فرشته: تفاوت میان نسخه‌ها

فرشته (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۴

۱۱٬۲۸۲ بایت حذف‌شده ، ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۰

←‏ملائکه در فرهنگنامه آخرالزمان

دیداریویکی‌متن

Msadeq

مدیران

۱۱۵٬۲۱۳

ویرایش

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 *در [[حدیثی]] از [[امام باقر]] {{ع}} آمده است: هنگامی که [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} [[ظهور]] نماید، [[خداوند]] او را به وسیله گروه‌های [[فرشتگان]] نشاندار (مسومین)، پیاپی (مردفین)، فرود آورده شده (منزلین) و [[مقرب]] (کروبین) [[یاری]] خواهد کرد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸؛ غیبة نعمانی، ص ۲۳۴.</ref>.
 *از این [[روایات]] استفاده می‌شود که [[فرشتگان مقرب]] [[الهی]]، خدمتگزار [[مهدی]] {{ع}} هستند و او را در تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] [[یاری]] می‌دهند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۷.</ref>.
-==ملائکه در فرهنگنامه آخرالزمان==
-*[[فرشتگان]] در [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} جزء یاری‌کنندگان ایشان خواهند بود و ایشان را در [[جنگ‌ها]] و [[امور حکومتی]] امداد خواهند کرد. [[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمودند: گویا می‌‌بینم که [[حضرت قائم]]{{ع}} به سوی [[کوفه]] می‌‌آید و [[پرچم]] [[رسول خدا]] را برافراشته می‌‌سازد و [[ملائکه]] گرداگرد او جمع می‌‌شوند...<ref>غیبت نعمانی: ص ۳۰۸ و پرچم یأتی.</ref>.
-*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: زمانی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[ظهور]] می‌‌نماید... [[جبرئیل]] [[پرچم]] [[رسول خدا]] را می‌‌آورد و می‌‌گشاید... سپس سیزده هزار و [[سیصد و سیزده]] [[ملک]] در خدمتش نازل می‌‌شوند. [[راوی]] سؤال کرد آیا این ملائک قبل از [[حضرت مهدی]]{{ع}} با [[انبیاء گذشته]] هم بوده‌اند؟ [[حضرت]] فرمود: بلی ایشان با [[حضرت نوح]]{{ع}} در [[کشتی]] بودند و همراه [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} در [[آتش]] بودند و همراه [[حضرت موسی]]{{ع}} هنگامی که دریا شکافته می‌‌شد بودند و زمانی که [[حضرت عیسی]]{{ع}} به [[آسمان]] بالا می‌‌رفت او را مشایعت می‌‌نمودند و چهار هزار [[ملائکه]] از ایشان صف زده همراه [[پیامبر اسلام]] بودند و [[سیصد و سیزده]] [[ملک]] که در روز [[جنگ بدر]] به [[یاری]] [[رسول خدا]] آمدند، و چهار هزار [[ملک]] که در [[کربلا]] [[مأمور]] شدند و به [[یاری]] [[امام حسین]]{{ع}} آمدند اما [[حضرت]] به آنان اجازه [[جنگ]] نداد و آنان بازگشتند تا دستوری دوباره بگیرند، اما زمانی که بازگشتند [[حضرت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} [[شهید]] شده بود؛ لذا آنان نزد [[قبر امام حسین]]{{ع}} غبارآلوده و موپریشان به [[گریه]] سر می‌‌کنند تا [[روز قیامت]] و بزرگ ایشان ملکی است به نام "[[منصور]]" که [[مأموریت]] آنان استقبال از زوار [[حضرت]] است و [[زائران]] [[امام حسین]]{{ع}} را به هنگام وداع بدرقه می‌‌کنند و از مریض‌های آنان عیادت می‌‌کنند و بر مردگان آنان [[نماز]] می‌‌خوانند و برایش [[استغفار]] می‌‌کنند و جملگی [[انتظار ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} را می‌‌کشند...<ref>غیبت: ص ۳۱۰.</ref>.
