فلسفه انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
←پاسخ نخست
جز (جایگزینی متن - 'آقای دکتر قائمی؛' به 'آقای دکتر قائمی (پژوهشگر معارف دینی)؛') |
|||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== پاسخ نخست== | == پاسخ نخست== | ||
[[پرونده:11466.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی]]]] | [[پرونده:11466.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی]]]] | ||
::::::آیت‌الله '''[[لطف‌الله صافی گلپایگانی]]''' در کتاب ''«[[سلسله مباحث امامت و مهدویت (کتاب)|سلسله مباحث امامت و مهدویت]]»'' در این‌باره گفته‌است: | ::::::آیت‌الله '''[[لطف‌الله صافی گلپایگانی]]''' در کتاب ''«[[انتظار عامل مقاومت (کتاب)|انتظار عامل مقاومت]]»'' در مجموعه ''«[[سلسله مباحث امامت و مهدویت (کتاب)|سلسله مباحث امامت و مهدویت]]»'' در این‌باره گفته‌است: | ||
::::::«[[انتظار مصلح]] [[آخر الزمان]] و [[مهدی موعود]]، علاوه بر ریشه‌های [[استوار]] مذهبی و [[اسلامی]]، دارای عالی‌ترین [[فلسفه]] [[اجتماعی]] است. | ::::::«[[انتظار مصلح]] [[آخر الزمان]] و [[مهدی موعود]]، علاوه بر ریشه‌های [[استوار]] مذهبی و [[اسلامی]]، دارای عالی‌ترین [[فلسفه]] [[اجتماعی]] است. | ||
::::::[[مسلمانان]] [[عقیده]] دارند که [[انقلاب]] [[اسلام]]، جهان‌گیر و پیروز می‌شود و عالم از این نابسامانی‌های مدنیت منهای [[شرف]] و [[انسانیت]] [[نجات]] پیدا می‌کند و بازگشت به عقب و [[ارتداد]] و عقبگرد، خلاف اصل و خلاف [[نهضت]] [[انبیا]] و [[تعالیم]] [[اسلام]] است. | ::::::[[مسلمانان]] [[عقیده]] دارند که [[انقلاب]] [[اسلام]]، جهان‌گیر و پیروز می‌شود و عالم از این نابسامانی‌های مدنیت منهای [[شرف]] و [[انسانیت]] [[نجات]] پیدا می‌کند و بازگشت به عقب و [[ارتداد]] و عقبگرد، خلاف اصل و خلاف [[نهضت]] [[انبیا]] و [[تعالیم]] [[اسلام]] است. | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
::::::'''[[مقاومت]] در برابر بازگشت به [[جاهلیت]]:''' مسلمانی که با چنین [[فکر]] و [[عقیده]] آینده گرا [[زندگی]] می‌کند، هرگز با گروه‌های [[فاسد]] و [[مشرک]] و خدانشناس همراه نمی‌شود و تا می‌تواند تقدم و نوگرایی و آینده‌بینی خود را حفظ کرده، ثابت و [[استوار]] به سوی [[هدف]] پیش می‌رود. او [[اطمینان]] دارد و به [[یقین]] می‌داند که بساط [[ظلم]] و [[فساد]] برچیده شدنی است، چون بر [[جامعه]] و بر [[فطرت]] [[بشر]] تحمیل است و آینده برای [[پرهیزکاران]] و [[زمین]] از آن شایستگان است: {{متن قرآن|إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>. بنابراین [[مسلمان]] [[تسلیم]] [[ظلم]] و [[فساد]] نمی‌شود و با [[ستمگران]] و مفسدان همکار و همراه و هم صدا نخواهد شد. این اصل [[انتظار]] مانند یک [[قوه]] مبقیه و عامل بقا و [[پایداری]]، طرفداران [[حق]] و [[عدالت]] و اسلام‌خواهان حقیقی را در برابر تمام دستگاه‌های فشار، استعباد، [[جهل]] و [[شرک]]، [[بشر]] پرستی و [[فساد]] انگیزی پایدار نگه می‌دارد و همواره بر روشنی چراغ امیداوری [[منتظران]] و [[ثبات]] قدم و [[مقاومت]] آنها می‌افزاید و آنان را در انجام [[وظایف]]، شور و [[شوق]] و [[نشاط]] می‌دهد. | ::::::'''[[مقاومت]] در برابر بازگشت به [[جاهلیت]]:''' مسلمانی که با چنین [[فکر]] و [[عقیده]] آینده گرا [[زندگی]] می‌کند، هرگز با گروه‌های [[فاسد]] و [[مشرک]] و خدانشناس همراه نمی‌شود و تا می‌تواند تقدم و نوگرایی و آینده‌بینی خود را حفظ کرده، ثابت و [[استوار]] به سوی [[هدف]] پیش می‌رود. او [[اطمینان]] دارد و به [[یقین]] می‌داند که بساط [[ظلم]] و [[فساد]] برچیده شدنی است، چون بر [[جامعه]] و بر [[فطرت]] [[بشر]] تحمیل است و آینده برای [[پرهیزکاران]] و [[زمین]] از آن شایستگان است: {{متن