|
|
خط ۲۰: |
خط ۲۰: |
| *سِر اینکه در [[روایات]] این همه بر [[لزوم معرفت]] [[امام]] و [[حجت]] [[حی]]، تأکید شده است این است که مسأله [[امامت]] با [[نبوت]] و [[توحید]] گره خورده است. در [[فرهنگ]] [[اعتقادی]] [[شیعه]]، [[امام]]{{ع}} همانند [[پیامبر]]{{صل}} سر رشته دار [[هدایت]] و [[دیانت]] [[مردم]] است و لذا در دعای که [[امام صادق]]{{ع}} آن را به [[زراره]] [[تعلیم]] فرموده است، سه نوع [[معرفت]] ([[معرفت]] [[خالق]]، [[معرفت]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[معرفت]] [[حجت]]) از [[خداوند]] خواسته شده است و کلید [[معرفت خدا]] و [[پیامبر]] را نیز، [[معرفت]] [[حجت]] یعنی [[شناخت امام عصر]]{{ع}} ذکر نموده است. | | *سِر اینکه در [[روایات]] این همه بر [[لزوم معرفت]] [[امام]] و [[حجت]] [[حی]]، تأکید شده است این است که مسأله [[امامت]] با [[نبوت]] و [[توحید]] گره خورده است. در [[فرهنگ]] [[اعتقادی]] [[شیعه]]، [[امام]]{{ع}} همانند [[پیامبر]]{{صل}} سر رشته دار [[هدایت]] و [[دیانت]] [[مردم]] است و لذا در دعای که [[امام صادق]]{{ع}} آن را به [[زراره]] [[تعلیم]] فرموده است، سه نوع [[معرفت]] ([[معرفت]] [[خالق]]، [[معرفت]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[معرفت]] [[حجت]]) از [[خداوند]] خواسته شده است و کلید [[معرفت خدا]] و [[پیامبر]] را نیز، [[معرفت]] [[حجت]] یعنی [[شناخت امام عصر]]{{ع}} ذکر نموده است. |
| *در جای دیگر [[حضرت]] به [[زراره]] توصیه نموده است که در صورت [[درک]] [[زمان غیبت]] [[قائم]] ما، این [[دعا]] را مدام بخواند: "خدایا [[معرفت]] [[حجت]] را به من ندهی [[گمراه]] خواهم شد و بدون [[امام]] و [[راهبر]]، بیراهه خواهم رفت چون او مایه [[هدایت]] بقاء [[دیانت]] و ا یمان است"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص ۳۴۳.</ref><ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[بایستههای ظهور (مقاله)|بایستههای ظهور]]، ص ۱۱۹-۱۲۰.</ref> | | *در جای دیگر [[حضرت]] به [[زراره]] توصیه نموده است که در صورت [[درک]] [[زمان غیبت]] [[قائم]] ما، این [[دعا]] را مدام بخواند: "خدایا [[معرفت]] [[حجت]] را به من ندهی [[گمراه]] خواهم شد و بدون [[امام]] و [[راهبر]]، بیراهه خواهم رفت چون او مایه [[هدایت]] بقاء [[دیانت]] و ا یمان است"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص ۳۴۳.</ref><ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[بایستههای ظهور (مقاله)|بایستههای ظهور]]، ص ۱۱۹-۱۲۰.</ref> |
|
| |
| ==مؤلفههای [[معرفت]]==
| |
| *در [[اندیشه]] [[کلامی]] [[شیعه]]، [[معرفت امام]]{{ع}}، دارای سه مؤلفه اساسی است که عبارتاند از: [[معرفت]] به شخص [[امام]]، [[معرفت]] [[مقام]] و [[معرفت]] اوصاف و [[ویژگیهای امام]]{{ع}}.
| |
| ===[[معرفت]] به شخص [[امام]]===
| |
| *مراد از [[معرفت]] شخص، [[اعتقاد]] به [[تولد]] [[حضرت]] و خصوصیات اسمی و نسبی [[حضرت]] است یعنی؛ اینکه ایشان [[فرزند]] [[امام حسن عسکری]]{{ع}} و آخرین [[وصی پیامبر]]{{صل}} است و نیز [[اعتقاد]] به اینکه ایشان هماکنون [[حی]] و زنده است و بنا به [[مصلحت]] [[الهی]] در پس پرده [[غیبت]] بهسر میبرد تا زمانی که [[اراده الهی]] بر تحقق ظهورش تعلق گیرد. مطابق آنچه در [[احادیث]] ویژگیهای شخصی [[حضرت]]، معرفی شده است.
