بادیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←نکات
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{نبوت}} ==مقدمه== *منظور دسته‌ای از اعراب بدوی هستند که ا...» ایجاد کرد) |
(←نکات) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
==نکات== | ==نکات== | ||
در این [[آیات]] محورهای ذیل مطرح می‌شود. | در این [[آیات]] محورهای ذیل مطرح می‌شود. | ||
#هر چند [[اعراب]] بیش از آنکه سخن از نژاد باشد، صفت گروهی از [[مردم]] دور باشد که اهل [[فکر]] کردن و [[دانش]] [[آموختن]] نیستند. لذا منظور از [[اعراب]]، جنس قومی و نژادی نیست، بلکه صفت [[مردم]] دور از [[فرهنگ]] و [[تمدن]] و [[جاهل]] به [[آداب و رسوم]] انسانی است که در آن عصر به افراد بی‌سواد اطلاق می‌شده است. لذا کلمه [[اعراب]] در [[آیات]] به معنای بادیه نشینان صحرا گرد و کوچ نشین است که در فصل‌های مختلف به مکان‌های مختلف و درچادرها و یا کپرها ساکن می‌شوند | #هر چند [[اعراب]] بیش از آنکه سخن از نژاد باشد، صفت گروهی از [[مردم]] دور باشد که اهل [[فکر]] کردن و [[دانش]] [[آموختن]] نیستند. لذا منظور از [[اعراب]]، جنس قومی و نژادی نیست، بلکه صفت [[مردم]] دور از [[فرهنگ]] و [[تمدن]] و [[جاهل]] به [[آداب و رسوم]] انسانی است که در آن عصر به افراد بی‌سواد اطلاق می‌شده است. لذا کلمه [[اعراب]] در [[آیات]] به معنای بادیه نشینان صحرا گرد و کوچ نشین است که در فصل‌های مختلف به مکان‌های مختلف و درچادرها و یا کپرها ساکن می‌شوند<ref>مفردات راغب ذیل واژه [[عرب]]، لسان العرب.</ref>. | ||
#تأکید [[قرآن]] برتفاوت‌های [[فرهنگی]] و روحی آنان و به سادگی [[تسلیم]] در برابر [[حق]] نشدن آنان با توجه به شرائط [[تربیتی]]، زیستی آنان که در شرائط بسیار مشکلی بوده است. {{متن قرآن|الْأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ}}<ref>«تازیان بیابان‌نشین کفرگراتر و نفاق‌گراتر و به ندانستن حدود آنچه خداوند بر پیامبرش فرو فرستاده است سزاوارترند و خداوند دانایی فرزانه است» سوره توبه، آیه ۹۷.</ref> | #تأکید [[قرآن]] برتفاوت‌های [[فرهنگی]] و روحی آنان و به سادگی [[تسلیم]] در برابر [[حق]] نشدن آنان با توجه به شرائط [[تربیتی]]، زیستی آنان که در شرائط بسیار مشکلی بوده است. {{متن قرآن|الْأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ}}<ref>«تازیان بیابان‌نشین کفرگراتر و نفاق‌گراتر و به ندانستن حدود آنچه خداوند بر پیامبرش فرو فرستاده است سزاوارترند و خداوند دانایی فرزانه است» سوره توبه، آیه ۹۷.</ref> | ||
#عدم جواز تخلف و [[سرپیچی]] بادیه نشینان از [[همراهی]] و [[اطاعت]] از پیامبرو موظف بودن آنان به [[ایثار]] [[جان]] خود برای حفظ [[رسول خدا]] و [[پیام]] او و [[پاداش]] [[عمل صالح]] از سوی [[خداوند]] به آنان و قرار دادن آنان در زمره محسنان. {{متن قرآن|مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ}}<ref>«مردم مدینه و تازیان بیابان‌نشین پیرامون آنان حق ندارند از (همراهی) پیامبر بازمانند و نه جان‌های خودشان را از جان او دوست‌تر بدارند؛ از این رو که هیچ تشنگی و سختی و گرسنگی در راه خداوند به آنان نمی‌رسد و بر هیچ جایگاهی که کافران را به خشم آورد گام نمی‌نه» سوره توبه، آیه ۱۲۰.</ref> | #عدم جواز تخلف و [[سرپیچی]] بادیه نشینان از [[همراهی]] و [[اطاعت]] از پیامبرو موظف بودن آنان به [[ایثار]] [[جان]] خود برای حفظ [[رسول خدا]] و [[پیام]] او و [[پاداش]] [[عمل صالح]] از سوی [[خداوند]] به آنان و قرار دادن آنان در زمره محسنان. {{متن قرآن|مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ}}<ref>«مردم مدینه و تازیان بیابان‌نشین پیرامون آنان حق ندارند از (همراهی) پیامبر بازمانند و نه جان‌های خودشان را از جان او دوست‌تر بدارند؛ از این رو که هیچ تشنگی و سختی و گرسنگی در راه خداوند به آنان نمی‌رسد و بر هیچ جایگاهی که کافران را به خشم آورد گام نمی‌نه» سوره توبه، آیه ۱۲۰.</ref> | ||