انتظار از دیدگاه مسیحیت: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[اندیشه]] بازگشت [[عیسی مسیح]]{{ع}} یکی از مهم‌ترین باورهای [[جامعه]] مسیحیّت را تشکیل می‌دهد، از دیدگاه آنان [[مسیح]]{{ع}} به [[صلیب]] کشیده شده و به [[شهادت]] رسیده است و سپس به [[آسمان‌ها]] رفته و در [[آخرالزمان]] بر می‌گردد و [[جهان]] را درخشان می‌سازد و [[نجات‌دهنده]] آخرین است. چنان‌که در [[انجیل]] آمده است: "خدای [[پدران]] ما آن عیسایی را که شما به [[صلیب]] کشیده و کشتید بر می‌خیزاند، او را [[خدا]] بر دست راست خود بالا برده سرور و [[نجات‌دهنده]] ساخت، تا [[اسرائیل]] را [[توبه]] و [[آمرزش گناهان]] بدهد"<ref>اعمال رسولان، ج ۵، ص ۳۱.</ref>. "و لیکن شنیده و دانسته‌ایم که این مرد ([[موعود]]) به [[راستی]] [[مسیح]] است و خلاصه‌کننده عالم"<ref>انجیل یوحنا، فصل ۸، باب ۴، ص ۲۵۳.</ref>. اکنون که روشن شد [[مسیحیان]] بر طبق وعده‌ کتاب [[انجیل]]، دارای [[موعود]] هستند و [[موعود]] آنان شخص [[حضرت عیسی]]{{ع}} می‌باشد، به بررسی مسأله [[انتظار]] می‌پردازیم.

*درباره [[اندیشه]] [[انتظار]] مسیحیّت در [[انجیل]] موجود، آیاتی وجود دارد، که چراغ [[انتظار]] را، در میان [[مسیحیان]] روشن می‌دارد، به عنوان نمونه به چند مورد آن اشاره می‌کنیم:

#در [[انجیل لوقا]] آمده است: "کمرهای خود را بسته، و چراغ‌های خود را افروخته بدارید، باید مانند کسانی باشید که [[انتظار]] آقای خود را می‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هروقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ در را برای او باز کنند، خوشا به حال آن غلامانی که آقای ایشان چون آید آنها را بیدار یابد، پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که شما [[گمان]] نمی‌برید، [[پسر انسان]] می‌آید"<ref>انجیل لوقا، باب ۱۲، آیات ۳۵ - ۴۰.</ref>.

#در [[انجیل]] [[متی]] آمده است: "بیدار و آماده باشید در این وقت، پس به درستی که شما آن روز و ساعت را نمی‌دانید"<ref>انجیل متی، باب ۲۵، فصل ۸۱، ص ۱۲۴.</ref>.

#در [[انجیل]] [[مرقس]] آمده: "پس بیدار باشید زیرا نمیدانید که در چه وقت [[صاحب]] خانه می‌آید، در [[شام]] یا نصف شب یا با بانگ خروس، یا صبح مبادا ناگهان آمده شما را خفته یابد، اما آنچه به شما می‌گویم و به همه میگویم بیدار باشید"<ref>انجیل مرقس، باب ۱۳، آیه شماره ۳۵.</ref>.

*همچنان که ملاحظه می‌شود، این [[آیات]] از [[انجیل]]، به صراحت [[مسیحیان]] را به [[انتظار سازنده]] و [[آمادگی]] برای آمدن [[منجی]] و [[مصلح جهانی]] [[دعوت]] می‌نماید و آنان را به این نکته متوجه می‌سازد، که هر کس [[امید]] به آمدن [[عیسی مسیح]]{{ع}} دارد، باید بیدار و آماده باشد و [[آمادگی]] پذیرش او را در خود ایجاد کند. همه مطالب فوق این نکته را نیز به صراحت اعلام می‌دارند که همه باید [[منتظر]] او باشند، زیرا وقت ظهورش مشخص نیست.

