اقدام برای تحقق وضع مطلوب: تفاوت میان نسخه‌ها
←اقدام برای تحقق وضع مطلوب از ارکان انتظار
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
==اقدام برای تحقق وضع مطلوب از [[ارکان انتظار]]== | ==اقدام برای تحقق وضع مطلوب از [[ارکان انتظار]]== | ||
آخرین مرحله و تقویت کنندۀ عنصر [[انتظار]]، عمل کردن برای ایجاد وضع مطلوب است که موجب می‌‌شود [[انتظار]] در وجود [[انسان]] [[منتظر]] تثبیت شود به طوری که شخص [[منتظر]] به واسطۀ روحیۀ با ثباتی که در خود احساس می‌کند هرگز خود را [[تسلیم]] فضای نامناسب نکرده، بلکه درصدد تغییر وضعیت موجود برمی‌آید<ref>ر.ک. [[علی زینتی|زینتی، علی]]، [[انتظار و امنیت روانی (مقاله)|انتظار و امنیت روانی]]، ص۳۳۷. </ref>. حال می‌‌خواهد این عمل به هر اندازه ای باشد چراکه [[اعمال]] [[منتظر]]، نشان دهندۀ [[صداقت]] در [[انتظار]] و مایۀ تقویت [[انتظار]] است<ref>ر.ک. [[علی رضا پناهیان|پناهیان؛ علی رضا]]، [[انتظار عامیانه عالمانه عارفانه (کتاب)|انتظار عامیانه عالمانه عارفانه]]، ص ۱۰۶. </ref>. | |||
==لازمه اقدام برای تحقق وضع مطلوب== | ==لازمه اقدام برای تحقق وضع مطلوب== | ||
*این نقش یعنی اقدام برای تحقق وضع مطلوب که لازمه اش [[اعتراض به وضع موجود]] است برای به وجود آمدن [[ارکان انتظار]]، به قدری مهم و حیاتی است که بعضی [[انتظار]] را اقدام برای تحقق وضع مطلوب معرفی نموده و اینطور بیان کرده‌اند، [[انتظار]] نوعی فریاد [[دل]] و خروشی از درون است. [[منتظر]] نسبت به کسانی که با نگاه [[تحقیر]] آمیز به آنان برخورد کرده است معترض است و از اینکه عده‌ای [[فتنه]] و [[آشوب]] به پا می‌کنند و سرزمینشان را محل قدرت‌نمائی ابرقدرتان کرده است ناراحت و عصبانی است، آنان نسبت به آنچه در دور و برشان می‌گذرد معترضند و نمی‌خواهند [[شاهد]] اوضاع نابسامان، دردها، فلاکت‌ها و [[مصیبت‌ها]] باشند، بلکه همیشه با [[اقدام]] عملی شان برای وضع مطلوب تلاش کرده اند<ref>ر.ک. [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۳۰-۳۴.</ref>. | *این نقش یعنی اقدام برای تحقق وضع مطلوب که لازمه اش [[اعتراض به وضع موجود]] است برای به وجود آمدن [[ارکان انتظار]]، به قدری مهم و حیاتی است که بعضی [[انتظار]] را اقدام برای تحقق وضع مطلوب معرفی نموده و اینطور بیان کرده‌اند، [[انتظار]] نوعی فریاد [[دل]] و خروشی از درون است. [[منتظر]] نسبت به کسانی که با نگاه [[تحقیر]] آمیز به آنان برخورد کرده است معترض است و از اینکه عده‌ای [[فتنه]] و [[آشوب]] به پا می‌کنند و سرزمینشان را محل قدرت‌نمائی ابرقدرتان کرده است ناراحت و عصبانی است، آنان نسبت به آنچه در دور و برشان می‌گذرد معترضند و نمی‌خواهند [[شاهد]] اوضاع نابسامان، دردها، فلاکت‌ها و [[مصیبت‌ها]] باشند، بلکه همیشه با [[اقدام]] عملی شان برای وضع مطلوب تلاش کرده اند<ref>ر.ک. [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۳۰-۳۴.</ref>. | ||