اقدام برای تحقق وضع مطلوب: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مهدویت}}

==مقدمه==

*عمل برای تحقق وضع مطلوب و یا [[نیت]] داشتن برای تغییر وضع مطلوب یکی از ارکان اصلی [[انتظار]] است<ref>ر.ک. [[علی رضا پناهیان|پناهیان؛ علی رضا]]، [[انتظار عامیانه عالمانه عارفانه (کتاب)|انتظار عامیانه عالمانه عارفانه]]، ص ۱۰۶.</ref> و به عبارتی دیگر آخرین مرحله و تقویت کنندۀ عنصر [[انتظار]]، عمل کردن برای ایجاد وضع مطلوب است که موجب می‌‌شود [[انتظار]] در وجود [[انسان]] [[منتظر]] تثبیت شود به طوری که شخص [[منتظر]] به واسطۀ روحیۀ با ثباتی که در خود احساس می‌کند هرگز خود را [[تسلیم]] فضای نامناسب نکرده، بلکه درصدد تغییر وضعیت موجود برمی‌آید<ref>ر.ک. [[علی زینتی|زینتی، علی]]، [[انتظار و امنیت روانی (مقاله)|انتظار و امنیت روانی]]، ص۳۳۷. </ref>. حال می‌‌خواهد این عمل به هر اندازه ای باشد چراکه [[اعمال]] [[منتظر]]، نشان دهندۀ [[صداقت]] در [[انتظار]] و مایۀ تقویت [[انتظار]] است<ref>ر.ک. [[علی رضا پناهیان|پناهیان؛ علی رضا]]، [[انتظار عامیانه عالمانه عارفانه (کتاب)|انتظار عامیانه عالمانه عارفانه]]، ص ۱۰۶. </ref>.

*این نقش یعنی اقدام برای تحقق وضع مطلوب که لازمه اش [[اعتراض به وضع موجود]] است برای به وجود آمدن [[ارکان انتظار]]، به قدری مهم و حیاتی است که بعضی [[انتظار]] را اقدام برای تحقق وضع مطلوب معرفی نموده و اینطور بیان کرده‌اند، [[انتظار]] نوعی فریاد [[دل]] و خروشی از درون است. [[منتظر]] نسبت به کسانی که با نگاه [[تحقیر]] آمیز به آنان برخورد کرده است معترض است و از اینکه عده‌ای [[فتنه]] و [[آشوب]] به پا می‌کنند و سرزمینشان را محل قدرت‌نمائی ابرقدرتان کرده است ناراحت و عصبانی است، آنان نسبت به آنچه در دور و برشان می‌گذرد معترضند و نمی‌خواهند [[شاهد]] اوضاع نابسامان، دردها، فلاکت‌ها و [[مصیبت‌ها]] باشند، بلکه همیشه با [[اقدام]] عملی شان برای وضع مطلوب تلاش کرده اند<ref>ر.ک. [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۳۰-۳۴.</ref>.

*در هر صورت [[انسان]] منتظرِ معترض، ضمن اینکه به هیچ وجه از وضع موجود [[راضی]] نیست و چه بسا کاملاً از آن نفرت دارد، اما هیچ گاه میدان را خالی نمی‌کند و به طور فعّال و [[شایسته]] با حضور مستمر و مداوم برای [[اصلاح]] وضع موجود، به مبارزۀ بی‌امان ادامه می‌‌دهد؛ زیرا در این حالت است که [[ارکان انتظار]] شکل می‌‌گیرد. [[قرآن]] می‌‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَن لَّيْسَ لِلإِنسَانِ إِلاَّ مَا سَعَى}}<ref>«و اینکه آدمی را چیزی جز آنچه (برای آن) کوشیده است نخواهد بود» سوره نجم، آیه ۳۹.</ref> و در [[باب ]][[انتظار]]، این [[آیه]] بدین معناست، [[انتظار]] بدون [[اقدام]] عملی اصلا محقق نمی‌شود<ref>ر.ک. [[عبدالعلی محمدی|محمدی، عبدالعلی]]، [[جهانی‌شدن و انتظار و موعود (مقاله)|جهانی‌شدن و انتظار و موعود]]، ص ۱۱۴-۱۱۵.</ref>.  

*[[اقدام]] و عمل برای محقق شدن وضع مطلوب می‌‌تواند به هر طریقی از جمله [[افشاگری]] باشد به این صورت که شخص [[منتظر]] با [[افشاگری]] نشان می‌‌دهد سازمان‌هایی که قواعد و [[قوانین]] برای [[بشر]] می‌‌سازند، فقط دنبال توطئه‌اند نه پاسداری از [[حقوق بشر]]، این شعارهای به ظاهر خیرخواهانه از سوی آنان [[توطئه]] ای بیش نیست، [[توطئه]] ای برای بهره‌کشی بیشتر و گرفتن آخرین رمق از [[مستضعفان]]  است. [[منتظران]]، با [[افشاگری]] خود می‌خواهند نشان دهند این سازمان‌های بین‌المللی، حتی دادگاه‌های بین‌المللی، سازمان‌هائی ضعیف و ذلیلی هستند که در [[اختیار]] قدرتمندان [[ظالم]] است و رأیشان فقط در حد حفظ و [[حمایت]] از موقعیتشان است<ref>ر.ک. [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۳۰-۳۴.</ref>.  

*بنابراین [[اقدام]] برای ایجاد وضع مطلوب زمانی می‌‌تواند از [[ارکان انتظار]] باشد که لازمۀ آن یعنی [[اعتراض به وضع موجود]] در این [[اقدام]] عملی برای وضع مطلوب لحاظ شده باشد، [[اعتراض]] به وضعی که [[ظالمان]] و [[مفسدان]] با ارادۀ مفسدانه و [[زور]] گویانۀ خود بر این [[جهان]] [[سلطنت]] کرده و آن را [[اداره]] می‌‌کنند<ref>ر.ک. [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۳۰-۳۴.</ref>