پرش به محتوا

الله: تفاوت میان نسخه‌ها

۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''الله''' نام [[آفریدگار]] [[جهان]] و [[انسان]] و همه موجودات است. در [[عربی]] "[[الله]]" گفته می‌شود. ذات مقدّسی که به همه [[عالم هستی]] بخشیده و پدیدآورنده همه چیز است و کسی او را به وجود نیاورده است. [[اعتقاد]] به خدای یگانه، [[ایمان]] و [[توحید]] نام دارد. [[خداوند]]، توانا و [[دانا]] و زنده جاودان است، جسم و مادّه نیست، از هر [[عیب]] و نقصی [[پاک]] است و شریک و همتا ندارد. [[عقیده]] به دو [[خدا]]، سه [[خدا]]، و خداهای متعدّد و بت‌پرستی، همه انحراف‌های [[فکری]] [[بشر]] است‌. هم [[فکر]] و [[منطق]] و [[استدلال عقلی]] به وجود [[خدا]] [[گواهی]] می‌دهد، هم [[فطرت انسان‌ها]] به پدیدآورنده [[جهان]] اعتراف می‌کند. گرچه [[خداوند]]، محسوس و ملموس و دیدنی نیست، امّا همه هستی نشانِ اوست و [[نظم]] [[جهان]] و شگفتی‌های [[خلقت]]، وجود آفریدگاری [[حکیم]] و [[دانا]] و قدرتمند را اثبات می‌کند. [[دعوت به خدا]]، سرلوحه [[دعوت]] همه انبیاست و [[انکار]] او "[[کفر]]" است. در [[روایات اسلامی]] به "[[شناخت]] [[خدا]]" تأکید بسیار شده و در [[قرآن]] نیز، برای اثبات [[خدا]]، بر آفریده‌های او در [[زمین]] و [[آسمان]] و نشانه‌های [[خدا]] در وجود [[انسان]] [[استدلال]] شده است. [[خدا]] از اوّل بوده و تا همیشه هم خواهد بود. [[ازلی]] و ابدی است، در [[قرآن]]، نام‌های متعددی برای [[خدا]] ذکر شده است، از جمله: [[الله]]، اله، رحمان، [[رحیم]]، اَحد، [[صمد]]، [[علی]]، [[حقّ]]، [[حی]]، قیّوم، صانع، [[خالق]]، مُهیمن، ربّ، قدیم، قدّوس، مَلِک، [[جبّار]]، [[غفور]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۹۵-۹۶.</ref>.
'''الله''' نام [[آفریدگار]] [[جهان]] و [[انسان]] و همه موجودات است. در [[عربی]] "الله" گفته می‌شود. ذات مقدّسی که به همه [[عالم هستی]] بخشیده و پدیدآورنده همه چیز است و کسی او را به وجود نیاورده است. [[اعتقاد]] به خدای یگانه، [[ایمان]] و [[توحید]] نام دارد. [[خداوند]]، توانا و [[دانا]] و زنده جاودان است، جسم و مادّه نیست، از هر [[عیب]] و نقصی [[پاک]] است و شریک و همتا ندارد. [[عقیده]] به دو [[خدا]]، سه [[خدا]]، و خداهای متعدّد و بت‌پرستی، همه انحراف‌های [[فکری]] [[بشر]] است‌. هم [[فکر]] و [[منطق]] و [[استدلال عقلی]] به وجود [[خدا]] [[گواهی]] می‌دهد، هم [[فطرت انسان‌ها]] به پدیدآورنده [[جهان]] اعتراف می‌کند. گرچه [[خداوند]]، محسوس و ملموس و دیدنی نیست، امّا همه هستی نشانِ اوست و [[نظم]] [[جهان]] و شگفتی‌های [[خلقت]]، وجود آفریدگاری [[حکیم]] و [[دانا]] و قدرتمند را اثبات می‌کند. [[دعوت به خدا]]، سرلوحه [[دعوت]] همه انبیاست و [[انکار]] او "[[کفر]]" است. در [[روایات اسلامی]] به "[[شناخت]] [[خدا]]" تأکید بسیار شده و در [[قرآن]] نیز، برای اثبات [[خدا]]، بر آفریده‌های او در [[زمین]] و [[آسمان]] و نشانه‌های [[خدا]] در وجود [[انسان]] [[استدلال]] شده است. [[خدا]] از اوّل بوده و تا همیشه هم خواهد بود. [[ازلی]] و ابدی است، در [[قرآن]]، نام‌های متعددی برای [[خدا]] ذکر شده است، از جمله: الله، اله، رحمان، [[رحیم]]، اَحد، [[صمد]]، [[علی]]، [[حقّ]]، [[حی]]، قیّوم، صانع، [[خالق]]، مُهیمن، ربّ، قدیم، قدّوس، مَلِک، [[جبّار]]، [[غفور]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۹۵-۹۶.</ref>.


==واژه‌شناسی لغوی==
==واژه‌شناسی لغوی==
۱۱۵٬۱۸۰

ویرایش