بحث:ویژگیهای منتظران واقعی در دوران غیبت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
بحث:ویژگیهای منتظران واقعی در دوران غیبت چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۱۸
، ۴ اکتبر ۲۰۱۹←انتظار؛ حرکت و حماسه
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
==پاسخ اجمالی== | |||
==[[انتظار]]؛ حرکت و [[حماسه]]== | ==[[انتظار]]؛ حرکت و [[حماسه]]== | ||
*یکی از عناوین مهم معرفتی در [[فرهنگ دینی]]، مسألۀ [[انتظار]] است؛ همانطور که در [[روایات]] از قول [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آمده است: {{متن حدیث|«اَفْضَلُ جِهَادِ أُمتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ»}}<ref>«بالاترین جهاد امت من، انتظار فرج است». تحف العقول، حرانی، ابن شعبه، ص۳۳؛ بحارالأنوار، مجلسی، محمد باقر، ج۵۱، ص۱۵۶.</ref> و مقصود از آن انتظاری است که [[انسان]] را به حرکت و [[حماسه]] در [[راه خدا]] وادار میکند<ref>ر.ک. فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۵۱ ـ ۱۶۰.</ref>. [[امام مهدی]]{{ع}} سفیر [[الهی]] برای [[نجات]] جامعۀ بشری است. ارمغان ظهورش، [[عدالت گستری]] در همۀ [[شئون]] [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]]، ایجاد حیات خردمندانه، [[هدایت]] [[انسان]] به مسیر [[فطرت]] [[پاک]] خدایی و رها شدن از زنجیرهای [[بندگی]] غیر خداست. [[منتظر واقعی]] نیز باید در جهت تحقق اهداف و آرمانهای او حرکت کند<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸.</ref> و بر این اساس دارای ویژگی هایی است که میتوان آنها را در دو بخش [[روایی]] و اقوال و آثار [[علما]] بررسی کرد. | *یکی از عناوین مهم معرفتی در [[فرهنگ دینی]]، مسألۀ [[انتظار]] است؛ همانطور که در [[روایات]] از قول [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آمده است: {{متن حدیث|«اَفْضَلُ جِهَادِ أُمتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ»}}<ref>«بالاترین جهاد امت من، انتظار فرج است». تحف العقول، حرانی، ابن شعبه، ص۳۳؛ بحارالأنوار، مجلسی، محمد باقر، ج۵۱، ص۱۵۶.</ref> و مقصود از آن انتظاری است که [[انسان]] را به حرکت و [[حماسه]] در [[راه خدا]] وادار میکند<ref>ر.ک. فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۵۱ ـ ۱۶۰.</ref>. [[امام مهدی]]{{ع}} سفیر [[الهی]] برای [[نجات]] جامعۀ بشری است. ارمغان ظهورش، [[عدالت گستری]] در همۀ [[شئون]] [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]]، ایجاد حیات خردمندانه، [[هدایت]] [[انسان]] به مسیر [[فطرت]] [[پاک]] خدایی و رها شدن از زنجیرهای [[بندگی]] غیر خداست. [[منتظر واقعی]] نیز باید در جهت تحقق اهداف و آرمانهای او حرکت کند<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۹۸.</ref> و بر این اساس دارای ویژگی هایی است که میتوان آنها را در دو بخش [[روایی]] و اقوال و آثار [[علما]] بررسی کرد. | ||
==[[ویژگیهای منتظران]] واقعی از دیدگاه [[روایی]]== | ==[[ویژگیهای منتظران]] واقعی از دیدگاه [[روایی]]== | ||
#[[منتظران واقعی]] کسانی هستند که آغاز و شروع تحقق [[عدالت کامل]] جهانی و دمیدن سپیدۀ [[فجر]] [[ظهور]] را در هر لحظه و ساعتی منتظراند<ref>ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۳۵۶-۳۵۹.</ref>. چنانکه [[امام سجاد]]{{ع}} میفرماید:<ref>{{متن حدیث|«إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) بِالسَّیْفِ أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً وَ قَالَ{{ع}}انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْفَرَجِ»}} مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲.</ref> «همانا کسانی که در [[زمان غیبت]] به سر میبرند و به [[امامت حضرت مهدی]]{{ع}} [[ایمان]] دارند و [[انتظار]] ظهورش را میکشند، [[بهترین]] [[مردم]] تمام زمانها هستند، زیرا خدای بلند مرتبه، چنان [[عقل]] و [[فهم]] و معرفتی به آنها عطا کرده که گویا [[امام زمان]] خود را مشاهده میکنند».<ref>ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، در انتظار خورشید ولایت، ص۱۲۶.</ref> | #[[منتظران واقعی]] کسانی هستند که آغاز و شروع تحقق [[عدالت کامل]] جهانی و دمیدن سپیدۀ [[فجر]] [[ظهور]] را در هر لحظه و ساعتی منتظراند<ref>ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۳۵۶-۳۵۹.</ref>. چنانکه [[امام سجاد]]{{ع}} میفرماید:<ref>{{متن حدیث|«إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) بِالسَّیْفِ أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً وَ قَالَ{{ع}}انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْفَرَجِ»}} مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲.</ref> «همانا کسانی که در [[زمان غیبت]] به سر میبرند و به [[امامت حضرت مهدی]]{{ع}} [[ایمان]] دارند و [[انتظار]] ظهورش را میکشند، [[بهترین]] [[مردم]] تمام زمانها هستند، زیرا خدای بلند مرتبه، چنان [[عقل]] و [[فهم]] و معرفتی به آنها عطا کرده که گویا [[امام زمان]] خود را مشاهده میکنند».<ref>ر.ک. انصاری، عبدالرحمن، در انتظار خورشید ولایت، ص۱۲۶.</ref> |