جعفر بن علی الهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[جعفر]] از پسران [[امام هادی]]{{ع}} بود و از خط پدران پاکش، [[منحرف]] گشته بود و راه [[خطا]] را پیش گرفته بود. [[انحراف]] [[جعفر]]، عجیب‌تر از [[انحراف]] پسر [[حضرت نوح|نوح نبی]]{{ع}} نبود، کسی که [[خداوند]] درباره‌‌اش می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ}}<ref> او فرزندت نیست؛ زیرا او عملی بسیار ناشایسته دارد؛ سوره هود، آیه ۴۶.</ref>. [[انحراف]] [[جعفر]] به سبب سهل انگاری پدرش در [[تربیت]] او نبوده است؛ بلکه به سبب همنشینی با [[فاسقان]] و [[منحرفان]] بود و روشن است که چنین رابطه‌ای، مؤثر بوده است. ما چگونگی ارتباط او با منحرفین را نمی‌دانیم؛ کسی که به رسوایی مبتلا شد و عار و ننگ را برای خود به ارمغان آورد. عجیب این است که [[امام عسکری]]{{ع}}، هنگامی که فرزندش [[امام زمان]] {{ع}} را به [[شیعیان]] مورد اعتمادش نشان داد و [[خواص]] را از ولادتش با خبر کرد، برادرش [[جعفر]] را به آن، [[آگاه]] نکرد و او نمی‌دانست که برادرش، فرزندی دارد و شاید می‌دانسته است و به سبب اهداف خود، [[سکوت]] کرده است. ۱۵ روز قبل از [[وفات]]، [[امام عسکری]]{{ع}} نامه‌های متعددی برای [[شیعیان]] خود در مداین نوشت و آنها را به خادمش "[[ابو الادیان]]" داد و به او فرمود: "[[نامه‌ها]] را به [[شهرها]] برسان که سفرت، ۱۵ روز طول می‌کشد و روز پانزدهم، داخل [[سامرا]] می‌شوی و صدای ناله و شیون از خانه‌ام می‌شنوی و مرا [[غسل]] داده شده، می‌یابی". ابولادیان می‌گوید عرض کردم:‌ای مولای من! [[امام]] بعد از شما کیست؟ فرمود: "آن که جواب [[نامه‌ها]] را از تو بخواهد، [[قائم]] بعد از من است". گفتم: "علایم بیشتری، برایم ذکر کن؟" فرمود: "هر کس که بر من [[نماز]] میت بخواند؛ او [[قائم]] بعد از من است". گفتم: بیشتر بفرما؟ فرمود: "هر کس که از همیان<ref>همیان، کیسه‌ای که آذوقه سفر را در آن می‌گذارند و دور کمر می‌بندند.</ref> خبر دهد؛ او [[قائم]] بعد از من است". سپس [[حیا]] و هیبت [[امام]]{{ع}}، مانع از آن شد که سئوال کنم در همیان چه چیز است. با [[نامه‌ها]] خارج شدم و به سوی مداین حرکت کردم؛ جواب‌های آنها را دریافت نمودم و در روز پانزدهم، داخل [[سامرا]] شدم (همان طور که [[امام]]{{ع}} گفته بود)،  صدای شیون و ناله از خانه‌‌اش شنیدم و دیدم که او [[غسل]] داده شده است و برادرش، [[جعفر]] جلوی درِ خانه بود و [[شیعیان]] به او تسلیت و تهنیت می‌گفتند (یعنی به [[خلافت]] و [[امامت]] تهنیت می‌گفتند). پس با خود گفتم: اگر این [[امام]] باشد، [[امامت]] [[باطل]] شده، به سبب اینکه او را می‌شناسم؛ شراب انگور می‌خورد، در قصر جوسق<ref>جوسق، قصر مقتدر عباسی است.</ref> قمار می‌کند و با طنبور<ref>طنبور، آلت لهو و غنا.</ref> می‌نوازد. پس جلو رفتم و تسلیت و تهنیت گفتم؛ ولی چیزی از من نپرسید؛ سپس [[عقید]]، (خادم [[امام عسکری]]{{ع}}) خارج شد و به او گفت:‌ای آقای من! برادرت [[کفن]] شده، پس بایست و بر او [[نماز]] گزار. [[جعفر]] و [[شیعیان]] اطرافش داخل شدند در حالی که جلوی آنها، [[سمان]]، [[حسن بن علی]] و دو جاسوس [[معتصم]] بودند؛ هنگامی که داخل خانه رفتیم، [[جعفر]] بن [[علی]] برای ادای [[نماز]] بر برادرش جلو رفت تا اینکه خواست، [[تکبیر]] بگوید، کودکی با صورت گندم گون، موهای پر پشت و دندان‌هایی باز و شمرده، جلو آمد و ردای [[جعفر]] را گرفت و گفت: "ای عمو! عقب برو که من به ادای [[نماز]] بر پدرم [[شایسته]] ترم". [[جعفر]] عقب رفت در حالی که صورت او زرد شده بود؛پس آن کودک جلو رفت و بر پدرش [[نماز]] گذارد و [[دفن]] کرد و در کنار [[قبر]] او به من فرمود: "ای بصری! جواب نامه‌ها- که با توست- کجایند؟" آنها را به او دادم و پیش خودم گفتم: این، دو علامت، فقط همیان باقی مانده است. از خانه خارج شدم و به سوی [[جعفر]] رفتم، نزد او بودم که [[حاجز]] وشاء گفت: ای آقای من! آن کودک کیست؟ گفت: به [[خدا]] قسم که تا به حال او را ندیده‌ام و نمی‌شناسم! ما نشسته بودیم که در آن هنگام، عده‌ای از [[قم]] آمدند و سراغ [[امام عسکری]]{{ع}} گرفتند و بر [[شهادت]] او [[آگاه]] شدند. گفتند: پس [[امام]] بعد او کیست؟ [[مردم]] به [[جعفر]] اشاره کردند؛ پس آنها به او [[سلام]] کردند و تسلیت و تهنیت گفتند و عَرضه داشتند: نزد ما [[نامه‌ها]] و اموالی هست؛ پس ما را [[آگاه]] کن که [[نامه‌ها]] چه چیز است؟ و [[مال]]، چقدر است؟ [[جعفر]] ایستاد و لباس‌هایش را تکاند و گفت: از من می‌خواهید، [[علم غیب]] بگویم؟! در این هنگام، خادم [[امام مهدی]] {{ع}} از خانه خارج شد و گفت: همراه شما، فلان [[نامه]] و فلان است و همیانی دارید که در آن هزار [[دینار]] است که ده [[دینار]] آنها، تقلبی است. آنها، [[نامه‌ها]] و [[اموال]] را به او دادند و گفتند: کسی که تو را برای گرفتن اینها [[راهنمایی]] کرد، [[امام]] است<ref>کمال الدین؛ صدوق؛ ج ۲، صص ۴۷۵ - ۴۷۶، چاپ تهران، سال ۱۳۹۵ هجری.</ref>.