قرآن|إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است» سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>. بنابراین [[مسلمان]] [[تسلیم]] [[ظلم]] و [[فساد]] نمی‌شود و با [[ستمگران]] و مفسدان همکار و همراه و هم صدا نخواهد شد. این اصل [[انتظار]] مانند یک [[قوه]] مبقیه و عامل بقا و [[پایداری]]، طرفداران [[حق]] و [[عدالت]] و اسلام‌خواهان حقیقی را در برابر تمام دستگاه‌های فشار، استعباد، [[جهل]] و [[شرک]]، [[بشر]] پرستی و [[فساد]] انگیزی پایدار نگه می‌دارد و همواره بر روشنی چراغ امیداوری [[منتظران]] و [[ثبات]] قدم و [[مقاومت]] آنها می‌افزاید و آنان را در انجام [[وظایف]]، شور و [[شوق]] و [[نشاط]] می‌دهد. | ||
::::::این اصل [[انتظار]] است که در [[مبارزه]] [[حق]] و [[باطل]] صفوف طرفداران [[حق]] را فشرده‌تر و مقاوم‌تر می‌کند و آنها را به [[نصرت]] [[خدا]] و [[فتح]] و [[ظفر]] نوید می‌دهد و گوش آنها را همواره با صداهای نوید بخش [[قرآن]] آشنا می‌دارد: {{متن قرآن|قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ}}<ref>«بگو چشم به راه باشید که ما نیز چشم به راهیم» سوره انعام، آیه ۱۵۸.</ref>.{{متن قرآن|فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ}}<ref>«پس چشم به راه باشید که ما نیز با شما چشم به راهیم» سوره توبه، آیه ۵۲.</ref>. {{متن قرآن|فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ}}<ref>«پس چشم به راه (عذاب خداوند) بدارید که من نیز با شما از چشم به راه داشتگانم» سوره اعراف، آیه ۷۱.</ref>. خاص و عام، و [[شیعه]] و [[سنی]]، از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] کرده‌اند که فرمود: {{متن حدیث|" لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ اَلدُّنْيَا إِلاَّ يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اَللَّهُ تَعَالَى ذَلِكَ اَلْيَوْمَ حَتَّى يَظْهَرَ فِيهِ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي يُوَاطِئُ اِسْمُهُ اِسْمِي يَمْلَؤُهَا عَدْلاً وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً"}}؛ «یعنی اگر نماند از [[دنیا]] مگر یک روز، [[خداوند متعال]] آن روز را طولانی فرماید تا بیرون آید مردی از [[فرزندان]] من که نامش نام من و کنیه‌اش [[کنیه]] من باشد، [[زمین]] را پر از [[عدل و قسط]] کند، همچنان‌که از [[جور]] و [[ظلم]] پر شده باشد». | ::::::این اصل [[انتظار]] است که در [[مبارزه]] [[حق]] و [[باطل]] صفوف طرفداران [[حق]] را فشرده‌تر و مقاوم‌تر می‌کند و آنها را به [[نصرت]] [[خدا]] و [[فتح]] و [[ظفر]] نوید می‌دهد و گوش آنها را همواره با صداهای نوید بخش [[قرآن]] آشنا می‌دارد: {{متن قرآن|قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ}}<ref>«بگو چشم به راه باشید که ما نیز چشم به راهیم» سوره انعام، آیه ۱۵۸.</ref>.{{متن قرآن|فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ}}<ref>«پس چشم به راه باشید که ما نیز با شما چشم به راهیم» سوره توبه، آیه ۵۲.</ref>. {{متن قرآن|فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ}}<ref>«پس چشم به راه (عذاب خداوند) بدارید که من نیز با شما از چشم به راه داشتگانم» سوره اعراف، آیه ۷۱.</ref>. خاص و عام، و [[شیعه]] و [[سنی]]، از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] کرده‌اند که فرمود: {{متن حدیث|" لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ اَلدُّنْيَا إِلاَّ يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اَللَّهُ تَعَالَى ذَلِكَ اَلْيَوْمَ حَتَّى يَظْهَرَ فِيهِ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي يُوَاطِئُ اِسْمُهُ اِسْمِي يَمْلَؤُهَا عَدْلاً وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً"}}؛ «یعنی اگر نماند از [[دنیا]] مگر یک روز، [[خداوند متعال]] آن روز را طولانی فرماید تا بیرون آید مردی از [[فرزندان]] من که نامش نام من و کنیه‌اش [[کنیه]] من باشد، [[زمین]] را پر از [[عدل و قسط]] کند، همچنان‌که از [[جور]] و [[ظلم]] پر شده باشد». | ||
