید این آثار در آن‌ها آشکار شود:  

#خودسازی فردی: منتظر، همیشه باید خودساخته و آماده باشد. برای تحقق بخشیدن به چنین انقلاب عظیمی، مردانی بزرگ، مصمم، نیرومند، خودساخته، شکست‌ناپذیر و دارای بینش عمیق لازم است. خودسازی برای چنین هدفی، مستلزم به کار بستن برنامه‌های اجتماعی، فکری و اخلاقی است.  

#خودسازی اجتماعی: منتظر، علاوه بر خودسازی خویش، باید مراقب حال دیگران نیز باشد و علاوه بر اصلاح خویش، در اصلاح دیگران و جامعه خود نیز بکوشد. در میدان مبارزه، هیچ فردی نمی‌تواند از حال دیگران غافل بماند، بلکه موظف است هرنقطه ضعفی را که در هرکجا می‌بیند، اصلاح کند و هر موضع آسیب‌پذیری را ترمیم نماید.  

#حل نشدن در فساد محیط‍‌: یکی از آثار انتظار، عدم تسلیم در برابر آلودگی‌های جامعه است. هنگامی که فساد فراگیر می‌شود و بیشتر مردم را به آلودگی می‌کشاند، گاهی افراد پاک در یک بن‌بست روانی قرار می‌گیرند، و از اصلاحات، مأیوس می‌شوند و فکر می‌کنند کار از کار گذشته است و دیگر امیدی برای اصلاح نیست، این نومیدی ممکن است آنان را به صورت تدریجی به فساد و همرنگی با محیط‍‌ بکشاند. تنها چیزی که می‌تواند در آن‌ها روح امید بدمد و به مقاومت و خویشتن‌داری دعوت کند، امید به اصلاح نهایی و ظهور مصلح جهانی است.  

#پایداری در برابر رهبری‌های فاسد و مبارزه با فساد: هرکس سرگذشت دستگاه‌های جبار بنی امیه، بنی عباس، امویین اندلس، سلاطین عثمانی و دیگر کسانی را که بر جوامع مسلمان به اسم [[اسلام]] و حاکم مسلمان، در هند، ماوراء النهر، ایران، مصر، شام و نقاط‍‌ دیگر آسیا، افریقا و اروپا مسلط‍‌ شدند بخواند، می‌فهمد که چه وضع ناامیدکننده‌ای پیش‌آمد که هدف‌های واقعی و اصولی اسلام، بیشتر از رسمیت افتاد و اصلا مطرح نبود. تنها چیزی که مسلمانان را در برابر این وضعیت نگاه داشت و آن‌ها را در حال اعتراض به اوضاع و تقاضای اجرای برنامه‌های اسلامی دلیر می‌کرد، وعده‌های [[قرآن]] و [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} بود که: این دین از بین نمی‌رود و آینده برای [[اسلام]] است. این وعده‌ها بود که مسلمانان را در برابر حوادثی مانند تسلط‍‌ بنی امیه، جنگ‌های صلیبی، هجوم چنگیز و سرانجام، استعمار قرن اخیر، پایدار نگه داشت و مسلمانان را علیه آنان به جهاد و پیکار برانگیخت. بنابراین مسلمان، تسلیم ظلم و فساد نمی‌شود و با ستمگران و مفسدان همراه و هم‌صدا نخواهد شد<ref>سیماى آفتاب، حبیب الله طاهرى، ص ۲۱۱. </ref>.  

*البته آثار انتظار، منحصر به این چهار اثر نیست. برای مطالعه بیشتر می‌توانید به کتب دیگر مانند "انقلاب جهانی مهدی" اثر [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]]، مبحث انتظار مراجعه نمایید<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۷.</ref>.