یقین در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[یقین]]''' است. "'''[[یقین]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[یقین در قرآن]] | [[یقین در حدیث]] | [[یقین در نهج البلاغه]] | [[یقین در اخلاق اسلامی]] | [[یقین در معارف دعا و زیارات]] | [[یقین در کلام اسلامی]]</div>

: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[یقین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>

==[[ارزش]] یقین==

#"[[امام صادق]]{{ع}} به [[جابر جعفی]] فرمودند:ای مرد جعفی! [[ایمان]] [[برتر]] از [[اسلام]]، و یقین [[برتر]] از [[ایمان]] است؛ و هیچ چیزی ارزشمندتر و کمیاب تر از یقین نیست"<ref>{{متن حدیث| عَنْ جَابِرٍ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}: يَا أَخَا جُعْفٍ إِنَّ الْإِيمَانَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِسْلَامِ وَ إِنَّ الْيَقِينَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ مَا مِنْ شَيْءٍ أَعَزَّ مِنَ الْيَقِينِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳۵.</ref>؛

#[[امام کاظم]]{{ع}} فرمودند: "[[ایمان]] یک درجه بالاتر از [[اسلام]]، و [[تقوی]] یک درجه بالاتر از [[ایمان]] و یقین یک درجه بالاتر از [[تقوی]] است؛ و در میان [[مردمان]] هیچ چیزی کمتر از یقین تقسیم نشده است"<ref>{{متن حدیث| عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ{{ع}} قَالَ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ: الْإِيمَانُ فَوْقَ الْإِسْلَامِ بِدَرَجَةٍ وَ التَّقْوَى فَوْقَ الْإِيمَانِ بِدَرَجَةٍ وَ الْيَقِينُ فَوْقَ التَّقْوَى بِدَرَجَةٍ وَ مَا قُسِمَ فِي النَّاسِ شَيْءٌ أَقَلُّ مِنَ الْيَقِينِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳۶.</ref>؛  

# [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "[[بهترین]] چیزی که در [[قلب]] پدید می‌‌آید، یقین است"<ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: خَيْرُ مَا أُلْقِيَ فِي الْقَلْبِ الْيَقِينُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۳.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۸۵-۲۸۶.</ref>.

==معنی یقین==

#"[[امام رضا]]{{ع}} در [[تفسیر]] یقین فرمودند: "یقین [[توکّل]] کردن بر [[خدا]]، و [[تسلیم]] او بودن، و بقضای او [[راضی]] شدن، و وانهادن [[کارها]] به اوست"<ref>{{متن حدیث| قَالَ يُونُسُ: قُلْتُ فَأَيُّ شَيْءٍ الْيَقِينُ؟ قَالَ التَّوَكُّلُ عَلَى اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لِلَّهِ وَ الرِّضَا بِقَضَاءِ اللَّهِ وَ التَّفْوِيضُ إِلَى اللَّهِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳۸.</ref>؛  

#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "از [[علائم]] درستی یقین [[انسان]] [[مسلمان]]، آنست که بواسطة خشمگین کردن [[خداوند]] در پی [[راضی]] کردن [[مردم]] نباشد، و آنان را بواسطه آنچه [[خدا]] در [[اختیار]] او ننهاده به ملامت نگیرد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مِنْ صِحَّةِ يَقِينِ الْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ لَا يُرْضِيَ النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ وَ لَا يَلُومَهُمْ عَلَى مَا لَمْ يُؤْتِهِ اللَّهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۴۳.</ref>؛  

#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "از [[جبرئیل]] درباره معنای یقین سؤال کردم؛ او گفت: یقین آنست که [[مؤمن]] به گونه‌ای برای [[خدا]] کار کند که گوئی او را می‌‌بیند، و اگر او [[خداوند]] را نمی‌بیند [[خداوند]] او را می‌‌بیند"<ref>{{متن حدیث| عَنِ النَّبِيِّ{{صل}} قَالَ: قُلْتُ لِجَبْرَئِيلَ: مَا تَفْسِيرُ الْيَقِينِ؟ قَالَ الْمُؤْمِنُ يَعْمَلُ لِلَّهِ كَأَنَّهُ يَرَاهُ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ يَرَى اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ يَرَاهُ وَ أَنْ يَعْلَمَ يَقِيناً أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ أَنَّ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۳.</ref>؛  

#صفوان گوید: "درباره [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي}}<ref>«آیا ایمان نداری؟ گفت: چرا امّا تا دلم آرام یابد» سوره بقره، آیه ۲۶۰.</ref>، سؤال کردم، که آیا درباره [[معاد]] شکّی در [[قلب]] [[حضرت ابراهیم]] بود؟ [[حضرت]] فرمودند: نه! او به این مسأله یقین داشت، امّا می‌‌خواست که [[خداوند]] یقین او را بیشتر نماید"<ref>{{متن حدیث| عَنْ صَفْوَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا{{ع}} عَنْ قَوْلِ اللَّهِ لِإِبْرَاهِيمَ{{ع}}: أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي أَ كَانَ فِي قَلْبِهِ شَكٌّ؟ قَالَ لَا كَانَ عَلَى يَقِينٍ وَ لَكِنَّهُ أَرَادَ مِنَ اللَّهِ الزِّيَادَةَ فِي يَقِينِهِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۶-۱۷۷.</ref>؛  

#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "هیچ چیزی نیست مگر اینکه او را تعریفی است؛ گفتم: تعریف یقین چیست؟ فرمودند: آنست که با وجود [[خداوند]] از هیچ چیزی نترسی"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَا مِنْ شَيْءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ. قُلْتُ: فَمَا حَدُّ الْيَقِينِ؟ قَالَ أَنْ لَا تَخَافَ مَعَ اللَّهِ شَيْئاً}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۸۰.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۸۶-۲۸۸.</ref>.

== فوائد یقین==

#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "عمل همیشگی اندکی که به همراه یقین باشد، نزد [[خداوند]] [[برتر]] از عمل زیادی است که بدون یقین انجام شود"<ref>{{متن حدیث| عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} يَقُولُ: إِنَّ الْعَمَلَ الدَّائِمَ الْقَلِيلَ عَلَى الْيَقِينِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْعَمَلِ الْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۴۷.</ref>؛  

# [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "برای [[ثروت]] [[انسان]]، یقین کافی است؛ و برای کار او، [[عبادت]]"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: كَفَى بِالْيَقِينِ غِنًى وَ بِالْعِبَادَةِ شُغُلًا }}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۶.</ref>؛  

==درباره مراتب و درجات یقین==

#[[امام کاظم]]{{ع}} فرمودند: "ای [[بندگان خدا]]! [[نعمت‌های الهی]] را در راه [[اصلاح]] خود بکار گیرید، تا یقین شما افزوده شود"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي الْحَسَنِ{{ع}}: ... تَعَاهَدُوا عِبَادَ اللَّهِ نِعَمَهُ بِإِصْلَاحِكُمْ أَنْفُسَكُمْ تَزْدَادُوا يَقِيناً}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۹۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۸۹.</ref>.

[[رده: یقین]]