آثار تربیتی انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

==آثار تربیتی از حیث ارتباط انسان با خدا==

===تربیت اعتقادی (بُعد بینشی)===

#'''[[پرورش]] [[شناخت امام مهدی]]:''' از جمله اهداف والای [[تربیتی]] [[مکتب]] [[انتظار]]، [[معرفت امام عصر]]{{ع}} است. این امر چنان اهمیت والایی دارد که [[نبی]] مکرم [[اسلام]] [[معرفت]] نداشتن به [[امام زمان]]{{ع}} را مساوی با [[مرگ جاهلی]] می‌‌دانند واز آن جا که [[آدمی]] آن گونه می‌‌میرد که زیسته است، پس حیات چنین کسی نیز حیات جاهلانه وغیرمعقول خواهد بود. [[غایت]] وهدف نهایی از [[شناخت امام]]، [[شناخت]] [[مقام]] [[ربوبیت]] [[حضرت]] رحمان است. در [[بینش]] [[شیعی]]، [[معرفت امام عصر]] [[بهترین]] ودر [[حقیقت]] تنها راه دستیابی به معرفة [[الله]] است. برقراری [[حکومت اسلامی]] وگستراندن [[عدل]] در روی [[زمین]] به دست توانای [[حضرت]] [[ولیّ]] عصر{{ع}} خود مقدمه‌ای برای تأمین [[هدف]] والاتری است وآن این که زمینه‌ای فراهم شود تا بیشتر [[انسان‌ها]] بتوانند به مراتب [[معرفت]] لایق برسند<ref>مصباح [[یزدی]]، ۱۳۸۲: ۲۰</ref>. [[مکتب]] [[تربیتی]] [[انتظار]] نیز والاترین [[هدف]] خود را به واسطه آموزه‌های [[ناب]] [[مهدوی]]، [[معرفت]] [[الهی]] قرار داده است، همچنان که [[هدف]] اصلی [[قیام امام زمان]]{{ع}} ایجاد [[معرفت]] صحیح وخالی از ابهام نسبت به ذات باری تعالی در [[مدینه فاضله جهانی]] [[مهدوی]] است<ref>[[محمد نجفی|نجفی محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی فاطمه]]، [[سمیه کیانی|کیانی، سمیه]] و [[حسین رجایی‌ راد|رجایی راد، حسین]]، [[مشرق موعود (نشریه)|مشرق موعود]]، [[ نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی (مقاله)|نگاهی به فلسفه تربیتی انتظار موعود در رویکرد شیعی با تاکید بر اهداف تربیتی]]، ص؟ </ref>.

#'''پرورش [[ایمان]] و [[باور به مهدویت]]:''' مقصود از تقویت [[باور به مهدویت]] آن است که افراد اگر تردید یا شبهاتی در این زمینه در ذهن دارند یا با پرسش‏‌هایی مواجه هستند، باید درصدد رفع آن برآیند؛ چراکه [[اندیشه]] و [[باور]] نقش اساسی در شکل‏‌گیری شخصیت و چگونگی [[رفتار]] [[انسان]] دارد. کسی [[منتظر]] آمدن مهمان یا شخصیت دیگری خواهد بود که [[باور]] به آمدن او داشته باشد، وگرنه [[منتظر واقعی]] نخواهد بود؛ چه اینکه رابطه عمیقی میان [[باور]] و عمل برقرار می‌‏باشد و [[ایمان]] درونی است که [[انسان]] را به [[رفتار نیکو]] جهت می‏‌دهد<ref> مصباح، محمّدتقى، آيين پرواز، تلخيص محمّدجواد محدثى، ص 141</ref>. از این‏ رو، [[باور]] به [[وجود مهدی]]{{ع}} [[انگیزه]] فرد را در [[انتظار]] به [[ظهور]] آن [[حضرت]] تقویت می‏‌کند. اگر مهدویت‌‏باوری [[قوی]] شد، تحولی در [[رفتار]] [[منتظران]] نیز پدید خواهد آمد<ref>[[محمد احسانی|احسانی، محمد]]، [[زمینه‌سازی تربیتی مهدویت (مقاله)|زمینه‌سازی تربیتی مهدویت]]، ص؟.</ref>.