←مقدمه
(صفحهای تازه حاوی «{{مهدویت/بالا}} {{مهدویت}} ==مقدمه== *انتظار از لحاظ فردی، موجب تمرکز افکار و...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[انتظار]] از لحاظ فردی، موجب تمرکز [[افکار]] و نیروهای [[آدمی]] میشود؛ زیرا ناظر به یک [[هدف]] و [[آرمان]]، یعنی [[انتظار ظهور]] است که هیچ [[هدف]] دیگری در [[معنویت]] و [[قداست]] به پایۀ آن نمیرسد؛ چراکه این یک [[انتظار]] معمولی نیست، بلکه طولانیترین [[انتظار]] برای [[ظهور]] [[کاملترین]] [[انسان]] برای [[برقراری عدل]] است و تلاش و کوشش برای دست یافتن به مقاصد و رسیدن به هدفهای [[آینده]]، به کل شخصیت [[آدمی]]، [[یگانگی]] و یکپارچگی میبخشد و موجب | *[[انتظار]] از لحاظ فردی، موجب تمرکز [[افکار]] و نیروهای [[آدمی]] میشود؛ زیرا ناظر به یک [[هدف]] و [[آرمان]]، یعنی [[انتظار ظهور]] است که هیچ [[هدف]] دیگری در [[معنویت]] و [[قداست]] به پایۀ آن نمیرسد؛ چراکه این یک [[انتظار]] معمولی نیست، بلکه طولانیترین [[انتظار]] برای [[ظهور]] [[کاملترین]] [[انسان]] برای [[برقراری عدل]] است و تلاش و کوشش برای دست یافتن به مقاصد و رسیدن به هدفهای [[آینده]]، به کل شخصیت [[آدمی]]، [[یگانگی]] و یکپارچگی میبخشد و موجب وحدت شخصیت فرد میشود<ref>ر.ک: [[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ۹۸؛ [[محمد رضا شرفی|شرفی، محمد رضا]]، [[گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانیهای گفتمان سوم]]، [[مقدمهای بر آثار تربیتی و روانشناختی انتظار (مقاله)|مقدمهای بر آثار تربیتی و روانشناختی انتظار]]، ص ۱۳۴-۱۳۶.</ref>. | ||
*[[انسان]] [[نیازمند]] [[برنامهریزی]] و طراحی عملیاتی است تا بتواند با بهرهگیری از تمامی سرمایههای وجودی خویش و استفاده بهینه از امکانات، گام به گام به مقصود نزدیک شود. در [[حقیقت]]، [[امید به ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} و آیندهای مطلوب، تمامی [[افکار]] و برنامههای [[آدمی]] را در یک جهت قرار میدهد و همین امر موجب | *[[انسان]] [[نیازمند]] [[برنامهریزی]] و طراحی عملیاتی است تا بتواند با بهرهگیری از تمامی سرمایههای وجودی خویش و استفاده بهینه از امکانات، گام به گام به مقصود نزدیک شود. در [[حقیقت]]، [[امید به ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} و آیندهای مطلوب، تمامی [[افکار]] و برنامههای [[آدمی]] را در یک جهت قرار میدهد و همین امر موجب وحدت شخصیت او میگردد. وحدت شخصیت، از هرز رفتن تواناییها و قابلیتها جلوگیری میکند و زمینۀ رشد و [[ظهور]] قدرتی شگرف و فوقالعاده را فراهم میکند؛ زیرا چنین وحدتی در درون [[آدمی]]، تضادهای درونی را از میان برمیدارد؛ همان تضادها که برخی [[انسانها]] را پیوسته [[رنج]] میدهد و توانشان را به شدت میکاهد<ref>ر.ک: شرفی، محمدرضا، «مقدمهای بر آثار تربیتی و روانشناختی انتظار»، ماهنامه موعود، ص۶۵-۷۷؛ [[زهرا سادات پورسیدآقایی|سادات پورسید آقایی، زهرا]]، [[بررسی تطبیقی شخصیت انسان منتظر با شخصیت سالم از دیدگاه روانشناسی کمال (مقاله)|بررسی تطبیقی شخصیت انسان منتظر با شخصیت سالم از دیدگاه روانشناسی کمال]]، ص ۱۱۵.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== |