-*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: واژه أمر در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|أَتَی أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref>«فرمان (عذاب) خداوند در رسید، به شتاب آن را مخواهید» سوره نحل، آیه ۱.</ref> به معنای [[قیام]] [[حضرت قائم]]{{ع}} است که [[خداوند]] به ما [[فرمان]] داده در آن [[عجله]] نکنیم. زمانی که [[حضرت حجت]] [[ظهور]] کند، سه [[لشکر]] او را [[همراهی]] و [[یاری]] خواهند کرد؛ جنودی از [[ملائکه]] و [[لشکریان]] [[ترس]] و [[سپاه]] [[مؤمنین]]. [[قیام]] [[حضرت]] [[قائم آل محمد]] همانند [[قیام]] [[رسول]] خداست (که مؤمنینی اندک، گرداگرد او بودند، اما چون [[خداوند]] او را با [[لشکر]] [[ترس]] و [[ملائکه]] [[یاری]] می‌‌رساند، بر [[مشرکان]] پیروز شدند)<ref>تفسیر کنز الدقائق: ج ۷، ص ۱۷۶. ر.ک: ترس.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام باقر]]{{ع}} می‌‌فرماید: گویا [[حضرت قائم]]{{ع}} را می‌‌بینم که از [[مکه]] به سوی [[نجف]] می‌‌آید و پنج هزار [[ملائکه]] او را [[همراهی]] می‌‌کنند.
-*[[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] به [[ابوجارود]] فرمود:... زمانی که هنگام برپایی [[دولت حق]] فرا رسد، [[خداوند]] آن را به مردی از [[خاندان رسول خدا]]{{صل}} (یعنی [[حضرت مهدی]]{{ع}}) خواهد داد و ملائکه‌ای که [[رسول خدا]]{{صل}} را در [[جنگ بدر]] [[یاری]] می‌‌کردند، به مدد او خواهند آمد و آنان نه کشته می‌‌شوند و نه مجروح شده و نه مدفون می‌‌شوند<ref>غیبت نعمانی: ۱۹۴ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۹۷.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: [[امام حسین]]{{ع}} در شب [[عاشورا]] به [[یاران]] خود خبر داد که آنها فردا به [[شهادت]] خواهند رسید اما در زمان [[حضرت قائم]]{{ع}} به [[دنیا]] [[رجعت]] خواهند کرد. در آن زمان [[امام حسین]]{{ع}} و [[یاران]] او باز می‌‌گردند و [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] و [[اسرافیل]] و لشکریانی از [[ملائکه]] به [[یاری]] آنان می‌‌آیند و [[حضرت محمد]] و [[حضرت علی]]{{عم}} و [[امام حسین]] و سایر [[ائمه]] و مردمی که [[خداوند]] آنان را [[انتخاب]] نموده بر مرکب‌های از [[نور]] که از [[بهشت]] آمده‌اند سوار خواهند شد...<ref>الخرائج و الجرائح: ج ۲، ص ۸۴۸.</ref>.
-*[[محمد]] بن [[فضیل]] از [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند: هرگاه [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید، [[خداوند]] به [[فرشتگان]] [[دستور]] می‌‌دهد که بر [[مؤمنین]] فرود آمده و بر آنان [[سلام]] کنند و با آنان نشست و برخاست کنند. اگر فردی احتیاج به چیزی داشته باشد، [[حضرت قائم]]{{ع}} برخی [[فرشتگان]] را می‌‌فرستد تا آن [[مؤمن]] را نزد [[حضرت]] بیاورند و حاجتش را برطرف ساخته و دوباره او را به جای اول باز می‌‌گردانند. در آن روزگار برخی از [[مؤمنین]] در میان ابرها به حرکت می‌‌پردازند و برخی با [[ملائکه]] به پرواز درمی‌آیند و برخی با [[ملائکه]] [[الهی]] قدم می‌‌زنند، و برخی از [[ملائکه]] [[سبقت]] می‌‌جویند. در آن روزگار گروهی از [[مؤمنین]] توسط بعضی از [[فرشتگان]] به [[حکومت]] می‌‌رسند؛ [[مؤمن]] در آن ایام نزد [[خدا]] از [[فرشتگان]] نیز گرامی‌تر خواهد بود تا جایی که بعضی از مردان [[مؤمن]] بر صد هزار [[ملائکه]] [[حکومت]] می‌‌کنند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۸۴۸.</ref>.
