آثار فردی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'منتظر حقیقی' به 'منتظر حقیقی'
جز (جایگزینی متن - 'دستورات الهی' به 'دستورات الهی') |
جز (جایگزینی متن - 'منتظر حقیقی' به 'منتظر حقیقی') |
||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی نقی فقیهی]]''' و همکاران، در مقاله ''«[[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی نقی فقیهی]]''' و همکاران، در مقاله ''«[[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«در [[فرهنگ شیعی]] [[انتظار]]، [[امید]] به [[نصرت]] و [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]]، [[حاکمیت]] ارزشهای انسانی و ارتقای [[معنوی]] [[بشر]] است که با زمینهسازیهای افراد [[منتظر]] برای تحقق آنها و تشکیل [[حکومت عدل علوی]] میسر میشود. [[انتظار]] حیات فردی و [[اجتماعی]] [[شیعیان]] را متحول میسازد و [[امید]]، حرکت و [[پویایی]] به آن میبخشد. در عمکرد [[اخلاقی]]، [[زمینهسازی]] و بهکارگیری عوامل روانی بسیار مؤثر است، فرد [[منتظر]] به [[دلیل]] داشتن [[انتظار ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} احقاق [[حقوق]]، برجستگی [[حق]] بر [[باطل]]، [[حاکمیت]] [[عدالت]] در [[جامعه]] و... [[آمادگی]] رفتارهای [[اخلاقی]] را به صورت مناسبتر دارد. به عبارت دیگر، [[انتظار]] در بستر سازی، تقویت و عملیاتی ساختن [[هویت]] [[اخلاقی]] مؤثر است. همچنین با توجه به اینکه لازمه [[انتظار واقعی]] [[صبر]] همهجانبه از سوی فرد [[منتظر]] است، بروز و [[ظهور]] [[صبر]] بر [[سختیها]]، [[مصیبتها]] ومقاومت در برابر [[معصیت]] - که از مهمترین ویژگیهای [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[مسلمان]] است - را در فرد تقویت میکند. از سویی با توجه به شخصیت [[منتظر]] و نقش خاصی که باید در [[زمینهسازی ظهور]] داشته باشد، در تزاحم رفتارهای فردی و [[اجتماعی]] به الویتبندی دست میزند و [[اخلاق اجتماعی]] را ترجیح میدهد. به بیان دیگر، [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]] با مفهوم [[انتظار]] پیوند مییابد و [[روح]] تازهای در آن دمیده میشود. [[هویت]] [[اخلاقی]] [[انسان]] [[منتظر]] با اعتقادش به [[ولایت]]، [[اهداف امامت]] و تلاش و [[زمینهسازی برای ظهور]] گره میخورد. در [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]]، [[اعتقاد]] او به [[ولایت]] با احساس [[محبت]] و [[عشق]] او به [[ولایت الهی]] و [[معصومین]]{{عم}} و [[امام زمان]]{{ع}} خویش عجین میشود و در [[رفتار]] او نمود مییابد. | ::::::«در [[فرهنگ شیعی]] [[انتظار]]، [[امید]] به [[نصرت]] و [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]]، [[حاکمیت]] ارزشهای انسانی و ارتقای [[معنوی]] [[بشر]] است که با زمینهسازیهای افراد [[منتظر]] برای تحقق آنها و تشکیل [[حکومت عدل علوی]] میسر میشود. [[انتظار]] حیات فردی و [[اجتماعی]] [[شیعیان]] را متحول میسازد و [[امید]]، حرکت و [[پویایی]] به آن میبخشد. در عمکرد [[اخلاقی]]، [[زمینهسازی]] و بهکارگیری عوامل روانی