::::::این [[انتظار]]، ضعف و [[سستی]] و [[مسامحه]] در انجام [[تکالیف]] و [[وظایف]] نیست و عذر کسی در ترک [[مبارزه]] مثبت یا منفی و ترک [[امر به معروف و نهی از منکر]] نمی‌باشد؛ و [[سکوت]] و بی‌حرکتی و بی‌تفاوتی و [[تسلیم]] به وضع موجود و [[یأس]] و [[ناامیدی]] را هرگز با آن نمی‌توان توجیه کرد. این [[انتظار]]، حرکت، [[نهضت]]، [[فداکاری]]، طرد [[انحراف]] و [[مبارزه]] با بازگشت به عقب و [[ارتداد]] است؛ [[مکتب]] زنده و سازنده [[اسلام]] و [[محمد]] و [[علی]] و زهرا و [[حسن]] و [[حسین]] و [[زین العابدین]] و [[جعفر بن محمد]] و تمام [[ائمه]] {{عم}} و [[اصحاب]] و [[یاران خاص]] و [[پیروان]] آنها است. اگر نادانان یا مغرضان آن را بطور دیگر [[تفسیر]] کرده و آن را [[مکتب]] کنار رفته‌ها و کنار گذاشته شده‌ها، بیچاره‌ها، مأیوسان، تن به [[خواری]] دادگان، چاپلوسان و دین‌فروشان، معرفی کنند، خود در ردیف [[یهود]] که مصداق {{متن قرآن|يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ}}<ref>«کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند» سوره نساء، آیه ۴۶.</ref> می‌باشند، قرار داده‌اند. {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ}}<ref>«ای پیامبر! آنان که در کفر شتاب می‌ورزند تو را اندوهگین نکنند، همان کسانی که به زبان می‌گفتند ایمان آورده‌ایم در حالی که دل‌هاشان ایمان نیاورده است و یهودیانی که به دروغ گوش می‌سپارند جاسوسان گروهی دیگرند که نزد تو نیامده‌اند؛ عبارات (کتاب آسمانی) را از جایگاه آنها پس و پیش می‌کنند» سوره مائده، آیه ۴۱.</ref>»<ref>[[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی، لطف‌الله]]، [[سلسله مباحث امامت و مهدویت (کتاب)|سلسله مباحث امامت و مهدویت]]،ج۲، ص۳۴-۴۰.</ref>. | ::::::این [[انتظار]]، ضعف و [[سستی]] و [[مسامحه]] در انجام [[تکالیف]] و [[وظایف]] نیست و عذر کسی در ترک [[مبارزه]] مثبت یا منفی و ترک [[امر به معروف و نهی از منکر]] نمی‌باشد؛ و [[سکوت]] و بی‌حرکتی و بی‌تفاوتی و [[تسلیم]] به وضع موجود و [[یأس]] و [[ناامیدی]] را هرگز با آن نمی‌توان توجیه کرد. این [[انتظار]]، حرکت، [[نهضت]]، [[فداکاری]]، طرد [[انحراف]] و [[مبارزه]] با بازگشت به عقب و [[ارتداد]] است؛ [[مکتب]] زنده و سازنده [[اسلام]] و [[محمد]] و [[علی]] و زهرا و [[حسن]] و [[حسین]] و [[زین العابدین]] و [[جعفر بن محمد]] و تمام [[ائمه]] {{عم}} و [[اصحاب]] و [[یاران خاص]] و [[پیروان]] آنها است. اگر نادانان یا مغرضان آن را بطور دیگر [[تفسیر]] کرده و آن را [[مکتب]] کنار رفته‌ها و کنار گذاشته شده‌ها، بیچاره‌ها، مأیوسان، تن به [[خواری]] دادگان، چاپلوسان و دین‌فروشان، معرفی کنند، خود در ردیف [[یهود]] که مصداق {{متن قرآن|يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ}}<ref>«کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند» سوره نساء، آیه ۴۶.</ref> می‌باشند، قرار داده‌اند. {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ}}<ref>«ای پیامبر! آنان که در کفر شتاب می‌ورزند تو را اندوهگین نکنند، همان کسانی که به زبان می‌گفتند ایمان آورده‌ایم در حالی که دل‌هاشان ایمان نیاورده است و یهودیانی که به دروغ گوش می‌سپارند جاسوسان گروهی دیگرند که نزد تو نیامده‌اند؛ عبارات (کتاب آسمانی) را از جایگاه آنها پس و پیش می‌کنند» سوره مائده، آیه ۴۱.</ref>»<ref>[[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی، لطف‌الله]]، [[انتظار عامل مقاومت (کتاب)|انتظار عامل مقاومت]]، [[سلسله مباحث امامت و مهدویت (کتاب)|سلسله مباحث امامت و مهدویت]]،ج۲، ص۳۴-۴۰.</ref>. | ||
==پاسخ‌های دیگر== | ==پاسخ‌های دیگر== | ||