تجلی توحید در نظام امامت (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی ردهٔ کتابشناسی دانشنامه مجازی امامت و ولایت با کتاب) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
'''تجلی [[توحید]] در نظام [[امامت]]'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی و بحث درباره [[امامت]] میپردازد. این کتاب اثر [[لطفالله صافی گلپایگانی]] است و [[انتشارات بنیاد بعثت]] نشر آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://http://islamicdatabank.com/MoshakhesatBook.aspx?cod=10033187 پایگاه اطلاعرسانی سراسری اسلامی پارسا]</ref>. | '''تجلی [[توحید]] در نظام [[امامت]]'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی و بحث درباره [[امامت]] میپردازد. این کتاب اثر [[لطفالله صافی گلپایگانی]] است و [[انتشارات بنیاد بعثت]] نشر آن را به عهده داشته است.<ref name=p1>[http://http://islamicdatabank.com/MoshakhesatBook.aspx?cod=10033187 پایگاه اطلاعرسانی سراسری اسلامی پارسا]</ref>. | ||
[[پرونده:151848.jpg|بندانگشتی|200px|طرح جلد سلسله مباحث امامت و مهدویت]] | |||
==دربارهٔ کتاب== | ==دربارهٔ کتاب== | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «بررسی اهداف ادیان الهی و تطبیق آن با نظام [[امامت]] است. نویسنده اهداف تمام ادیان الهی را [[توحید]] خالص و دوری از شرک و کفر دانسته و اسلام را در این میان، شاخصترین دین که بیانگر کاملترین درجه [[توحید]] است، معرفی میکند. وی یکی از شعبات [[توحید]] را [[امامت]] و [[ولایت]] شمرده است؛ چراکه اصل حکومت و [[ولایت]] از آن خداست و او این مقام را به برخی انسانهای والا به عنوان امام و ولی واگذار کرده است و تمام حکومتهایی که ولایتشان از طرف خداوند تنفیذ نشده باشد، باطل و در حکم طاغوت هستند. به نظر وی، معنای [[توحید]] و شرک نورزیدن به خداوند، یعنی نپذیرفتن نظام دیگری غیر از نظام [[امامت]] که نظام الهی است. وی در ادامه به این ۲ پرسش پاسخ گفته است: آیا اذن الهی بر [[ولایت]] کسی وجود دارد یا نه؟ اگر وجود دارد، به چه کسانی تفویض شده است؟ در بحث پایانی، نگارنده نتیجه گرفته که در نظام [[امامت]] [[شیعه]] (۱۱ [[امام]] اول) [[توحید]] به معنای کامل کلمه و به طور بالفعل ظهور و تجلی پیدا نکرد و تجلی کامل آن به عهده حکومت [[امام مهدی]]{{ع}} در آخرالزمان گذارده شده است<ref name=p1></ref>. | در معرفی این کتاب آمده است: «بررسی اهداف ادیان الهی و تطبیق آن با نظام [[امامت]] است. نویسنده اهداف تمام ادیان الهی را [[توحید]] خالص و دوری از شرک و کفر دانسته و اسلام را در این میان، شاخصترین دین که بیانگر کاملترین درجه [[توحید]] است، معرفی میکند. وی یکی از شعبات [[توحید]] را [[امامت]] و [[ولایت]] شمرده است؛ چراکه اصل حکومت و [[ولایت]] از آن خداست و او این مقام را به برخی انسانهای والا به عنوان امام و ولی واگذار کرده است و تمام حکومتهایی که ولایتشان از طرف خداوند تنفیذ نشده باشد، باطل و در حکم طاغوت هستند. به نظر وی، معنای [[توحید]] و شرک نورزیدن به خداوند، یعنی نپذیرفتن نظام دیگری غیر از نظام [[امامت]] که نظام الهی است. وی در ادامه به این ۲ پرسش پاسخ گفته است: آیا اذن الهی بر [[ولایت]] کسی وجود دارد یا نه؟ اگر وجود دارد، به چه کسانی تفویض شده است؟ در بحث پایانی، نگارنده نتیجه گرفته که در نظام [[امامت]] [[شیعه]] (۱۱ [[امام]] اول) [[توحید]] به معنای کامل کلمه و به طور بالفعل ظهور و تجلی پیدا نکرد و تجلی کامل آن به عهده حکومت [[امام مهدی]]{{ع}} در آخرالزمان گذارده شده است<ref name=p1></ref>. |