بررسی شبهات داستان سلیمان و هدهد در قرآن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «[[قرآن]] پژوهان بر این باورند كه قصص [[قرآن]] دارای پیام‎هایی برای مسلمانان است حتی اگر درباره اقوام و ملل و ادیان و پیامبران گذشته باشد. غالباً روش [[قرآن]] در نقل قصص، ارائه سر خط‌های لازم برای پیام‌گیری از آنها و نپرداختن به نقل تمام ماجرا با جزئیات است كه برای برخی ناآشنایان با روش نقل داستان‌های [[قرآن]]ی، گاهی سوال برانگیز خواهد بود. حتی ظاهر برخی از آیات قصه‌های انبیاء در نگاه ابتدایی، با عصمت آنان و نیز برخی از مبانی دینی و یا مذهبی منافات دارد؛ لذا لازم است تا به شبهات پدید آمده پاسخ داده شود. درباره قصه حضرت [[سلیمان]]{{ع}} نیز شبهاتی ایراد گردیده است كه مقاله حاضر سعی دارد شبهه‌های مربوط به قضیه هدهد را از قصه [[سلیمان]] نبی{{ع}} پاسخ گوید. شبهه رابطه علم غیب حضرت [[سلیمان]]{{ع}} با غیبت هدهد در صف لشكریان، بررسی وعده عذاب و ذبح هدهد توسط [[سلیمان]]{{ع}} از جمله شبهه‌های مطرح شده است كه پاسخ‌هایی توسط [[قرآن]] پژوهان ارائه گردیده است مانند انبیاء علم غیب دارند جز در مواردی بنا به مصلحت، مامور به استفاده و عمل بر طبق آن به ویژه در حكومت داری نیستند؛ لذا هدهد در قلمرو علم ظاهری حضرت [[سلیمان]]{{ع}} گفته است كه من چیزی می‌دانم كه الان تو بدان احاطه نداری؛ هدهد تكلیف و مسئولیت حكومتی داشته كه در صورت تخلف شایسته توبیخ بوده و مؤاخذه [[سلیمان]]{{ع}} به آن شدت نیز بر اساس اهمیت نقش حكومتی او بوده است».<ref name=p1></ref>