جز
جایگزینی متن - 'امانت الهی' به 'امانت الهی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'امانت الهی' به 'امانت الهی') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
*نگرانی [[رسول اکرم]] درباره [[زنان]] به حدی بود که آخرین وصایای ایشان در آخرین روزهای حیات مبارکش، درباره [[زنان]] بود<ref>حسن بن شعبه حرانی، تحف العقول، ص ۳۳ - ۳۴؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۴۹ - ۳۵۰ و وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص ۵۱۷.</ref>. آن بزرگوار در [[حجة الوداع]]، در خطابههای خود، نگرانی خویش را از این امر ابراز داشت و فرمود: در [[حق]] زنانتان [[احسان]] کنید؛ زیرا آنان را با کلمهای تحت [[تصرف]] خویش در آوردهاید و به [[فرمان]] خود نگه میدارید. زنهار! زنهار! ایشان را [[آزار]] مکنید و ایشان را شکسته خاطر مدارید و گرسنه و برهنه نگذارید و [[یقین]] بدانید که فردای [[قیامت]] در آن [[محشر]] پر ملامت، از حال ایشان سؤال خواهد شد<ref>احمد بن تاج الدین استرآبادی، آثار احمدی، تاریخ زندگانی پیامبر اسلام و ائمه اطهار، ص ۳۴۰</ref><ref>[[فاطمه پهلوانپور|پهلوانپور، فاطمه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۱۰۵.</ref>. | *نگرانی [[رسول اکرم]] درباره [[زنان]] به حدی بود که آخرین وصایای ایشان در آخرین روزهای حیات مبارکش، درباره [[زنان]] بود<ref>حسن بن شعبه حرانی، تحف العقول، ص ۳۳ - ۳۴؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۴۹ - ۳۵۰ و وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص ۵۱۷.</ref>. آن بزرگوار در [[حجة الوداع]]، در خطابههای خود، نگرانی خویش را از این امر ابراز داشت و فرمود: در [[حق]] زنانتان [[احسان]] کنید؛ زیرا آنان را با کلمهای تحت [[تصرف]] خویش در آوردهاید و به [[فرمان]] خود نگه میدارید. زنهار! زنهار! ایشان را [[آزار]] مکنید و ایشان را شکسته خاطر مدارید و گرسنه و برهنه نگذارید و [[یقین]] بدانید که فردای [[قیامت]] در آن [[محشر]] پر ملامت، از حال ایشان سؤال خواهد شد<ref>احمد بن تاج الدین استرآبادی، آثار احمدی، تاریخ زندگانی پیامبر اسلام و ائمه اطهار، ص ۳۴۰</ref><ref>[[فاطمه پهلوانپور|پهلوانپور، فاطمه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۱۰۵.</ref>. | ||
*[[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} میفرمود: ای [[مردم]]! شما بر [[زنان]] حقی دارید و [[زنان]] بر شما حقی دارند؛ آنها را به [[اجبار]]، [[همسر]] خود قرار ندهید و بر آنهاست که به [[فحشا]] تن ندهند و اگر چنین کردند، [[خداوند]] به شما [[اذن]] داد که از رختخواب آنها کناره بگیرید و به آرامی آنها را بزنید... به [[زنان]] [[نیکی]] کنید! همانا آنان [[اسیران]] شمایند و چیزی از خود ندارند. همانا شما آنها را به [[امانت]] از [[خدا]] گرفتید و با [[نام خدا]] بر شما [[حلال]] شدند...<ref>نویری الله قلیایی، نهایة الأرب، ج ۱۷، ص ۳۷۴؛ حمیری کلاعی، الإکتفاء، ج ۲، ص ۳۳ و قاضی ابرقوه، سیرت رسول الله{{صل}} ، ج۲، ص ۱۰۶۲ - ۱۰۶۳</ref><ref>[[فاطمه پهلوانپور|پهلوانپور، فاطمه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۱۰۵.</ref>. | *[[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} میفرمود: ای [[مردم]]! شما بر [[زنان]] حقی دارید و [[زنان]] بر شما حقی دارند؛ آنها را به [[اجبار]]، [[همسر]] خود قرار ندهید و بر آنهاست که به [[فحشا]] تن ندهند و اگر چنین کردند، [[خداوند]] به شما [[اذن]] داد که از رختخواب آنها کناره بگیرید و به آرامی آنها را بزنید... به [[زنان]] [[نیکی]] کنید! همانا آنان [[اسیران]] شمایند و چیزی از خود ندارند. همانا شما آنها را به [[امانت]] از [[خدا]] گرفتید و با [[نام خدا]] بر شما [[حلال]] شدند...<ref>نویری الله قلیایی، نهایة الأرب، ج ۱۷، ص ۳۷۴؛ حمیری کلاعی، الإکتفاء، ج ۲، ص ۳۳ و قاضی ابرقوه، سیرت رسول الله{{صل}} ، ج۲، ص ۱۰۶۲ - ۱۰۶۳</ref><ref>[[فاطمه پهلوانپور|پهلوانپور، فاطمه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۱۰۵.</ref>. | ||
*[[رسول اکرم]]{{صل}}، طبق [[نقل]] دیگری، در [[حجة الوداع]] فرمود: ای [[مردم]]! [[زنان]] شما بر شما حقی دارند و شما هم بر زنانتان حقی دارید؛ اما [[حق]] شما این است که به شما [[خیانت]] نکنند و بدون اجازه شما به بیگانهای اجازه ورود به خانههایتان را ندهند و دنبال [[فحشا]] و منکر نباشند که در غیر این صورت، [[خداوند]] اجازه داده است که از آنها کنارهگیری کنید و با آنها همبستر نشوید و آنان را به آرامی تنبیه کنید. پس، اگر از کارهای [[زشت]] خویش دست کشیدند و از شما فرمانبرداری کردند، باید نفقه آنها را طبق معمول بدهید. شما آنها را به صورت [[امانت | *[[رسول اکرم]]{{صل}}، طبق [[نقل]] دیگری، در [[حجة الوداع]] فرمود: ای [[مردم]]! [[زنان]] شما بر شما حقی دارند و شما هم بر زنانتان حقی دارید؛ اما [[حق]] شما این است که به شما [[خیانت]] نکنند و بدون اجازه شما به بیگانهای اجازه ورود به خانههایتان را ندهند و دنبال [[فحشا]] و منکر نباشند که در غیر این صورت، [[خداوند]] اجازه داده است که از آنها کنارهگیری کنید و با آنها همبستر نشوید و آنان را به آرامی تنبیه کنید. پس، اگر از کارهای [[زشت]] خویش دست کشیدند و از شما فرمانبرداری کردند، باید نفقه آنها را طبق معمول بدهید. شما آنها را به صورت [[امانت الهی]] در دست گرفته و طبق [[کتاب خدا]] آنها را بر خویش [[حلال]] کردهاید. پس درباره امور [[زنان]] از [[خدا]] بترسید و درباره آنها به خیر و [[نیکی]] [[رفتار]] و سفارش کنید<ref>تحف العقول، ص ۳۳ - ۳۴؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۴۹ - ۳۵۰ و وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص ۵۱۷.</ref><ref>[[فاطمه پهلوانپور|پهلوانپور، فاطمه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۱۰۵-۱۰۶.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== |