آمرزش: تفاوت میان نسخه‌ها

*آمرزش از صفات [[فعل خداوند]] است که همه [[بندگان]] را در برمی‌گیرد. نسبت این صفت به [[خداوند]] از آنجا ناشی می‌شود که او بسیار بخشاینده و [[مهربان]] و پوشاننده [[گناهان]] و بدی‌های [[بندگان]] است. [[قرآن کریم]]، [[خداوند]] را با صفاتی همچون غافر<ref>{{متن قرآن|غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ }}؛ سوره غافر، آیه ۳.</ref>، غفّار<ref>{{متن قرآن|وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى}}؛سوره طه، آیه ۸۲.</ref> و غفور<ref>{{متن قرآن|وَلا يَأْتَلِ أُوْلُوا الْفَضْلِ مِنكُمْ وَالسَّعَةِ أَن يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبَى وَالْمَسَاكِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلا تُحِبُّونَ أَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ }}؛ سوره نور، آیه ۲۲.</ref> یاد می‌کند؛ زیرا [[خداوند]] در [[دنیا]] و [[آخرت]]، [[گناهان]] و خطاهای [[انسان]] را، بنابر شرایطی، می‌آمرزد و کسی را از آنها [[آگاه]] نمی‌سازد و آبروی گناهکار را نمی‌ریزد<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 44.</ref>.