بحث:دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بحث:دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۲

۱۳٬۹۶۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹

←‏پانویس

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۳٬۰۷۵

ویرایش

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 بنابراین مقولۀ [[انتظار]] یکی از مسائل مورد ابتلای [[یهود]] بوده، هست و خواهد بود و در عصر کنونی نیز، [[جامعه]] یهودیّت همانند گذشتگان به [[انتظار]] نشسته و به [[ظهور]] [[منجی موعود]] معتقدند و [[کامل‌ترین]] و اصیل‌ترین بیان در [[انتظار]] مسیحایی در منابع [[یهود]] موج می‌زند<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵. </ref>.
+==پاسخ تفصیلی==
+==[[انتظار]] از نگاه آثار [[دینی]] [[یهود]]==
+*[[آیین یهود]]، یکی از [[ادیان]] بزرگ [[الهی]] است که چندین قرن قبل از [[اسلام]]، در [[جزیرة العرب]] رایج و ظاهر شده است. در [[آیین یهود]] کتاب‌های فراوانی به عنوان [[کتاب مقدس]] و مصادر [[آیین]] مذکور شناخته می‌شوند؛ در رأس آنها کتاب [[تورات]] است و علمای [[یهود]] تفسیری بر [[تورات]] نوشته‌اند که "تلمود<ref>خلاصه ادیان، جواد مشکور، ص ۱۴۲: « تلمود به زبان (آرامی) به معنای تعلیم و آموزش است و آن مجموعه کاملی از اصول و فروع و احکام و فتاوی علمای یهود است که در ۳۶ مجلّد تدوین شده است».</ref>" نام دارد<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.</ref>. [[یهودیان]] در آثار [[دینی]] خود، همواره به [[موعود]] اشاره کرده و از [[ظهور]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و حوادث مربوط به مبعث، [[علائم]] [[آخرالزمان]]، [[رجعت]] و نیز اشاراتی در مورد شخصیت [[آخرالزمان]] بیان نموده‌اند. به هر حال چون [[یهودیان]] به [[حضرت مسیح]]{{ع}} [[ایمان]] نیاوردند، به طبع، [[موعود]] آنان هنوز [[ظهور]] نکرده است<ref>ر.ک. طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۴-۷۵.</ref>. [[یهودیان]] که خود را پیرو [[حضرت]] موسای کلیم{{ع}} می‌‌دانند، [[منتظر]] [[مصلح]] موعودند و کتاب [[تورات]] کتابی است که بر [[موسی]] [[کلیم الله]]، [[وحی]] شده است؛ این کتاب دارای بخش‌های مختلفی است که در آن شور و التهاب [[انتظار]] [[موعود]] [[آخرالزمان]] مقوله‌ای است که در [[تاریخ]] پرفراز و نشیب یهودیّت موج می‌زند و [[چشم به راهی]] و آمدن یک [[منجی]]، از جمله [[اعتقادات]] ضروری یهودیّت می‌باشد<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵؛ طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۴-۷۵.</ref>.
+==[[اعتقاد]] [[یهود]] نسبت به [[موعود]] سه گانه==
+*نکتۀ قابل توجه اینکه طبق آثار [[مقدس]] [[یهود]]، چهرۀ سه [[موعود]] در آنها ترسیم شده: [[حضرت مسیح]]، [[حضرت محمد]]{{صل}} و [[حضرت مهدی]]{{ع}}؛ با وجود این اشارات، [[قوم یهود]] به [[حضرت مسیح]] و [[حضرت محمد]]{{صل}} نگرویدند، از این رو باید نسبت به مسأله [[انتظار]] [[موعود]] حساس و نگران باشند و به دور از سادگی و [[غفلت]]، به [[انتظار]] و [[آمادگی]] بیشتر از همگان اهمیت دهند. گر چه بشارت‌های مذکور، همگی درست است اما آنها [[حق]] را نپذیرفتند: نه از زبان [[حضرت محمد]]{{صل}} و نه از زبان [[حضرت مسیح]]. بنابراین، [[یهود]] چه بپذیرد و چه نپذیرد؛ پس از [[حضرت موسی]]، [[حضرت عیسی]] آمد و به [[نسخ]] [[دین]] [[موسی]] که سرشار از تحریف‌ها شده بود پرداخت و پس از [[حضرت عیسی]]، [[حضرت محمد]]{{صل}} [[ظهور]] کرد، هر چند که [[بشارت]] آن را [[حضرت عیسی]] داده بود<ref>ر.ک. طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۴-۷۵.</ref>.