-*[[مفضل]] می‌‌گوید: [[خدمت]] [[امام صادق]]{{ع}} عرضه داشتم: مولای من! آیا در [[زمان ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}}، [[ملائکه]] و اجنیان بر [[مردم]] [[آشکار]] خواهند شد؟ [[حضرت]] فرمود: آری! ای [[مفضل]]، [[سوگند]] به [[خدا]] [[آشکار]] خواهند شد و با [[مردم]] [[گفتگو]] خواهند کرد آن گونه که اکنون [[مردم]] با هم سخن می‌‌گویند. [[مفضل]] پرسید: آیا همراه او به این سو و آن سو خواهند آمد؟ [[حضرت]] فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]] آری ای [[مفضل]]! به [[راستی]] که آنان در میان [[کوفه]] و [[نجف]] فرود می‌‌آیند و در آن ایام شماره [[یاران]] [[حضرت]] [[چهل]] و شش هزار نفر از [[ملائکه]] و [[چهل]] و شش هزار از أجنه خواهد بود که به [[یاری]] آن جناب آمده و در [[جنگ‌ها]] او را [[یاری]] می‌‌کنند<ref>نجم الثاقب: ص ۱۵۲.</ref>.
-*[[ابوحمزه ثمالی]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند: زمانی که [[حضرت]] [[قائم آل محمد]]{{ع}} [[قیام]] نماید چهار گروه از [[ملائکه]] و [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] و [[اسرافیل]] ایشان را [[همراهی]] خواهند کرد. این چهار گروه [[ملائکه]] مسومین ([[فرشتگان]] نشان‌دار) [[ملائکه]] مردفین ([[فرشتگان]] صف زده و ردیف شده) [[ملائکه]] منزلین ([[فرشتگان]] نازل شونده) [[ملائکه]] کروبیّین ([[فرشتگان]] بلند مرتبه [[الهی]]) هستند و [[جبرئیل]] از پیش رو و [[میکائیل]] از جانب راست و [[اسرافیل]] از سوی چپ [[حضرت]] خواهند بود. [[ترس]] به فاصله یک [[ماه]] راه از چهار سو در [[دل]] [[دشمنان]] خواهد افتاد و [[ملائکه]] [[مقرب]] [[الهی]] در کنار [[حضرت]] وی را مشایعت می‌‌کنند. اولین کسی که ([[رجعت]] نموده) و [[پیروی]] او خواهد کرد، [[حضرت محمد]]{{صل}} است و پس از او [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}...<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۴.</ref>. در [[روایت]] دیگری [[ابو حمزه ثمالی]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند که فرمود: آنگاه که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید، پنج هزار فرشته‌ای که در [[جنگ بدر]] حضور داشتند، فرود آمده و به [[یاری]] [[حضرت]] خواهند شتافت. از این گروه [[ملائکه]]، یک سوم آن بر اسب‌هایی ابلق سوارند و یک سوم آنان بر اسب‌هایی سرخ رنگ و مابقی بر اسب‌هایی سیاه و سفید سوار خواهند بود<ref>همان: ص ۲۴۴.</ref>.
-*[[امیرالمؤمنین]]، [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} فرمود: یکی از [[نشانه‌های ظهور]] [[حضرت]] آن است که [[آسمان]] سرخ فام خواهد شد. این سرخی اشک‌های چشم [[ملائکه]] و حاملان [[عرش الهی]] برای اهل [[زمین]] است<ref>همان، ص ۱۴۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۵۶.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۵۵۸.</ref>.
 ==پرسش مستقیم==