پرش به محتوا

تعجیل در ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
==پیامدهای منفی [[تعجیل در ظهور]]==
==پیامدهای منفی [[تعجیل در ظهور]]==
*پیامدهای منفی نسبت به [[تعجیل فرج]] می‌‌تواند در دو بخش [[معنوی]] و [[عقلی]] قرار بگیرد:
*پیامدهای منفی نسبت به [[تعجیل فرج]] می‌‌تواند در دو بخش [[معنوی]] و [[عقلی]] قرار بگیرد:
#پیامدهای ناگوار [[معنوی]] نسبت به [[تعجیل]] [[ظهور]]: [[اعتراض]] و عدم [[رضایت]] به [[مصلحت]] [[الهی]]؛ تمایل پیدا کردن به [[مدعیان دروغین مهدویت]] و [[استهزا]] و [[تمسخر]] [[آیات]] و [[روایات]] نسبت به مسئلۀ [[ظهور]]<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶؛ [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۷۱؛ [[رضا علی نوروزی|نوروزی، رضا علی]]؛ [[محمد نجفی|نجفی، محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی، فاطمه]]، [[موانع و آفات انتظار (مقاله)|موانع و آفات انتظار]]، ص ۳۵-۳۷.</ref>.
#پیامدهای ناگوار [[معنوی]] نسبت به [[تعجیل ظهور]]: [[اعتراض]] و عدم [[رضایت]] به [[مصلحت]] [[الهی]]؛ تمایل پیدا کردن به [[مدعیان دروغین مهدویت]] و [[استهزا]] و [[تمسخر]] [[آیات]] و [[روایات]] نسبت به مسئلۀ [[ظهور]]<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶؛ [[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی، سید یحیی]]، [[نشانه‌های قائم آل محمد (کتاب)|نشانه‌های قائم آل محمد]]، ص ۷۱؛ [[رضا علی نوروزی|نوروزی، رضا علی]]؛ [[محمد نجفی|نجفی، محمد]]، [[فاطمه هاشمی|هاشمی، فاطمه]]، [[موانع و آفات انتظار (مقاله)|موانع و آفات انتظار]]، ص ۳۵-۳۷.</ref>.
#پیامدهای ناگوار [[عقلی]] نسبت به [[تعجیل]] [[ظهور]]:
#پیامدهای ناگوار [[عقلی]] نسبت به [[تعجیل ظهور]]:
##[[عجله]] سبب ایجاد روحیۀ [[یأس]] و [[نومیدی]] در انسانِ [[منتظر]] می‌شود، چراکه وقتی [[منتظر]] عجول به آرزویش یعنی [[ظهور امام]] نرسید در نفسش حالت گله مندی و [[شکایت]] ایجاد می‌‌شود و این مسئله به قدری حاد می‌‌شود که [[منتظر]] نه تنها از صف [[منتظران]] خارج می‌‌شود بلکه دیگران را نیز نسبت به امر [[ظهور]] [[سست]] و بی [[اراده]] می‌‌کند و اگر این [[شتاب زدگی]] درمان نشود می‌‌تواند به [[انکار]] [[وجود امام]] هم منجر شود<ref>ر.ک: [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۹۵-۱۰۰؛ [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶؛ [[یحیی صالح‌نیا|صالح‌نیا، یحیی]]؛ [[تنها بر فراز (کتاب)|تنها بر فراز (کتاب)]]، ص۱۴۶-۱۴۷؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۱۳۶.</ref>.
##[[عجله]] سبب ایجاد روحیۀ [[یأس]] و [[نومیدی]] در انسانِ [[منتظر]] می‌شود، چراکه وقتی [[منتظر]] عجول به آرزویش یعنی [[ظهور امام]] نرسید در نفسش حالت گله مندی و [[شکایت]] ایجاد می‌‌شود و این مسئله به قدری حاد می‌‌شود که [[منتظر]] نه تنها از صف [[منتظران]] خارج می‌‌شود بلکه دیگران را نیز نسبت به امر [[ظهور]] [[سست]] و بی [[اراده]] می‌‌کند و اگر این [[شتاب زدگی]] درمان نشود می‌‌تواند به [[انکار]] [[وجود امام]] هم منجر شود<ref>ر.ک: [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۹۵-۱۰۰؛ [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶؛ [[یحیی صالح‌نیا|صالح‌نیا، یحیی]]؛ [[تنها بر فراز (کتاب)|تنها بر فراز (کتاب)]]، ص۱۴۶-۱۴۷؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۱۳۶.</ref>.
