گستره علم امام: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'پیشوایان الهی' به 'پیشوایان الهی'
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
جز (جایگزینی متن - 'پیشوایان الهی' به 'پیشوایان الهی') |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[علامه طباطبایی]] میگوید: [[امام]] با اجازه [[خداوند تعالی]] به حقایق عالم- آن گونه که هست- [[آگاهی]] دارد فرق نمیکند محسوس باشد یا نامحسوس مانند موجودات آسمانی و حوادث گذشته و [[آینده]] و [[روایات]] [[متواتر]] که در [[کافی]] و بصائرالدرجات و بحارالأنوار و غیر این کتاب هاست، بر این مطلب دلالت درد<ref>بحثی کوتاه درباره علم، ص ۳۴.</ref>. | [[علامه طباطبایی]] میگوید: [[امام]] با اجازه [[خداوند تعالی]] به حقایق عالم- آن گونه که هست- [[آگاهی]] دارد فرق نمیکند محسوس باشد یا نامحسوس مانند موجودات آسمانی و حوادث گذشته و [[آینده]] و [[روایات]] [[متواتر]] که در [[کافی]] و بصائرالدرجات و بحارالأنوار و غیر این کتاب هاست، بر این مطلب دلالت درد<ref>بحثی کوتاه درباره علم، ص ۳۴.</ref>. | ||
==[[نفی علم غیب]] در [[روایات]]== | ==[[نفی علم غیب]] در [[روایات]]== | ||
بعد از اثبات [[علوم]] غیرعادی برای [[پیشوایان | بعد از اثبات [[علوم]] غیرعادی برای [[پیشوایان الهی]]، ممکن است این پرسش مطرح شود که چرا در مواردی [[امامان]]{{عم}} [[دانش]] فرابشری و [[علم]] نامحدود و [[علم غیب]] را از خود سلب کرده و آن را مختص و منحصر به [[خداوند]] دانسته و از چنین سخنانی [[برائت]] جستهاند<ref>امام باقر{{ع}} میفرماید: {{متن حدیث|وَ اللَّهِ لَا أَعْلَمُ أَنَا وَ لَا أَحَدٌ مِنْ آبَائِي الْغَيْبَ وَ لَا يَعْلَمُ الْغَيْبَ {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ}}}} و طبرسی در احتجاج مینویسد: {{عربی|وَ مِمَّا خَرَجَ عَنْ صَاحِبِ الزَّمَانِ رَدّاً عَلَى الْغُلَاةِ مِنَ التَّوْقِيعِ جَوَاباً لِكِتَابٍ كُتِبَ إِلَيْهِ عَلَى يَدَيْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ هِلَالٍ الْكَرْخِيِ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ تَعَالَى اللَّهُ وَ جَلَ عَمَّا يَصِفُونَ سُبْحَانَهُ وَ بِحَمْدِهِ لَيْسَ نَحْنُ شُرَكَاؤُهُ فِي عِلْمِهِ وَ لَا فِي قُدْرَتِهِ بَلْ لَا يَعْلَمُ الْغَيْبَ غَيْرُهُ كَمَا قَالَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ تَبَارَكَتْ أَسْمَاؤُهُ}} {{متن قرآن|قُلْ لَا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ}}؛ الاحتجاج، ج۲، ص ۴۳۷.</ref> | ||
پاسخ: اولاً در این موارد که [[امام]] [[علم غیب]] را از خود سلب کرده، متفاهم از [[علم غیب]]، [[علم غیب ذاتی]] و استقلالی (غیر مستفاد) است نه [[علم غیب]] اکتسابی و مستفاد<ref>ر.ک: شرح اصول الکافی المولی صالح المازندرانی، ج ۶، ص ۳۲.</ref>. بنابراین آنچه که سلب شده عبارت است از [[علم غیب]] و [[دانش]] ذاتی و غیراکتسابی و [[دانش]] مختص به [[خداوند تعالی]]، نه [[دانش]] خدادادی و موهبتی. | پاسخ: اولاً در این موارد که [[امام]] [[علم غیب]] را از خود سلب کرده، متفاهم از [[علم غیب]]، [[علم غیب ذاتی]] و استقلالی (غیر مستفاد) است نه [[علم غیب]] اکتسابی و مستفاد<ref>ر.ک: شرح اصول الکافی المولی صالح المازندرانی، ج ۶، ص ۳۲.</ref>. بنابراین آنچه که سلب شده عبارت است از [[علم غیب]] و [[دانش]] ذاتی و غیراکتسابی و [[دانش]] مختص به [[خداوند تعالی]]، نه [[دانش]] خدادادی و موهبتی. | ||