اقامتگاه امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'یأتی: ص' به 'سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص'
(←منابع) |
جز (جایگزینی متن - 'یأتی: ص' به 'سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
==رحبه در فرهنگنامه آخرالزمان== | ==رحبه در فرهنگنامه آخرالزمان== | ||
*[[رحبه]] شهری است که حدوداً هیجده کیلومتر با [[کوفه]] فاصله دارد، در [[آخرالزمان]] و هنگام [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، این [[شهر]] مورد [[هجوم]] [[لشکر]] سفینی قرار خواهد گرفت و سپس [[حضرت]] به این [[شهر]] خواهد آمد. | *[[رحبه]] شهری است که حدوداً هیجده کیلومتر با [[کوفه]] فاصله دارد، در [[آخرالزمان]] و هنگام [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، این [[شهر]] مورد [[هجوم]] [[لشکر]] سفینی قرار خواهد گرفت و سپس [[حضرت]] به این [[شهر]] خواهد آمد. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: گویا [[سفیانی]] یا یکی از [[امیران]] اوست که به [[رحبه]] آمده و در آنجا اردو زده است. جارچی [[سفیانی]] ندا میدهد: هر کسی که سر یکی از [[شیعیان]] [[علی]]{{ع}} را بیاورد، هزار درهم جایزه میگیرد. در این حال برخی از [[مردم]] سر [[همسایه]] خود را از تن جدا میکنند و برای گرفتن جایزه از نزد او میبرد. در آن روز کسانی که بر شما (در [[رحبه]]) [[حکومت]] میکنند همگی [[اولاد]] نامشروعند و گویا میبینم که مردی نقاب بر چهره زده و شما را تک تک به دام میاندازد، او مردی زنازاده است...<ref>بحار الأنوار: ج ۵۲، ص ۲۱۵.</ref>. در [[حدیث]] دیگری [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]]{{ع}} پس از [[قیام]] به [[رحبه]] خواهد آمد. او با پای مبارکش به جایی اشاره میکند و میفرماید اینجا را حفر نمایید. وقتی آن قسمت را حفر میکنند، [[دوازده]] هزار [[زره]]، [[شمشیر]] و کلاه خود از آن مکان بیرون میآورند. سپس [[حضرت مهدی]]{{ع}} دوازه هزار نفر از غلامان [[عرب]] و [[عجم]] را جمع میکند و آن لباسهای رزم را بر تن آنان میپوشاند و میفرماید هر کسی که چون شما (و بر [[مذهب]] و مرام شما) نبود به [[قتل]] برسانید<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۳۷ و یأتی | *[[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: گویا [[سفیانی]] یا یکی از [[امیران]] اوست که به [[رحبه]] آمده و در آنجا اردو زده است. جارچی [[سفیانی]] ندا میدهد: هر کسی که سر یکی از [[شیعیان]] [[علی]]{{ع}} را بیاورد، هزار درهم جایزه میگیرد. در این حال برخی از [[مردم]] سر [[همسایه]] خود را از تن جدا میکنند و برای گرفتن جایزه از نزد او میبرد. در آن روز کسانی که بر شما (در [[رحبه]]) [[حکومت]] میکنند همگی [[اولاد]] نامشروعند و گویا میبینم که مردی نقاب بر چهره زده و شما را تک تک به دام میاندازد، او مردی زنازاده است...<ref>بحار الأنوار: ج ۵۲، ص ۲۱۵.</ref>. در [[حدیث]] دیگری [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]]{{ع}} پس از [[قیام]] به [[رحبه]] خواهد آمد. او با پای مبارکش به جایی اشاره میکند و میفرماید اینجا را حفر نمایید. وقتی آن قسمت را حفر میکنند، [[دوازده]] هزار [[زره]]، [[شمشیر]] و کلاه خود از آن مکان بیرون میآورند. سپس [[حضرت مهدی]]{{ع}} دوازه هزار نفر از غلامان [[عرب]] و [[عجم]] را جمع میکند و آن لباسهای رزم را بر تن آنان میپوشاند و میفرماید هر کسی که چون شما (و بر [[مذهب]] و مرام شما) نبود به [[قتل]] برسانید<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۳۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۵۳.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۳۱۶.</ref>. | ||
==ذی طوی در فرهنگنامه آخرالزمان== | ==ذی طوی در فرهنگنامه آخرالزمان== | ||
*"ذِی طُوی" به نام منطقهای است که در شش کیلومتری [[مکه]] قرار دارد. این کوه مورد توجه [[ائمه]]{{ع}} بوده است و در [[روایات]] به [[پناهگاه]] و محل سکونت [[حضرت مهدی]]{{ع}} در زمان غیبتشان معرفی شده است. در دعای [[شریف]] ندبه از این منطقه و منطقه "رِضوی" به عنوان [[جایگاه]] [[حضرت]] یاد شده است: {{متن حدیث|لَيْتَ شِعْرِي.. أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى}}؛<ref> «کاش میدانستم که در کدام سرزمین مأوی گرفتهای، آیا در سرزمین [[رضوی]] هستی یا در جایی دیگر، یا در [[ذیطوی]] به سر میبری».</ref>. | *"ذِی طُوی" به نام منطقهای است که در شش کیلومتری [[مکه]] قرار دارد. این کوه مورد توجه [[ائمه]]{{ع}} بوده است و در [[روایات]] به [[پناهگاه]] و محل سکونت [[حضرت مهدی]]{{ع}} در زمان غیبتشان معرفی شده است. در دعای [[شریف]] ندبه از این منطقه و منطقه "رِضوی" به عنوان [[جایگاه]] [[حضرت]] یاد شده است: {{متن حدیث|لَيْتَ شِعْرِي.. أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى}}؛<ref> «کاش میدانستم که در کدام سرزمین مأوی گرفتهای، آیا در سرزمین [[رضوی]] هستی یا در جایی دیگر، یا در [[ذیطوی]] به سر میبری».</ref>. | ||
*[[امام باقر]]{{ع}} با دست اشاره به [[ناحیه]] [[ذیطوی]] کرده و فرمود: برای [[صاحب الامر]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در میان این درهها غیبتی رخ خواهد داد، و این [[غیبت]] ادامه خواهد داشت تا زمانی که [[قیام]] نماید. پیش از [[قیام]]، گروهی از [[یاران]] [[حضرت]] در این منطقه جمع میشوند و [[غلام]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} که همیشه همراه اوست نزد آن گروه آمده و میپرسد: چند نفر در اینجا گرد آمدهاید؟ میگویند: ما [[چهل]] نفر هستیم. آنگاه [[غلام]] میپرسد: اگر [[صاحب]] خود ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) را ببینید چه میکنید؟ پاسخ میدهند: به [[خدا]] [[سوگند]] اگر او بخواهد که کوهها را از جای برکنیم، انجام خواهیم داد و با او خواهیم بود. این [[دیدار]] پایان مییابد تا سال بعد فرا میرسد. آن [[غلام]] دوباره نزد آنان میآید و میگوید: ده نفر از میان خود برگزینید و با آنان به نزد [[حضرت مهدی]]{{ع}} میآید و [[حضرت]] در شب [[آینده]] [[وعده]] میکند (که [[قیام]] نماید)...<ref>غیبت نعمانی: ص ۱۸۲ و یأتی | *[[امام باقر]]{{ع}} با دست اشاره به [[ناحیه]] [[ذیطوی]] کرده و فرمود: برای [[صاحب الامر]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در میان این درهها غیبتی رخ خواهد داد، و این [[غیبت]] ادامه خواهد داشت تا زمانی که [[قیام]] نماید. پیش از [[قیام]]، گروهی از [[یاران]] [[حضرت]] در این منطقه جمع میشوند و [[غلام]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} که همیشه همراه اوست نزد آن گروه آمده و میپرسد: چند نفر در اینجا گرد آمدهاید؟ میگویند: ما [[چهل]] نفر هستیم. آنگاه [[غلام]] میپرسد: اگر [[صاحب]] خود ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) را ببینید چه میکنید؟ پاسخ میدهند: به [[خدا]] [[سوگند]] اگر او بخواهد که کوهها را از جای برکنیم، انجام خواهیم داد و با او خواهیم بود. این [[دیدار]] پایان مییابد تا سال بعد فرا میرسد. آن [[غلام]] دوباره نزد آنان میآید و میگوید: ده نفر از میان خود برگزینید و با آنان به نزد [[حضرت مهدی]]{{ع}} میآید و [[حضرت]] در شب [[آینده]] [[وعده]] میکند (که [[قیام]] نماید)...<ref>غیبت نعمانی: ص ۱۸۲ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۹۶.</ref>. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: گویا با چشم خویش [[حضرت قائم]]{{ع}} را میبینم که با پای برهنه، در [[ذیطوی]] سرپا [[ایستاده]] و مانند [[حضرت موسی]]{{ع}} نگران و [[منتظر]] است که به [[مقام ابراهیم]]{{ع}} در [[مسجدالحرام]] بیاید و [[دعوت]] خود را اعلام نماید<ref>موعودنامه: ص ۳۴۴ و بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۸۵.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۲۸۱-۲۸۲.</ref>. | *[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: گویا با چشم خویش [[حضرت قائم]]{{ع}} را میبینم که با پای برهنه، در [[ذیطوی]] سرپا [[ایستاده]] و مانند [[حضرت موسی]]{{ع}} نگران و [[منتظر]] است که به [[مقام ابراهیم]]{{ع}} در [[مسجدالحرام]] بیاید و [[دعوت]] خود را اعلام نماید<ref>موعودنامه: ص ۳۴۴ و بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۳۸۵.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۲۸۱-۲۸۲.</ref>. | ||