##[[عجله]] یک واکنش افراطی است از نگاه [[عقل]]، اگر شخصی نسبت به موضوعی از جمله مسئلۀ [[ظهور]] [[عجله]] داشته باشد و به این خواسته نرسد واکنش افراطی او یعنی [[عجله]] کردن تبدیل به واکنش صد درصد خلاف واکنش اول تبدیل شده  و او را نسبت به مسئلۀ [[ظهور]] بی تفاوت می‌‌کند در حالی که این بی تفاوتی طبق [[روایت]] [[معصوم]] [[انسان]] را به سمت [[قساوت قلب]] سوق می‌‌دهد<ref>{{متن حدیث|لَا تُعَاجِلُوا الْأَمْرَ قَبْلَ بُلُوغِهِ فَتَنْدَمُوا وَ لَا یَطُولَنَّ عَلَیْکُمُ الْأَمَدُ فَتَقْسُوَ قُلُوبُکُمْ}}؛ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۶۲۲. </ref>.<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶.</ref>
##[[عجله]] یک واکنش افراطی است از نگاه [[عقل]]، اگر شخصی نسبت به موضوعی از جمله مسئلۀ [[ظهور]] [[عجله]] داشته باشد و به این خواسته نرسد واکنش افراطی او یعنی [[عجله]] کردن تبدیل به واکنش صد درصد خلاف واکنش اول تبدیل شده  و او را نسبت به مسئلۀ [[ظهور]] بی تفاوت می‌‌کند در حالی که این بی تفاوتی طبق [[روایت]] [[معصوم]] [[انسان]] را به سمت [[قساوت قلب]] سوق می‌‌دهد<ref>{{متن حدیث|لَا تُعَاجِلُوا الْأَمْرَ قَبْلَ بُلُوغِهِ فَتَنْدَمُوا وَ لَا یَطُولَنَّ عَلَیْکُمُ الْأَمَدُ فَتَقْسُوَ قُلُوبُکُمْ}}؛ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۶۲۲. </ref>.<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶.</ref>
خط ۱۳: خط ۱۳:
*راه‌های [[مبارزه]] با این صفت منفی [[تعجیل]] در [[ظهور]] عبارتند از:
*راه‌های [[مبارزه]] با این صفت منفی [[تعجیل]] در [[ظهور]] عبارتند از:
#[[تسلیم]] بودن [[منتظر]] به [[اراده]] و [[حکمت الهی]]: [[تسلیم]] بودن [[منتظر]] نقش بسیار موثری برای درمان این صفت دارد چراکه سبب [[آرامش]] فرد شده و اسباب نجاتش را مهیا می‌‌کند. چنانکه در روایتی [[امام جواد]]{{ع}} فرمودند: «شتاب‌زدگان در امر [[ظهور]] هلاک می‌شوند و اهل [[تسلیم]] [[نجات]] می‌یابند»<ref>{{متن حدیث|یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُونَ}}؛ صدوق، کمال الدین، ج ۲، باب ۳۶، ص ۳۷۸. </ref>. اما حاصل شدن چنین صفتی ([[تسلیم]] بودن) هم به وسیلۀ [[ایمان به غیب]] حاصل می‌‌شود، همچنانکه در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} [[ایمان به غیب]] جزء [[صفات ]][[منتظران]] آورده شده است: «خوشا به حال [[صابران]] در [[دوره غیبت]] و استواران در [[محبت]] [[امام غایب]]! همانانی که [[خدای تبارک و تعالی]] در کتابش چنین توصیفشان کرده است این [[قرآن]]، [[هدایت]] است برای [[پرهیزگاران]]، همان کسانی که به [[غیب]] [[ایمان]] دارند»<ref>{{متن حدیث|طُوبَی لِلصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ، طُوبَی لِلْمُقِیمِینَ عَلَی مَحَجَّتِهِمْ، أُولَئِکَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ فَقَالَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ}}؛ محمد بن خزاز قمی، کفایة الأثر، ص ۵۶؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، باب ۲۲، ص ۱۴۳. </ref>.<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶؛ [[محمد علی کریمی|کریمی، محمد علی]]، [[آیا ظهور نزدیک است ۳ (کتاب)|آیا ظهور نزدیک است]]، ص ۹۹-۱۰۰؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۱۳۶؛ [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۹۵-۱۰۰</ref>   
#[[تسلیم]] بودن [[منتظر]] به [[اراده]] و [[حکمت الهی]]: [[تسلیم]] بودن [[منتظر]] نقش بسیار موثری برای درمان این صفت دارد چراکه سبب [[آرامش]] فرد شده و اسباب نجاتش را مهیا می‌‌کند. چنانکه در روایتی [[امام جواد]]{{ع}} فرمودند: «شتاب‌زدگان در امر [[ظهور]] هلاک می‌شوند و اهل [[تسلیم]] [[نجات]] می‌یابند»<ref>{{متن حدیث|یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُونَ}}؛ صدوق، کمال الدین، ج ۲، باب ۳۶، ص ۳۷۸. </ref>. اما حاصل شدن چنین صفتی ([[تسلیم]] بودن) هم به وسیلۀ [[ایمان به غیب]] حاصل می‌‌شود، همچنانکه در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} [[ایمان به غیب]] جزء [[صفات ]][[منتظران]] آورده شده است: «خوشا به حال [[صابران]] در [[دوره غیبت]] و استواران در [[محبت]] [[امام غایب]]! همانانی که [[خدای تبارک و تعالی]] در کتابش چنین توصیفشان کرده است این [[قرآن]]، [[هدایت]] است برای [[پرهیزگاران]]، همان کسانی که به [[غیب]] [[ایمان]] دارند»<ref>{{متن حدیث|طُوبَی لِلصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ، طُوبَی لِلْمُقِیمِینَ عَلَی مَحَجَّتِهِمْ، أُولَئِکَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ فَقَالَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ}}؛ محمد بن خزاز قمی، کفایة الأثر، ص ۵۶؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، باب ۲۲، ص ۱۴۳. </ref>.<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶؛ [[محمد علی کریمی|کریمی، محمد علی]]، [[آیا ظهور نزدیک است ۳ (کتاب)|آیا ظهور نزدیک است]]، ص ۹۹-۱۰۰؛ پژوهشگران مرکز تحقیقات اسلامی، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۱۳۶؛ [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۹۵-۱۰۰</ref>   
#بررسی آثار منفی [[عجله]] و آثار مثبت [[صبر]]: فرد [[منتظر]] با بررسی کردن تبعات منفی [[عجله]] و همچنین بررسی [[آثار صبر]]، در موضوع [[ظهور]] می‌‌تواند با این [[وصف]] یعنی [[تعجیل]] [[ظهور]] [[مبارزه]] کند. [[عجله]] موجب [[پشیمانی]] می‌‌شود: [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: «پیش از رسیدن این امر، شتاب مکنید که پشیمان می‌شوید»<ref>{{متن حدیث|لَا تُعَاجِلُوا الْأَمْرَ قَبْلَ بُلُوغِهِ فَتَنْدَمُوا}}؛ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۶۲۲. </ref>.<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶.  </ref> و از تبعات مثبت [[صبر]] می‌‌توان به [[فضیلت]] [[صبر]] اشاره کرد، [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «کسی که در راه [[انتظار]] و در مسیر آن بمیرد، مانند کسی است که در [[خیمه]] [[امام]] [[منتظر]] بوده باشد»<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ مِنْکُمْ عَلَی هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً کَانَ کَمَنْ هُوَ فِی الْفُسْطَاطِ الَّذِی لِلْقَائِمِ ع}}؛‏ غیبت نعمانی، ص۲۰۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۹۵-۱۰۰ </ref>
#بررسی آثار منفی [[عجله]] و آثار مثبت [[صبر]]: فرد [[منتظر]] با بررسی کردن تبعات منفی [[عجله]] و همچنین بررسی [[آثار صبر]]، در موضوع [[ظهور]] می‌‌تواند با این [[وصف]] یعنی [[تعجیل ظهور]] [[مبارزه]] کند. [[عجله]] موجب [[پشیمانی]] می‌‌شود: [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: «پیش از رسیدن این امر، شتاب مکنید که پشیمان می‌شوید»<ref>{{متن حدیث|لَا تُعَاجِلُوا الْأَمْرَ قَبْلَ بُلُوغِهِ فَتَنْدَمُوا}}؛ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۶۲۲. </ref>.<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶.  </ref> و از تبعات مثبت [[صبر]] می‌‌توان به [[فضیلت]] [[صبر]] اشاره کرد، [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «کسی که در راه [[انتظار]] و در مسیر آن بمیرد، مانند کسی است که در [[خیمه]] [[امام]] [[منتظر]] بوده باشد»<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ مِنْکُمْ عَلَی هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً کَانَ کَمَنْ هُوَ فِی الْفُسْطَاطِ الَّذِی لِلْقَائِمِ ع}}؛‏ غیبت نعمانی، ص۲۰۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۹۵-۱۰۰ </ref>
#روشنگری [[اندیشمندان]] [[مسلمان]]: روشنگری [[علمای دینی]] نسبت به [[عاقبت]] [[صبر]] کردن [[منتظران]] و همچنین ایجاد [[معرفت]] و [[شناخت]] به [[امام]] راه بسیار موثری برای ایجاد [[صبر]] در [[جان]] [[منتظران]] است<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶.</ref>.
#روشنگری [[اندیشمندان]] [[مسلمان]]: روشنگری [[علمای دینی]] نسبت به [[عاقبت]] [[صبر]] کردن [[منتظران]] و همچنین ایجاد [[معرفت]] و [[شناخت]] به [[امام]] راه بسیار موثری برای ایجاد [[صبر]] در [[جان]] [[منتظران]] است<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۳۹-۴۶.</ref>.


۲۱۸٬۶۱۸

ویرایش