*مسیحیّان بر اثر شدت [[انتظار]] بازگشت [[عیسی]]{{ع}} دچار توهمّاتی شدند و تاریخ‌هایی را برای این رویداد [[پیشگویی]] کردند. و بر این اساس، فرقه‌های متعددی [[منتظر ظهور]] پدید آمدند. مثلاً گروه "آناباتیست‌ها" در قرن شانزدهم برای آماده کردن زمینه [[سلطنت]] هزارساله [[حضرت عیسی]]{{ع}} به پا خاستند و برخی از [[شهرها]] را برای مدتی در [[اختیار]] گرفتند، ولی [[شورش]] آنان بی‌رحمانه [[سرکوب]] شد. و یا [[فرقه]] "ایروینگینان" برای سرعت بخشیدن به [[ظهور]] آن [[حضرت]]، [[دوازده]] [[حواری]]، تعیین کردند ولی از این [[انتظار]] طرفی نبستند، و یا اینکه گروهی به نام "[[گواهان]] یهوه" برای پذیرائی از [[حضرت عیسی]]{{ع}} و [[انبیای پیشین]] در [[آمریکا]] آپارتمان تهیه کردند<ref>توفیقی، حسین، مجله موعود، شماره ۱۷، مقاله هزاره‌گرایی در مسیحیت، ص ۱۹ و ۹۳.</ref>.

*در میان مسیحیّان عصر حاضر هم، [[شوق]] [[انتظار]] هنوز زنده است، برای اثبات این مطلب موارد زیرا را به عنوان [[شاهد]] ذکر می‌کنیم:

#عده‌ای از مسیحیّان بر این [[عقیده]] هستند که [[عیسی]] به زودی خواهد آمد و [[حکومت]] هزار ساله تشکیل خواهد داد، از این رو از دیرباز گروه‌های کوچکی با [[عقیده]] هزاره‌گرایی در [[مسیحیت]] پدید آمده‌اند که همه سعی و تلاش خود را به [[آمادگی برای ظهور]] دوباره [[حضرت عیسی]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] مصروف می‌دارند. مانند [[فرقه]] "أدونیست‌های روز هفتم" که قبل از سال ۱۸۴۳ به وجود آمدند و تا عصر ما [[باقی]] هستند<ref>همان، ص ۱۹.</ref>.

#یکی از [[رهبران]] [[مسیحی]] [[ایران]]، طی مصاحبه‌ای چنین اظهار می‌دارد: [[دین]] ما نیز مثل اکثر [[ادیان]] دیگر ـ که به آمدن فردی [[اعتقاد]] دارند ـ به [[ظهور]] مجدد [[حضرت عیسی]] [[اعتقاد]] دارد، همه مسیحیّان هم به این معتقدند چون [[حضرت]] ایشان اعلام کرده‌اند و در [[انجیل]] هم آمده است که [[حضرت عیسی]]{{ع}} فرمود: من اکنون می‌روم و باز خواهم گشت. حتی کلیسای ما نیز یکی از یکشنبه‌های عید خود را "یکشنبه بازگشت"<ref>منظور از یکشنبه‌های عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب می‌خورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی{{ع}}؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبه‌ها برگزار می‌کنند. رجوع شود به: کتاب ادیان بزرگ جهان، نوشته هاشم رضی، ص ۵۵۶ – ۵۵۷.</ref> نامیده است<ref>حیدری، عزیز الله، مهدی تجسم امید و نجات، ص ۶۸.</ref>. از آنچه بیان شد روشن گردید که [[عقیده]] به [[ظهور منجی]] [[آخرالزمان]]، یکی از باورهای دیرین مسیحیّت است و آنان نیز در [[انتظار مصلح]] [[توانمندی]]، در [[آخرالزمان]] هستند»<ref>[[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص16-20.</ref>.