بسیار مؤثر است، فرد [[منتظر]] به [[دلیل]] داشتن [[انتظار ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} احقاق [[حقوق]]، برجستگی [[حق]] بر [[باطل]]، [[حاکمیت]] [[عدالت]] در [[جامعه]] و... [[آمادگی]] رفتارهای [[اخلاقی]] را به صورت مناسبتر دارد. به عبارت دیگر، [[انتظار]] در بستر سازی، تقویت و عملیاتی ساختن [[هویت]] [[اخلاقی]] مؤثر است. همچنین با توجه به اینکه لازمه [[انتظار واقعی]] [[صبر]] همهجانبه از سوی فرد [[منتظر]] است، بروز و [[ظهور]] [[صبر]] بر [[سختیها]]، [[مصیبتها]] ومقاومت در برابر [[معصیت]] - که از مهمترین ویژگیهای [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[مسلمان]] است - را در فرد تقویت میکند. از سویی با توجه به شخصیت [[منتظر]] و نقش خاصی که باید در [[زمینهسازی ظهور]] داشته باشد، در تزاحم رفتارهای فردی و [[اجتماعی]] به الویتبندی دست میزند و [[اخلاق اجتماعی]] را ترجیح میدهد. به بیان دیگر، [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]] با مفهوم [[انتظار]] پیوند مییابد و [[روح]] تازهای در آن دمیده میشود. [[هویت]] [[اخلاقی]] [[انسان]] [[منتظر]] با اعتقادش به [[ولایت]]، [[اهداف امامت]] و تلاش و [[زمینهسازی برای ظهور]] گره میخورد. در [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر]]، [[اعتقاد]] او به [[ولایت]] با احساس [[محبت]] و [[عشق]] او به [[ولایت الهی]] و [[معصومین]]{{عم}} و [[امام زمان]]{{ع}} خویش عجین میشود و در [[رفتار]] او نمود مییابد. | ||
::::::به دیگر سخن، [[هویت]] [[اخلاقی]] [[منتظر]] در ابعاد گوناگون [[شناخت]] و [[ایمان]]، عواطف و منش شخصیتی و [[افعال]] ارزشی [[تبیین]] میشود. در بعد شناختی در ادامه [[شناخت]] [[پروردگار]] با [[نبوت]] و [[امامت]] آشنا میگردد، [[امام زمان]] خویش را میشناسد و در این راستا نسبت به اهداف و [[فلسفه]] [[ولایت]] [[آگاهی]] مییابد و آنها را پاسخی به عطش درونی خود و در پاسخ به نیازهای فطری خود مییابد؛ این [[معرفت]] زمینه [[عشق]] و [[محبت]] را در فرد ایجاد میکند. به عبارت دیگر، [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر | ::::::به دیگر سخن، [[هویت]] [[اخلاقی]] [[منتظر]] در ابعاد گوناگون [[شناخت]] و [[ایمان]]، عواطف و منش شخصیتی و [[افعال]] ارزشی [[تبیین]] میشود. در بعد شناختی در ادامه [[شناخت]] [[پروردگار]] با [[نبوت]] و [[امامت]] آشنا میگردد، [[امام زمان]] خویش را میشناسد و در این راستا نسبت به اهداف و [[فلسفه]] [[ولایت]] [[آگاهی]] مییابد و آنها را پاسخی به عطش درونی خود و در پاسخ به نیازهای فطری خود مییابد؛ این [[معرفت]] زمینه [[عشق]] و [[محبت]] را در فرد ایجاد میکند. به عبارت دیگر، [[هویت]] [[اخلاقی]] فرد [[منتظر حقیقی]]، ریشه در [[معرفت]] به [[حق]]، [[عدل]]، [[ایمان]] و [[عشق]] به آن دارد. | ||
