←تندروی دینی (تعمق) در اصطلاح احادیث
جز (جایگزینی متن - '''']].' به '''']]') |
|||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[اسلام]]، [[دین]] "وسط" است<ref>بقره، آیه ۱۴۳.</ref> و آموزههای آن سرشار از تأکید بر [[اعتدال]]، جامعنگری، همه سو اندیشی و [[لزوم]] به دور بودن از [[افراط]] ویکسویهنگری است. [[پیامبر خدا]] که [[آیین الهی]] [[اسلام]] را برنامه [[تکامل]] مادی و [[معنوی]] معرفی میکرد و بر [[جامعیت]] و کمال آن در اشتمال بر [[مصالح]] فردی و [[اجتماعی]] تأکید میورزید، [[افراط]] و یکسویهنگری را بزرگترین خطر [[امت]] و آیینش تلقی میکرد و بر این [[حقیقت]]، بارها در طول حیات پربارش تأکید ورزید. [[خوارج]]، در [[حوزه]] [[فرهنگ اسلامی]]، جریانی است افراطی با مواضعی تند و به دور از [[اعتدال]]. این ویژگی [[خوارج]] در [[احادیث نبوی]] با عنوان "تعمق" آمده است. اکنون و پیشتر از آن که به ریشههای جریان [[خوارج]] بپردازیم، اندکی این اصطلاح را بکاویم<ref>[[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۷۳-۴۷۸.</ref>. | [[اسلام]]، [[دین]] "وسط" است<ref>بقره، آیه ۱۴۳.</ref> و آموزههای آن سرشار از تأکید بر [[اعتدال]]، جامعنگری، همه سو اندیشی و [[لزوم]] به دور بودن از [[افراط]] ویکسویهنگری است. [[پیامبر خدا]] که [[آیین الهی]] [[اسلام]] را برنامه [[تکامل]] مادی و [[معنوی]] معرفی میکرد و بر [[جامعیت]] و کمال آن در اشتمال بر [[مصالح]] فردی و [[اجتماعی]] تأکید میورزید، [[افراط]] و یکسویهنگری را بزرگترین خطر [[امت]] و آیینش تلقی میکرد و بر این [[حقیقت]]، بارها در طول حیات پربارش تأکید ورزید. [[خوارج]]، در [[حوزه]] [[فرهنگ اسلامی]]، جریانی است افراطی با مواضعی تند و به دور از [[اعتدال]]. این ویژگی [[خوارج]] در [[احادیث نبوی]] با عنوان "تعمق" آمده است. اکنون و پیشتر از آن که به ریشههای جریان [[خوارج]] بپردازیم، اندکی این اصطلاح را بکاویم<ref>[[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۷۳-۴۷۸.</ref>. | ||
==تندروی [[دینی]] (تعمق) در اصطلاح احادیث== | ==تندروی [[دینی]] (تعمق) در اصطلاح احادیث== | ||
در زبان [[روایات]] از [[افراط]] و تندروی با عنوان "تَعَمق" یادشده است. [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: | *در زبان [[روایات]] از [[افراط]] و تندروی با عنوان "تَعَمق" یادشده است. [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "از سختگیری در [[دین]] بپرهیزید؛ زیرا [[خداوند]]، آن را آسان قرار داده است. از [[دین]]، آنچه را که توانش را دارید بگیرید؛ چرا که [[خداوند]]، کار خوب اما مستمر را، هر چند اندک باشد، [[دوست]] دارد"<ref>{{متن حدیث|"إیاکم وَالتعَمقَ فِی الدینِ! فَإِن اللهَ قَد جَعَلَهُ سَهلًا، فَخُذوا مِنهُ ما تُطیقونَ؛ فَإِن اللهَ یحِب ما دامَ مِن عَمَلٍ صالِحٍ وإن کانَ یسیراً"}}؛ کنز العمال، ج ۳، ص ۳۵، ح ۵۳۴۸.</ref>. با کاوش در موارد استعمال واژه "تعمق" در [[فرهنگها]] و [[احادیث اسلامی]] منقول در منابع [[فریقین]]، برای پژوهشگر تردیدی [[باقی]] نمیماند که مراد از این واژه در [[فرهنگ اسلامی]]، [[افراط]]، تندروی و [[خروج]] از [[اعتدال]] است. بزرگترین مشکل [[خوارج]]، متأسفانه، این تندروی و [[افراط]] بیمرز بود و از این روی، در نهایت بدین [[باور]] دست یافتن که هر کسی متفاوت با آنان بیندیشد و بگوید و عمل کند، در حیطه [[کفر]] خواهد بود<ref>[[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۷۳-۴۷۸.</ref>. | ||
==نقطه آغازین انحراف== | ==نقطه آغازین انحراف== | ||
شماری از [[مسلمانان]] [[صدر اسلام]] به جهاتی که پس از این و به هنگام سخن از ریشهیابی تعمق خواهیم آورد، هشدارهای [[پیامبر]]{{صل}} را در این زمینه جدی نگرفتند، از [[سنت نبوی]] [[تجاوز]] کردند و با تندروی و گرایشهای افراطی، گاه بر [[پیامبر]]{{صل}} نیز خرده گرفتند. شگفتا که اینان جامه [[زهد]] به تن دارند و ظاهری عبادتگرانه یا قیافهای زاهدانه؛ اما از نگاه [[پیامبر]]{{صل}} از [[دین]] به دَر هستند و از [[حقیقت]] به دور. اینان عنوان "قاری" را نیز یدک میکشیدند. طُرفه آن که این ویژگی آنان را نیز [[پیامبر]]{{صل}} بر نموده و چگونگیاش را روشن کرده است: {{متن حدیث|"یقرَؤونَ القُرآنَ لا یجاوِزُ حَناجِرَهُم!"}}<ref>صحیح مسلم، ج ۲، ص ۷۴۰، ح ۱۴۲.</ref> [[قرآن]] میخوانند و [[قرآن]] از حنجرهایشان فراتر نمیرود. عنوان "قاری"، از آن روی که در [[تاریخ اسلام]] زمینهای [[اجتماعی]] یافته، [[شایسته]] است که به اجمالْ [[تبیین]] شود: | شماری از [[مسلمانان]] [[صدر اسلام]] به جهاتی که پس از این و به هنگام سخن از ریشهیابی تعمق خواهیم آورد، هشدارهای [[پیامبر]]{{صل}} را در این زمینه جدی نگرفتند، از [[سنت نبوی]] [[تجاوز]] کردند و با تندروی و گرایشهای افراطی، گاه بر [[پیامبر]]{{صل}} نیز خرده گرفتند. شگفتا که اینان جامه [[زهد]] به تن دارند و ظاهری عبادتگرانه یا قیافهای زاهدانه؛ اما از نگاه [[پیامبر]]{{صل}} از [[دین]] به دَر هستند و از [[حقیقت]] به دور. اینان عنوان "قاری" را نیز یدک میکشیدند. طُرفه آن که این ویژگی آنان را نیز [[پیامبر]]{{صل}} بر نموده و چگونگیاش را روشن کرده است: {{متن حدیث|"یقرَؤونَ القُرآنَ لا یجاوِزُ حَناجِرَهُم!"}}<ref>صحیح مسلم، ج ۲، ص ۷۴۰، ح ۱۴۲.</ref> [[قرآن]] میخوانند و [[قرآن]] از حنجرهایشان فراتر نمیرود. عنوان "قاری"، از آن روی که در [[تاریخ اسلام]] زمینهای [[اجتماعی]] یافته، [[شایسته]] است که به اجمالْ [[تبیین]] شود: |