تعجیل در امر فرج: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مهدویت/بالا}} {{مهدویت}} ==مقدمه== عجله و شتاب دو نوع است: عجله و شتابی که بد...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[عجله]] و شتاب دو نوع است: [[عجله]] و شتابی که بدون فراهم کردن مقدمات و [[بسترسازی]] و [[زمینه‌سازی ظهور]] است. این نوع [[عجله]] که از آن به [[شتاب‌زدگی]] تعبیر می‌کنند، خارج از [[عقل]] و [[عقلانیت]] است و [[صاحب]] این نوع عمل از نظر [[شرع]]، عرف و [[عقل]] محکوم و مذموم است؛ اما اگر [[عجله]] و شتاب را در قالب فراهم کردن مقدمات، عوامل و [[علل]] توجیه کنیم، به بیان دیگر اگر سرعت‌بخشی و فوریت را در [[بسترسازی]] برای [[ظهور]] و در قالب [[آمادگی]] و تمهیدات مردمی تعریف کنیم، هیچ‌گونه استبعاد و مذمتی به همراه ندارد؛ چنان‌که در [[دعاهای مأثور]] می‌خوانیم: {{ | [[عجله]] و شتاب دو نوع است: [[عجله]] و شتابی که بدون فراهم کردن مقدمات و [[بسترسازی]] و [[زمینه‌سازی ظهور]] است. این نوع [[عجله]] که از آن به [[شتاب‌زدگی]] تعبیر می‌کنند، خارج از [[عقل]] و [[عقلانیت]] است و [[صاحب]] این نوع عمل از نظر [[شرع]]، عرف و [[عقل]] محکوم و مذموم است؛ اما اگر [[عجله]] و شتاب را در قالب فراهم کردن مقدمات، عوامل و [[علل]] توجیه کنیم، به بیان دیگر اگر سرعت‌بخشی و فوریت را در [[بسترسازی]] برای [[ظهور]] و در قالب [[آمادگی]] و تمهیدات مردمی تعریف کنیم، هیچ‌گونه استبعاد و مذمتی به همراه ندارد؛ چنان‌که در [[دعاهای مأثور]] می‌خوانیم: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَ وَلِيِّكَ وَ ابْنَ وَلِيِّكَ وَ اجْعَلْ فَرَجَنَا مَعَ فَرَجِهِمْ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ}}<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ص ۳۱۴.</ref>. {{عربی|اللَّهُمَ فَصَلِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِيِّكَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِيَةَ وَ النَّصْرَ}}<ref>محمد طوسی؛ مصباح المتهجد، ج ۱، ص ۵۸.</ref>. | ||
پس تعجیل در [[ظهور]] با [[همراهی]] عوامل آن امر مطلوب و خوبی است؛ زیرا از یک سو می‌بینیم مقوله [[ظهور]]، احیاکننده [[انسانیت]]، [[شرافت]]، [[عدالت]] و [[رفاه]] در [[زمین]] است و از سوی دیگر مقوله [[ظهور]] با این کارکردهای مهم، امری خیر و مطلوب شناخته می‌شود و از دیگر سو [[آیه]] {{متن قرآن|فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ}}<ref>«باری، در کارهای نیک از یکدیگر پیشی گیرید» سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref> توجیه‌گر شتاب و [[عجله]] در کارهای خیر و مطلوب است؛ پس [[ظهور]] به عنوان یک امر مطلوب و خیر که مورد [[اشتیاق]] و ترغیب [[مسلمانان]] است، زمانی معقول و [[مشروع]] جلوه می‌کند که از فضای [[اندیشه]] و تئوری به فضای عمل [[هدایت]] شود؛ یعنی [[مسلمانان]] که مشتاق ظهوراند، باید در عمل، برای [[ظهور]] [[زمینه‌سازی]] و [[بسترسازی]] کنند. در این صورت است که [[انتظار]] آنها مورد قبول [[شرع]]، عرف و [[عقل]] خواهد بود؛ بنابراین به طورکلی گفته می‌شود [[عجله]] و شتاب در فرایند کار ممدوح، ولی در برایند آن بدون در نظر گرفتن فرایند، مذموم است؛ یعنی [[عجله]] در اصل [[رخداد ظهور]]، بدون لحاظ مقدمات و عوامل، مذموم و با لحاظ آنها ممدوح است. | پس تعجیل در [[ظهور]] با [[همراهی]] عوامل آن امر مطلوب و خوبی است؛ زیرا از یک سو می‌بینیم مقوله [[ظهور]]، احیاکننده [[انسانیت]]، [[شرافت]]، [[عدالت]] و [[رفاه]] در [[زمین]] است و از سوی دیگر مقوله [[ظهور]] با این کارکردهای مهم، امری خیر و مطلوب شناخته می‌شود و از دیگر سو [[آیه]] {{متن قرآن|فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ}}<ref>«باری، در کارهای نیک از یکدیگر پیشی گیرید» سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref> توجیه‌گر شتاب و [[عجله]] در کارهای خیر و مطلوب است؛ پس [[ظهور]] به عنوان یک امر مطلوب و خیر که مورد [[اشتیاق]] و ترغیب [[مسلمانان]] است، زمانی معقول و [[مشروع]] جلوه می‌کند که از فضای [[اندیشه]] و تئوری به فضای عمل [[هدایت]] شود؛ یعنی [[مسلمانان]] که مشتاق ظهوراند، باید در عمل، برای [[ظهور]] [[زمینه‌سازی]] و [[بسترسازی]] کنند. در این صورت است که [[انتظار]] آنها مورد قبول [[شرع]]، عرف و [[عقل]] خواهد بود؛ بنابراین به طورکلی گفته می‌شود [[عجله]] و شتاب در فرایند کار ممدوح، ولی در برایند آن بدون در نظر گرفتن فرایند، مذموم است؛ یعنی [[عجله]] در اصل [[رخداد ظهور]]، بدون لحاظ مقدمات و عوامل، مذموم و با لحاظ آنها ممدوح است. | ||
علمای [[اهل سنت]] نیز برخی برای [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} [[دعا]] کرده‌اند؛ مثلاً [[شیخ]] [[محمد بن حسان]] بعد از بیان این نکته که [[ظهور]] یک پدیده [[تکوینی]] است که در اصل رخدادش [[بشر]] [[قدرت]] دخالت ندارد و وقوع آن تنها به [[اذن]] و [[اراده الهی]] است، به بیان [[دعا]] برای تعجیل در [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} می‌پردازد و می‌گوید: {{ | علمای [[اهل سنت]] نیز برخی برای [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} [[دعا]] کرده‌اند؛ مثلاً [[شیخ]] [[محمد بن حسان]] بعد از بیان این نکته که [[ظهور]] یک پدیده [[تکوینی]] است که در اصل رخدادش [[بشر]] [[قدرت]] دخالت ندارد و وقوع آن تنها به [[اذن]] و [[اراده الهی]] است، به بیان [[دعا]] برای تعجیل در [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} می‌پردازد و می‌گوید: {{متن حدیث|مَا هُوَ هَذَا الحَدَثُ الْكَونِيُّ الْخَطِيرُ؟ إِنَّهُ ظُهُورُ مُحمَّدِ بن عَبْدِ اللَّهِ الْمَهْدِيِّ اَللَّهُمَّ عَجِّلْ بِهِ يا كَرِيمُ يَا عَلِيُّ}}<ref>محمد بن حسان؛ دروس للشیخ محمد حسان؛ ص ۵.</ref><ref>[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت (کتاب)|بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت]]، ص 63-65.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||