پرش به محتوا

بی‌وفایی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۵۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۱ دسامبر ۲۰۱۹
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*از خصلت‌های [[مردم]] [[کوفه]] شمرده شده است که هم با [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} [[بی‌وفایی]] نشان دادند، هم با [[امام حسن|امام مجتبی]]{{ع}}، هم با [[مسلم بن عقیل]] و هم با [[امام حسین|سید الشهدا]] [[بیعت]] کردند و [[پیمان]] شکستند. [[نامه]] [[دعوت]] نوشتند و تیغ کشیدند. این [[خصلت]] کوفیانه در ذهن دیگران مانده بود. هنگامی که [[امام حسین]]{{ع}} تصمیم گرفت به [[کوفه]] [[رود]]، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و [[بی وفایی]] اهل [[کوفه]] را یادآور می‌شدند. خود [[امام حسین]]{{ع}} نیز روز [[عاشورا]] به این [[عهد]] شکنی و [[بی‌وفایی]] آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای [[کوفیان]]! [[زشت]] [[باد]] کارتان! ما را به [[یاری]] فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين‏...}}<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷</ref>. کوفی در خاطره [[مردم]] همردیف با بی‌وفا بود. [[حضرت زینب]] نیز در خطبه‌اش در [[کوفه]]، به [[کوفیان]] چنین خطاب کرد: {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل‏}} که اشاره به همان [[ریا]]، [[تزویر]]، [[نفاق]] و [[بی وفایی]] آن [[مردم]] بود. این ذهنیت، همچنان [[باقی]] است. از شعارهای [[مردم ایران]] پس از [[پیروزی]] [[انقلاب اسلامی]] و در ایام [[جنگ]] تحمیلی، در [[حمایت]] از [[رهبری]] این بود که ما [[اهل کوفه]] نیستیم، [[امام]] تنها بماند، ما [[اهل کوفه]] نیستیم، [[علی]] تنها بماند<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۹۱.</ref>.
*از خصلت‌های [[مردم]] [[کوفه]] شمرده شده است که هم با [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} [[بی‌وفایی]] نشان دادند، هم با [[امام حسن|امام مجتبی]]{{ع}}، هم با [[مسلم بن عقیل]] و هم با [[امام حسین|سید الشهدا]] [[بیعت]] کردند و [[پیمان]] شکستند. [[نامه]] [[دعوت]] نوشتند و تیغ کشیدند. این [[خصلت]] کوفیانه در ذهن دیگران مانده بود. هنگامی که [[امام حسین]]{{ع}} تصمیم گرفت به [[کوفه]] [[رود]]، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و [[بی وفایی]] اهل [[کوفه]] را یادآور می‌شدند. خود [[امام حسین]]{{ع}} نیز روز [[عاشورا]] به این [[عهد]] شکنی و [[بی‌وفایی]] آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای [[کوفیان]]! [[زشت]] [[باد]] کارتان! ما را به [[یاری]] فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين‏...}}<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷</ref>. کوفی در خاطره [[مردم]] همردیف با بی‌وفا بود. [[حضرت زینب]] نیز در خطبه‌اش در [[کوفه]]، به [[کوفیان]] چنین خطاب کرد: {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل‏}} که اشاره به همان [[ریا]]، [[تزویر]]، [[نفاق]] و [[بی وفایی]] آن [[مردم]] بود. این ذهنیت، همچنان [[باقی]] است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۹۱.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش