پرش به محتوا

توحید افعالی در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{ولایت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
خط ۴۲: خط ۴۲:
===[[توحید]] در مالکیّت===
===[[توحید]] در مالکیّت===
*منظور از این نوع از [[توحید افعالی]]، آنست که مالکیّت، تنها و تنها در [[دست حضرت]] [[حق]] بوده؛ جز او هیچکس را نرسد که مالکیّت چیزی را به خود منسوب دارد.
*منظور از این نوع از [[توحید افعالی]]، آنست که مالکیّت، تنها و تنها در [[دست حضرت]] [[حق]] بوده؛ جز او هیچکس را نرسد که مالکیّت چیزی را به خود منسوب دارد.
این نوع از [[توحید]]، خود بر دو قسم است:
*این نوع از [[توحید]]، خود بر دو قسم است:
#'''[[توحید]] در مالکیّت [[حقیقی]]:''' به این معنی که سراسر هستی، مخلوق او و در تملّک [[قدرت]] اوست: {{متن قرآن|وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ}}<ref>«و فرمانفرمایی آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است » سوره آل عمران، آیه ۱۸۹.</ref>.
#'''[[توحید]] در مالکیّت [[حقیقی]]:''' به این معنی که سراسر هستی، مخلوق او و در تملّک [[قدرت]] اوست: {{متن قرآن|وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ}}<ref>«و فرمانفرمایی آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است » سوره آل عمران، آیه ۱۸۹.</ref>.
#'''[[توحید]] در مالکیّت اعتباری / غیر [[حقیقی]] :'''  بدان معنی که مالکیّت‌های اعتباری [[مردمان]] بر اشیاء نیز، تنها و تنها در دائره اعتبار – و نه واقعیّت - بوده، هیچ موجودی نه حقیقتاً و نه به اعتبار، از مالکیت او خارج نیست. [[حضرت]] [[حق]] خود در این رابطه می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَآتُوهُمْ مِنْ مَالِ اللَّهِ الَّذِي آتَاكُمْ}}<ref>«و از مال خداوند که به شما بخشیده است به آنان (برا» سوره نور، آیه ۳۳.</ref> و باز می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ}}<ref>«به خداوند و پیامبرش ایمان آورید و از آنچه شما را در آن جانشین کرده است ببخشید؛ بنابراین از شما آن کسان که ایمان آورند و انفاق کنند پاداشی بزرگ خواهند داشت» سوره حدید، آیه ۷.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۳۳۵-۳۳۶.</ref>.
#'''[[توحید]] در مالکیّت اعتباری / غیر [[حقیقی]] :'''  بدان معنی که مالکیّت‌های اعتباری [[مردمان]] بر اشیاء نیز، تنها و تنها در دائره اعتبار – و نه واقعیّت - بوده، هیچ موجودی نه حقیقتاً و نه به اعتبار، از مالکیت او خارج نیست. [[حضرت]] [[حق]] خود در این رابطه می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَآتُوهُمْ مِنْ مَالِ اللَّهِ الَّذِي آتَاكُمْ}}<ref>«و از مال خداوند که به شما بخشیده است به آنان (برا» سوره نور، آیه ۳۳.</ref> و باز می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ}}<ref>«به خداوند و پیامبرش ایمان آورید و از آنچه شما را در آن جانشین کرده است ببخشید؛ بنابراین از شما آن کسان که ایمان آورند و انفاق کنند پاداشی بزرگ خواهند داشت» سوره حدید، آیه ۷.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۳۳۵-۳۳۶.</ref>.
*توجّه به این نکته در اینجا لازم است که: مالکیّت [[حقیقی]] [[حضرت]] [[حق]]، [[مانع]] از تصوّر مالکیّت اعتباری [[مردمان]] بر آنچه در دست دارند، نخواهد شد؛ چه [[قرآن کریم]] خود به این مطلب در آیاتی چند اشاره کرده است؛ از آن شمار است: {{متن قرآن|وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى}}<ref>«و اگر به خداوند و به آنچه بر بنده خویش، روز بازشناخت درستی از نادرستی (در جنگ بدر)، روز رویارویی آن دو گروه (مسلمان و مشرک) فرو فرستادیم ایمان دارید بدانید که آنچه غنیمت گرفته‌اید از هرچه باشد یک پنجم آن از آن خداوند و فرستاده او و خویشاوند (وی) و یتیما» سوره انفال، آیه ۴۱.</ref>.
*توجّه به این نکته در اینجا لازم است که: مالکیّت [[حقیقی]] [[حضرت]] [[حق]]، [[مانع]] از تصوّر مالکیّت اعتباری [[مردمان]] بر آنچه در دست دارند، نخواهد شد؛ چه [[قرآن کریم]] خود به این مطلب در آیاتی چند اشاره کرده است؛ از آن شمار است: {{متن قرآن|وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى}}<ref>«و اگر به خداوند و به آنچه بر بنده خویش، روز بازشناخت درستی از نادرستی (در جنگ بدر)، روز رویارویی آن دو گروه (مسلمان و مشرک) فرو فرستادیم ایمان دارید بدانید که آنچه غنیمت گرفته‌اید از هرچه باشد یک پنجم آن از آن خداوند و فرستاده او و خویشاوند (وی) و یتیما» سوره انفال، آیه ۴۱.</ref>.
*کوتاه سخن آنکه: تصرّف در مِلک [[الهی]] بدون اجازة او [[شرک]] است؛ همانگونه که نپذیرفتن [[فرمان]] او در این امور نیز، [[شرک]] و بلکه [[کفر]] می‌‌باشد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۳۳۶.</ref>.
*کوتاه سخن آنکه: تصرّف در مِلک [[الهی]] بدون اجازة او [[شرک]] است؛ همانگونه که نپذیرفتن [[فرمان]] او در این امور نیز، [[شرک]] و بلکه [[کفر]] می‌‌باشد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۳۳۶.</ref>.
===[[توحید]] در کمک‌خواهی===
===[[توحید]] در کمک‌خواهی===
*این نوع از [[توحید افعالی]] خود بر چند نوع است:
*این نوع از [[توحید افعالی]] خود بر چند نوع است:
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش