|
|
خط ۱۳۵: |
خط ۱۳۵: |
| {{پایان جمع شدن}} | | {{پایان جمع شدن}} |
|
| |
|
| {{جمع شدن|۱۲. خانم شریفی؛}} | | {{جمع شدن|۱۲. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛}} |
| [[پرونده:13681201.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[مرضیه شریفی]]]]
| |
| ::::::سرکارخانم '''[[مرضیه شریفی]]'''، در مقاله ''«[[انتظار و آثار تربیتی مکلفین در عصر غیبت (مقاله)| انتظار و آثار تربیتی مکلفین در عصر غیبت]]»'' در اینباره گفته است:
| |
| ::::::«محاسبات [[عقلی]] و [[اجتماعی]]، ثابت میکند که [[اعتقاد]] به وجود چنین [[امامی]]، اثر عمیقی در اجتماع [[شیعه]] داشته است. [[شیعه]]، هرچند [[امام غایب]] را در میان خود نمیبیند، خود را تنها نمیداند و همواره بازگشت آن سفر کرده را به [[انتظار]] نشسته است. این [[انتظار سازنده]] و اثربخش، هر روز احتمال ظهورش را در [[دلها]] بیشتر زنده میکند.
| |
| ::::::اثر روانی چنین اندیشهای، در زنده نگه داشتن [[امید]] در [[دلها]] و وادار ساختن افراد به [[خودسازی]] و [[آمادگی]] برای آن [[انقلاب]] بزرگ کاملا قابل [[درک]] است، اما اگر [[رهبری]] اصلا وجود خارجی نداشته باشد و علاقهمندان مکتبش، در [[انتظار]] [[تولد]] و پرورش او در [[آینده]] باشند وضع به گونهای دیگر خواهد بود.
| |
| ::::::برپایه برخی [[روایتها]]، [[امام]]{{ع}} -در [[دوران غیبت]]- همواره مراقب حال [[پیروان]] خویش است و با [[الهام الهی]]، از چگونگی [[رفتار]] و [[کردار]] و گفتار آنها [[آگاه]] میگردد. این [[فکر]] سبب میشود که همه معتقدان، در حال [[مراقبت]] دایمی فروروند و به هنگام ورود در هر کاری، به آن توجه داشته باشند»<ref>[[مرضیه شریفی|شریفی، مرضیه]]، [[انتظار و آثار تربیتی مکلفین در عصر غیبت (مقاله)| انتظار و آثار تربیتی مکلفین در عصر غیبت]]، ص: ۲۱۶-۲۱۷.</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
| | |
| {{جمع شدن|۱۳. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛}}
| |
| [[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]] | | [[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]] |
| ::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]»'' در اینباره گفتهاند: | | ::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]»'' در اینباره گفتهاند: |