تحلیل وحی در اندیشه ابن‌عربی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

* نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «تحلیل خاصی از وحی دارد که از هستی‌شناسی او نشئت می‌گیرد. هستی‌شناسی او نیز بر تجلی حق‌تعالی مبتنی است. با تجلی او، همهٔ پدیده‌های عالم لباس تحقق بر تن کرده، بروز و ظهور می‌یابد».

* نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد: «حقیقت محمدیه و انسان کامل، نخستین تجلی حق‌تعالی است که همهٔ مواهب انبیا از عهد آدم تا آخرین آن‌ها و وحی از آن نشئت می‌گیرد. از نظر ابن‌عربی، وحی که همان معانی مجرد عقلی است، در قالب‌های حسی در مرتبۀ خیال، مقید است. از دیدگاه ابن‌عربی، وحی دو نوع است: یکی وحی عام که تمام موجودات عالم (ماسوی الله) را در بر می‌گیرد و دیگری، وحی خاص که همان الهام است. در تلقی وحی، گاه فرشتهٔ وحی نقش ایفا می‌کند. از آنجا که وحی شریعت و نبوت مربوط به وضع و تنظیم قوانین و برنامه‌های زندگی بشر در این دنیاست، منقطع می‌شود، اما ولایت که مربوط به چهرهٔ باطن و حقیقت دین است، استمرار می‌یابد».<ref name=p1></ref>