بحث:ابعاد اخلاقی و تربیتی انتظار فرج چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۰ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۳۷
، ۲۰ اکتبر ۲۰۱۹←بهرهگیری از پاسخ جامع آمادگی اخلاقی
خط ۱: | خط ۱: | ||
==بهرهگیری از پاسخ جامع آمادگی اخلاقی== | ==بهرهگیری از پاسخ جامع آمادگی اخلاقی== | ||
*جامعۀ [[منتظر]]، باید جامعهای [[اسلامی]] باشد و بزرگترین وجه تمایز جامعۀ [[اسلامی]]، از دیگر [[جوامع]]، [[اخلاق]] [[نورانی]] [[اسلام]] است<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.</ref>. جامعۀ [[منتظر]]، برای هماهنگی با [[امام زمان]]{{ع}} در اهتمام به رعایت [[محاسن اخلاق]]، باید همۀ تلاش و کوشش خود را به کار گیرد<ref>ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ - ۱۳۷.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند<ref>{{متن حدیث|"مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ"}}؛ غیبت نعمانی، ص۲۰۰ و ۲۰۷؛ بحار، ج ۵۲، ص ۱۴۰، ح ۵۰.</ref>: «هر کس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]] {{ع}} باشد، باید [[منتظر]] باشد و در حال [[انتظار]] به [[پرهیزگاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] نماید».<ref>ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷؛ موسوینسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص؟؟؟</ref> | *جامعۀ [[منتظر]]، باید جامعهای [[اسلامی]] باشد و بزرگترین وجه تمایز جامعۀ [[اسلامی]]، از دیگر [[جوامع]]، [[اخلاق]] [[نورانی]] [[اسلام]] است<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.</ref>. جامعۀ [[منتظر]]، برای هماهنگی با [[امام زمان]]{{ع}} در اهتمام به رعایت [[محاسن اخلاق]]، باید همۀ تلاش و کوشش خود را به کار گیرد<ref>ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ - ۱۳۷.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند<ref>{{متن حدیث|"مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ"}}؛ غیبت نعمانی، ص۲۰۰ و ۲۰۷؛ بحار، ج ۵۲، ص ۱۴۰، ح ۵۰.</ref>: «هر کس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]] {{ع}} باشد، باید [[منتظر]] باشد و در حال [[انتظار]] به [[پرهیزگاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] نماید».<ref>ر.ک. نویسندگان، آفتاب مهر، ج۲، ص ۱۳۴ ـ ۱۳۷؛ موسوینسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص؟؟؟</ref> | ||
*[[انسان]] [[منتظر]] باید به [[زیور]] [[عدالت]]، [[تقوی]] و [[پارسایی]] آراسته باشد، با اجتناب از [[معاصی]] و رعایت [[تقوای الهی]]، بتواند ملکۀ [[عدالت]] را در خود پدید آورد و با ایجاد [[تعادل]] در میان قوای نفسانی خود، ارکان حیات [[اخلاقی]] را در وجود خود نهادینه سازد<ref>ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۰-۱۱۸.</ref> و خود را چنانکه آن [[پیشوا]] [[دوست]] دارد، بسازد و به او و [[یاران]] او شباهت داشته باشد، همانطور که [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند<ref>ابن ابی زینب، نعمانی، الغیبه، ص ۲۲۰؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۰.</ref>: «[[تقوی]] پیشه سازید و بار سنگین [[انتظار]] را به [[کمک]] [[ورع]] و [[پارسایی]] به منزل رسانید و با کوشش بسیار در [[عبادت]] و [[اطاعت خدا]]».<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.</ref> | |||
==بهرهگیری از پاسخ جامع آثار اخلاقی== | ==بهرهگیری از پاسخ جامع آثار اخلاقی== | ||
==بهرهگیری از پاسخ جامع ویژگیهای اخلاقی== | ==بهرهگیری از پاسخ جامع ویژگیهای اخلاقی== |