+==موضع [[یهودیان]] معاصر نسبت به مقوله [[انتظار]]==
+*[[یهودیان]] کنونی نیز، به مقولۀ [[انتظار]] معتقدند چون هر ساله در مراسم سالگرد بنیانگذاری [[اسرائیل]] مراسم باشکوهی بر پا می‌کنند و در آن مراسم این [[دعا]] خوانده می‌‌شود<ref>ر.ک. گرینستون، جولیوس، (ترجمه حسین توفیقی)، انتظار مسیحا در آیین یهود، ص ۱۳.</ref>: «ارادۀ خدای ما چنین [[باد]] که به [[لطف]] او [[شاهد]] سپیده دم [[آزادی]] باشیم و نفخ صور [[مسیحا]] گوش ما را نوازش دهد». در این فراز از [[دعا]] [[چشم به راهی]] و [[امید]] به آمدن [[مسیحا]] و به ارمغان آوردن [[آزادی]] و رهایی برای [[ملت]] [[یهود]]، که مصداق بارز [[انتظار]] است به وضوح بیان گردیده است. همچنین، در نمازنامه‌های خود به مسأله [[انتظار]] اشاره می‌‌کنند؛ آنجا که می‌‌گویند<ref>ر.ک. گرینستون، جولیوس، (ترجمه حسین توفیقی)، انتظار مسیحا در آیین یهود، ص ۱۳.</ref>: «این [[اسیران]] بیچاره در سرزمین‌های بیگانه همچون غلامان و کنیزان از روزی که آنان را ترک کرده‌ای [[منتظر]] تو هستند».<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵. </ref>
+==[[ادله]] [[اعتقاد]] [[یهود]] به مقوله [[انتظار]]==
+*شواهد و [[دلایل]] دال بر [[اعتقاد]] [[یهود]] به مقوله [[انتظار]] عبارت‌اند از:
+# در مزمور ۳۷ از [[مزامیر داود]] [[نبی]] آمده است<ref>ر.ک. کتاب مقدس، سفر مزامیر داود، مزمور ۳۷ ر.ک: موعودی که جهان در انتظار اوست، علی دوانی، ص ۹.</ref>: «[[خداوند]] [[داود]] [[نبی]] را به وسیلۀ [[انتظار]] تسلّی می‌دهد و او را به [[انتظار]] [[دعوت]] می‌نماید و به او [[وعده]] داده می‌شود که از کثرت شروران واهمه نداشته باشد؛ با این بیان که: «ای داودا ذهنت را مشوش نساز که البته [[منتظران]] را [[خداوند]] [[وارث زمین]] قرار خواهد داد و آنان که [[لعنت]] شده‌اند پراکنده خواهند شد و [[صالحان]] از [[مردم]] همان کسانی هستند که [[زمین]] را به [[میراث]] برند و تا فرجام حیات [[جهان]] در آن زیست کنند».<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵. </ref>
+#در [[کتاب مقدس]] [[حیقوق نبی]] نیز به مسأله [[انتظار]] اشاره شده است و [[خداوند]] می‌فرماید<ref>ر.ک. کتاب مقدس، حیقوق نبی، عهد قدیم، باب دوم، ر.ک: موعودی که جهان در انتظار اوست، علی دوانی، ص ۱۲.</ref>: «اگر چه تأخیر نماید برایش [[منتظر]] باش، زیرا که خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود، بلکه جمیع [[امت‌ها]] را نزد خود جمع می‌نماید و تمام قوم‌ها را برای خویش فراهم می‌آورد».<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵. </ref>
+#در [[کتاب مقدس]] صفینای [[نبی]] می‌فرماید<ref>ر.ک. کتاب مقدس، صفینای نبی، باب سوم، سطر ۸ و ۹، ر.ک: مهدی موعود، علی دوانی، ص ۱۱.</ref>: «[[منتظر]] باشید زیرا [[هدف]] من این است که [[امت‌ها]] را جمع نمایم و ممالک را گِرد هم آورم، در آن زمان زبان [[پاک]] به [[امت‌ها]] باز خواهم داد تا همگی آنان [[اسم خدا]] را بخوانند و یک [[دل]] او را [[عبادت]] نمایند».<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵. </ref>
+#در [[کتاب مقدس]] [[دانیال]] [[نبی]] آمده است<ref>ر.ک. کتاب مقدس دانیال نبی، باب ۱۲، بند ۱ و ۲. </ref>: «زمان به سرعت در حال گذر است و [[علم]] در حال [[پیشرفت]]، در این رهگذر خوشا به حال کسی که جزء [[منتظران]] باشد».<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵. </ref>
+#در کلمات قدوشا<ref>قدوشا: نیایش و ادعیه هفتگی و اعیاد یهود می‌‌باشد که از کلمات مقدس تشکیل یافته است. </ref> از [[انتظار]] سخن به میان آمده است<ref>ر.ک. گرینستون، جولیوس، (ترجمه حسین توفیقی)، انتظار مسیحا در آیین یهود، ص ۷۷.</ref>: «ای [[پادشاه]] ما! از مقامت ظاهر شو و بر ما [[حکم]] فرمائی کن چون [[مادر]] [[انتظار]] تو هستیم».<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵. </ref>
+#در [[زبور داود]] در ترجمه [[فارسی]] [[زبور]] ۳، از [[مزامیر داود]] ـ که [[چهل]] [[آیه]] است و در آخر [[تورات]] آمده ـ مطالبی درباره [[انتظار]] به چشم می‌‌خورد مانند:
+##[[آیه]] ۹: زیرا که شریران منقطع می‌شوند، اما متوکلان به [[خداوند]]، [[وارث زمین]] خواهند شد.
+##[[آیه]] ۱۱: اما متواضعان، [[وارث زمین]] شده، از کثرت [[سلامتی]] [[لذت]] می‌برند.
+##[[آیه]] ۱۸: [[خداوند]] روزهای [[صالحان]] را می‌داند و [[میراث]] ایشان، ابدی خواهد شد.
+##[[آیه]] ۱۹: زیرا متبرکان [[وارث زمین]] خواهند شد اما ملعونان وی ([[خداوند]]) منقطع خواهند شد.
+##[[آیه]] ۲۹: [[صالحان]] وارد [[زمین]] شده‌ ابداً در آن ساکن خواهند بود<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۴.</ref>.
+#در کتاب [[حیقوق نبی]] فصل ۷ آمده است<ref>ر.ک. تقوی، سید حسین، حضرت مهدی{{ع}} از ظهور تا پیروزی، ص ۹۱.</ref>: «و اگر چه تاخیر نماید برایش، [[منتظر]] باش زیرا که البته خواهد آمد و درنگ نخواهد نمود بلکه جمیع [[امت‌ها]] را نزد خویش جمع می‌کند».<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۴.</ref>
+#در کتاب [[اشعیای نبی]]، فصل ۱۱، آمده است<ref>آدرس؟؟؟</ref>: «و نهالی از تنه [[یسی]] ([[پدر]] [[داود]]) بر آمده؛ شاخه‌ای از ریشه‌هایش خواهد شکفت و [[روح خدا]] بر او قرار خواهد گرفت... برای ذلیلان به [[عدالت]] [[حکم]] می‌کند و برای [[مسکینان]] [[زمین]] ـ به [[راستی]] ـ مایه [[بیداری]] خواهد بود... کمربند کمرش [[عدالت]] است و کمربند میانش [[امانت]] ([[دنیا]] به صورتی در می‌آید) که گرگ و بره در کنار هم سکونت کنند و پلنگ با بزغاله با هم خواهند خوابید و گوساله و شیر و پرواری با هم و طفل کوچک آنها را خواهد راند و گاو با خرس خواهد چرید و بچه‌های آنها با هم خواهند خوابید و شیر مثل گاو کاه خواهد خورد و طفل شیرخواره با سوراخ مار بازی خواهد کرد و طفل از شیر [[مادر]] گرفته شده دست خود را بر خانه افعی خواهد گذاشت و در تمامی کوه [[مقدس]] من، هیچ ضرر و فسادی نخواهد بود؛ زیرا که [[زمین]] از [[دانش خداوند]]، مثل آب‌هایی که دریا را فرا می‌گیرد، پر خواهد شد».<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۴.</ref>
+#یحیای تعمید دهنده ندا داد: [[توبه]] کنید، زیرا [[ملکوت]] [[آسمان]] نزدیک است پس، توده‌های [[مردم]] [[پیام]] او را با [[جان]] و [[دل]] شنیدند، کلمات هیجان‌آور او دل‌های شنوندگان را تکان می‌داد و [[الهام]] بخش گروه‌های ستمدیده و [[بینوایی]] بود که همواره [[آتش]] [[شوق]] [[انتظار]] برای [[قیام]] "مسح شده [[خدا]]" در قلوبشان زبانه می‌کشید.<ref>ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۳۰، ۳۱.</ref>»<ref>ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۳۰، ۳۱.</ref>
+==نتیجه گیری==
+*بنابراین مقولۀ [[انتظار]] یکی از مسائل مورد ابتلای [[یهود]] بوده، هست و خواهد بود و در عصر کنونی نیز، [[جامعه]] یهودیّت همانند گذشتگان به [[انتظار]] نشسته و به [[ظهور]] [[منجی موعود]] معتقدند و [[کامل‌ترین]] و اصیل‌ترین بیان در [[انتظار]] مسیحایی در منابع [[یهود]] موج می‌زند<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵. </ref>.
 ==پانویس==
 {{یادآوری پانویس}}
 {{پانویس2}}