::::::به طور خلاصه، بعد [[عاطفی]] [[هویت]] [[اخلاقی]] با بعد شناختی آن در هم تنیده است و [[معرفت]] به [[خدا]]، [[شناخت]] نسبت به [[امام زمان]]{{ع}}، اهداف و [[فلسفه]] [[ظهور]]، زمینه [[عشق]] و [[محبت]] نسبت آنها را در فرد ایجاد میکند و این [[عشق]] و [[محبت]] زمینه [[اطاعت]] و [[پیروی]] و [[انتظار حقیقی]] را در فرد ایجاد میکند و به فرد انگیزه میدهد [[امام]] خویش را [[الگو]] قرار دهد و در راستای اهداف او گام بردارد. بعد [[رفتاری]] [[هویت]] [[اخلاقی]] نمود و بروز بعد معرفتی وعاطفی [[هویت]] [[اخلاقی]] است؛ آنچنان که در [[روایات]] [[اهلبیت]]{{عم}} ذکر شده است با پشتوانه معرفتی و [[عاطفی]] - که در فرد [[منتظر]] وجود دارد - صفات و ویژگیهایی همچون [[تقوا]] و [[خویشتنداری]] در برابر آلودگیها، [[حسن خلق]]، [[حسن معاشرت]]، [[دوستی]] با [[دوستان]] [[خدا]] و [[دشمنی]] با [[دشمنان]] [[خدا]]، رسیدگی به حال [[مستضعفان]] [[جامعه]]، تلاش و [[مجاهده]] در روز و [[عبادت]] و [[راز]] و [[نیاز]] شبانه، [[صبر]] و [[شکیبایی]] در آنها بروز مییابد؛ زیرا فرد [[منتظر]] نهتنها الگوی خویش را [[امام زمان]] خویش قرار میدهد، بلکه در [[انتظار]] تحقق [[حق]]، [[عدل]] و تمام ارزشهای متعالی انسانی است و خود را موظف به پایبندی و [[زمینهسازی]] برای تحقق آنها میداند»<ref>[[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[شعله امیری|امیری، شعله]] و [[فاطمه شریفی|شریفی، فاطمه]]، [[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]، ص ۱۰۵-۱۰۷.</ref>. | ::::::به طور خلاصه، بعد [[عاطفی]] [[هویت]] [[اخلاقی]] با بعد شناختی آن در هم تنیده است و [[معرفت]] به [[خدا]]، [[شناخت]] نسبت به [[امام زمان]]{{ع}}، اهداف و [[فلسفه]] [[ظهور]]، زمینه [[عشق]] و [[محبت]] نسبت آنها را در فرد ایجاد میکند و این [[عشق]] و [[محبت]] زمینه [[اطاعت]] و [[پیروی]] و [[انتظار حقیقی]] را در فرد ایجاد میکند و به فرد انگیزه میدهد [[امام]] خویش را [[الگو]] قرار دهد و در راستای اهداف او گام بردارد. بعد [[رفتاری]] [[هویت]] [[اخلاقی]] نمود و بروز بعد معرفتی وعاطفی [[هویت]] [[اخلاقی]] است؛ آنچنان که در [[روایات]] [[اهلبیت]]{{عم}} ذکر شده است با پشتوانه معرفتی و [[عاطفی]] - که در فرد [[منتظر]] وجود دارد - صفات و ویژگیهایی همچون [[تقوا]] و [[خویشتنداری]] در برابر آلودگیها، [[حسن خلق]]، [[حسن معاشرت]]، [[دوستی]] با [[دوستان]] [[خدا]] و [[دشمنی]] با [[دشمنان]] [[خدا]]، رسیدگی به حال [[مستضعفان]] [[جامعه]]، تلاش و [[مجاهده]] در روز و [[عبادت]] و [[راز]] و [[نیاز]] شبانه، [[صبر]] و [[شکیبایی]] در آنها بروز مییابد؛ زیرا فرد [[منتظر]] نهتنها الگوی خویش را [[امام زمان]] خویش قرار میدهد، بلکه در [[انتظار]] تحقق [[حق]]، [[عدل]] و تمام ارزشهای متعالی انسانی است و خود را موظف به پایبندی و [[زمینهسازی]] برای تحقق آنها میداند»<ref>[[علی نقی فقیهی|فقیهی، علی نقی]]، [[شعله امیری|امیری، شعله]] و [[فاطمه شریفی|شریفی، فاطمه]]، [[تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان (مقاله)|تبیین هویت اخلاقی فرد منتظر و راهکارهای پرورش آن در نوجوانان]]، ص ۱۰۵-۱۰۷.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} |