پرش به محتوا

حکمت معین نبودن وقت ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '==پرسش‌های وابسته== {{پرسمان' به '{{پرسمان')
خط ۴۰: خط ۴۰:
:::::#از آنجا که ممکن است [[ظهور]] [[حضرت]] به طول انجامد، لذا وقت آن معین نشده است تا [[مردم]] مأیوس نباشند و با احتمال [[ظهور]] [[حضرت]] در هر لحظه حالت [[انتظار مثبت]] را از دست ندهند»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۵۰.</ref>.
:::::#از آنجا که ممکن است [[ظهور]] [[حضرت]] به طول انجامد، لذا وقت آن معین نشده است تا [[مردم]] مأیوس نباشند و با احتمال [[ظهور]] [[حضرت]] در هر لحظه حالت [[انتظار مثبت]] را از دست ندهند»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۵۰.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{جمع شدن|۲. آقای هرنجی؛}}
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[منصور هرنجی]]]]
::::::آقای '''[[منصور هرنجی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«برخی از حکمت‌ها و رازهای مخفی بودن [[زمان ظهور]] را می‌توان موارد زیر دانست:
:::::#اگر [[زمان ظهور]] را می‌دانستیم و [[یقین]] می‌کردیم در [[طول عمر]] ما تحقق نمی‌یابد، دچار [[یأس]] و [[ناامیدی]] می‌شدیم و از انجام [[تکالیف شرعی]] و [[حدود الهی]] دور می‌شدیم.
:::::#شاید از حکمت‌های سری بودن [[هنگام ظهور]] این باشد که [[مؤمنان]] و [[موحدان]] در همه قرون و اعصار در [[انتظار سازنده]] [[ظهور]] [[حضرت]] باشند و بر این [[انتظار]] [[پاداش]] بگیرند.
:::::#هر آن احتمال [[ظهور]] آن [[حضرت]] را دادن موجب حفظ [[آمادگی]] و شرایط می‌باشد. {{متن حدیث|الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ}}<ref>کمال‌الدین، ج ۲، ص ۶۴۵.</ref>. "هر کس [[انتظار]] [[حکومت]] عادله و جهان‌گستر باشد از نظر ما کسی است که با [[جهاد]] قهرمانانه [[راه خدا]] در [[خون]] خویش غلطیده است".
:::::#پختگی و [[آمادگی]] لازم برای [[پذیرش حکومت]] [[عدل]].
:::::#[[بیعت نکردن]] با هیچ یک از [[ستمکاران]].
:::::#[[حفاظت]] [[جان]] آن [[حضرت]] از [[دشمنان]].
:::::#[[دشمنان دین]] مدام احساس خطر کنند و چه بسا در [[ظلم و ستم]] قدری کوتاهی نمایند.
:::::#[[امتحان]] و [[آزمایش]] [[ثبات]] اهل [[ایمان]] که [[امام کاظم]]{{ع}} در این خصوص می‌فرماید: {{متن حدیث|إِنَّمَا هِيَ... مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ امْتَحَنَ بِهَا خَلْقَهُ...}}<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۳۶ - بحارالانوار ج ۵۱، ص ۱۵۰.</ref>.
:::::#[[غربال]] شدن [[مردم]]، [[امام صادق]]{{ع}} در این خصوص فرمودند: "اندکی از عرب‌ها به همراه [[قائم]]{{ع}} [[قیام]] می‌کنند. عرض شد: عده زیادی از عرب‌ها خود را [[یاران]] او می‌دانند؟ فرمود: [[مردم]] باید پالایش شوند و سره از ناسره‌شان از هم جدا گردد و [[غربال]] شوند. و شمار فراوانی از [[غربال]] خواهند گذشت. هر چند این [[غربال]] در [[هنگام ظهور]] انجام می‌گیرد، اما شرایط و زمینه‌های آن در [[قبل از ظهور]] می‌باشد"<ref>منتخب میزان الحکمه، محمد محمدی ری شهری، ص ۱۰۱.</ref>.
::::::نکته قابل ذکر این که باید دانست میان قابلیت‌ها و شایستگی‌های ذاتی [[مردم]] برای پذیرش [[امام]] [[معصوم]] و [[میزان]] [[حضور امام]] در [[جامعه]] ارتباطی متقابل وجود دارد. به هر اندازه که [[جامعه]] [[شایستگی]] و [[لیاقت]] خود را از دست داده و از [[ارزش‌های الهی]] فاصله بگیرد، [[امام]] [[معصوم]] نیز که یکی از تجلیات [[رحمت الهی]] به شمار می‌آید، از [[جامعه]] فاصله گرفته و از حضور خود در [[جامعه]] می‌کاهد. پس می‌توان گفت که عامل اصلی [[غیبت امام عصر]]{{ع}}، آماده نبودن [[جوامع بشری]] برای پذیرش وجود آن [[امام]] و عدم [[لیاقت]] [[مردم]] برای بهره‌گیری از [[نعمت]] [[حضور امام]] [[معصوم]] در میان خودشان است و تا این مشکل برطرف نگردد و به تعداد [[یاران]] و [[انصار]] [[مخلص]] و [[فداکار]] آن [[حضرت]] وجود نداشته باشد، [[زمان غیبت]] به سرنیامده و [[امام]] همچنان از دیده‌ها [[پنهان]] خواهد بود»<ref>[[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۴۰-۴۲.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پرسمان جمعه}}


{{پرسمان جمعه}}
==منبع‌شناسی جامع مهدویت==
==منبع‌شناسی جامع مهدویت==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{پرسش‌های وابسته}}
۷۵٬۹۴۶

ویرایش