| |
| *نظیر آنچه [[ابوذر]] از [[پیامبر]]{{صل}} [[نقل]] نموده است که فرمود: "[[امامان]] بعد از من [[دوازده]] نفراند، نُه نفر آنان از [[نسل]] حسیناند که نهمین آنان [[قائم]] آناناند [[آگاه]] باشید که داستان بودن آنان در میان شما همانند داستان [[کشتی نوح]] است هرکس بر آن [[کشتی]] متمسک شوند [[نجات]] مییابند و هر که از آن فاصله گیرند هلاک میشوند"<ref>{{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ مِنْ بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ تِسْعَةٌ مِنْ صُلْبِ الْحُسَيْنِ تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ. ثُمَّ قَالَ أَلَا إِنَّ مَثَلَهُمْ فِيكُمْ مَثَلُ سَفِينَةِ نُوحٍ مَنْ رَكِبَهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا هَلَكَ}}؛ غایة المرام، ج ۳، ص ۲۲.</ref>. و نیز [[حدیث]]: {{متن حدیث|إِنَّ الْأَئِمَّةَ بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي عَلِيٌّ أَوَّلُهُمْ وَ أَوْسَطُهُمْ مُحَمَّدٌ وَ آخِرُهُمْ مُحَمَّدٌ وَ مَهْدِيُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ الَّذِي سَيُصَلی خَلفَهُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ}}<ref>غایة المرام، ج ۳، ص ۲۳۸.</ref>. و احادیت دیگری مشابه با این مضمون که همگی بر [[ضرورت]] [[اعتقاد به امامت]] [[ائمه]]{{ع}} و [[شناخت]] تک تک هر کدام، مخصوصاً [[امام عصر]]{{ع}}، تأکید نموده است<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[بایستههای ظهور (مقاله)|بایستههای ظهور]]، ص ۱۲۰-۱۲۱.</ref>
| |
| ===[[معرفت]] [[مقام]]===
| |
| *منظور از [[معرفت]] [[مقام]] در اینجا، [[اعتقاد]] به [[الهی]] بودن [[منصب امامت]] و [[شناخت]] [[جایگاه امام]] و [[خلیفه]] بعد از [[پیامبر]]{{صل}} است. این بحث یعنی؛ [[اعتقاد]] به انتصابی بودن [[منصب امامت]] و غیر بشری بودن این [[مقام]]، از کلیدیترین مباحث [[کلامی]] [[شیعه]] در [[باب ]][[امامت خاصه]]، محسوب میشود. بر این اساس موضوع [[امامت]] یک موضوع [[کلامی]] است نه [[فقهی]] و [[امامشناسی]] جزء مهمترین [[اصول اعتقادی]] [[دین]] است نه از [[فروع]] و این اصل شالوده و اساس [[اندیشه شیعی]] را تشکیل میدهد چنانکه در جای خود (در بحث از [[امامت خاصه]]) [[دلایل]] آن به خوبی [[تبیین]] شده است<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[بایستههای ظهور (مقاله)|بایستههای ظهور]]، ص۱۲۱.</ref>
| |
| ===[[معرفت]] اوصاف===
| |
| *مراد از [[معرفت]] اوصاف، [[شناخت]] و [[اعتقاد]] [[قلبی]] به ویژگیها و اوصاف شخصیتی [[امام عصر]]{{ع}} است، نظیر دارا بودن [[مقام عصمت]]، برخورداری از [[علم]] لدنّی و غیبی، دارا بودن [[مقام امامت]] و [[ولایت]] و سایر [[کمالات]] منحصر به فرد [[مقام امامت]] که در جای خود، هر کدام از این اوصاف به خوبی [[تبیین]] و مبرهن شده است <ref>ر.ک: ۱- [[بررسی مسائل کلی امامت (کتاب)|بررسی مسائل کلی امامت]]، تألیف آیت الله [[ابراهیم امینی]]. ۲- [[ راه و راهنماشناسی (کتاب)| راه و راهنماشناسی]]، تألیف آیت الله [[محمد تقی مصباح یزدی]].</ref> و ما را از پرداختن به آن بینیاز مینماید<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[بایستههای ظهور (مقاله)|بایستههای ظهور]]، ص۱۲۱.</ref>
| |
|
| |
|
| ==حداقل نصاب [[معرفت]]== | | ==حداقل نصاب [[معرفت]]== |