بحث:آیا شیطان علم غیب دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

*[[علم به غیب]]، ذاتاً از آن [[خداوند]] است و غیر او کسی مستقلاً [[علم به غیب]] ندارد، امّا هر موجودی که [[خداوند]] به او اجازه داده باشد، می‌تواند [[علم غیب]] داشته باشد و هر گاه بخواهد باب آن را برای [[پیامبران]] و [[فرشتگان]] خود می‌گشاید، و هر گاه بخواهد آن را به روی آنان می‌بندد و ایشان را از فهمیدن آن [[ممنوع]] می‌نماید.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران وبگاه اسلام کوئست</ref> اما آیا [[شیاطین]] [[علم غیب]] دارند یا نه باید گفت، آنها [[علم به غیب]] ندارند، چون مورد [[رضایت خداوند]] نیستند و از [[علوم غیبی]] که مربوط به [[معارف الهی]] است بی‌خبرند؛ [[علم غیب]] را [[خدای سبحان]] فقط به شایستگان عطا می‌کند. بسیاری از افراد می‌خواهند از [[اسرار]] درون خویش یا دیگران [[آگاه]] شوند، ولی چون [[شایستگی]] [[آگاهی از غیب]] را ندارند، [[خداوند]] به آنها اجازه نمی‌دهد.<ref>ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref>

*[[شیاطین]] از نوع اجنه هستند و اجنّه به [[دلیل]] وضع جسمی خود،‌ از سرعت و حرکت خاصی برخوردار است لذا می‌توانند به آسانی در مدت کوتاهی از حوادث و رخدادهایی که در دورترین نقطه به وجود آمده است، خبردار شوند.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی</ref> به همین [[دلیل]] می‌خواهند به [[امور غیبی]] دسترسی پیدا کنند، اما [[خداوند]] به آنها اجازه نمی‌دهد: {{متن قرآن|وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن يَسْتَمِعِ الآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا}}<ref>«و اینکه ما در نشستنگاه‌هایی از آن برای شنیدن می‌نشستیم اما اکنون هر کس گوش فرا دارد شهابی را در کمین خود می‌یابد» سوره جن، آیه ۹.</ref> برای نمونه، [[خداوند]] دربارۀ نحوۀ [[رحلت]] [[حضرت سلیمان]]{{ع}} می‌‌فرماید: {{متن قرآن|فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلاَّ دَابَّةُ الأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ}}<ref>«و چون مرگ او را مقرّر داشتیم جز موریانه آنان را به مرگ وی رهنمون نشد که عصایش را می‌خورد و چون به رو درافتاد پریان دریافتند که اگر غیب می‌دانستند در آن رنج خوارکننده نمی‌ماندند» سوره سبأ، آیه ۱۴.</ref> جنیانِ [[سپاه]] [[سلیمان]] متوجه نشدند [[سلیمان]] [[رحلت]] کرده است و [[گمان]] می‌کردند [[سلیمان]] زنده است، لذا مدت‌ها به همان حال دربند بودند.<ref>ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref>

*از طرفی دیگر باید گفت به [[دلیل]] آن که [[شیاطین]] از [[عاقبت]] [[انسان‌ها]] خبر ندارد، لذا از [[غیب]] نیز [[آگاهی]] ندارد.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی</ref> [[قرآن کریم]] در این مورد می‌فرماید: {{متن قرآن|وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَلُومُواْ أَنفُسَكُم}}<ref>«و چون کار به پایان آید شیطان می‌گوید: خداوند به شما وعده راستین کرده بود و من به شما وعده کردم و وفا نکردم  و مرا بر شما هیچ چیرگی نبود جز اینکه شما را فرا خواندم و شما پذیرفتید  پس مرا سرزنش مکنید و خود را سرزنش کنید، نه من فریادرس شمایم و نه شما فریاد» سوره ابراهیم، آیه ۲۲.</ref> در این [[آیه]] [[آگاهی]] [[شیطان]] از [[عاقبت]] کار [[انسان]] نفی شده است.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی</ref>

*بنابراین [[علم غیب]] را فقط [[خدا]] و برخی [[بندگان]] [[پاک]] او که از [[خداوند]] دریافت نموده‌اند، کسی دیگر نمی‌داند. از این رو [[شیطان]] هرگز چنین [[قدرت]] و صلاحیتی ندارد که از آن گونه امور و [[عاقبت]] کار و [[اسرار]] [[باطنی]] [[انسان]] خبردار شود.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، پژوهشگران مرکز ملی پاسخ‌گویی به سؤلات دینی</ref>