خراسان: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ']] صفحه ' به ']]، ص'
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '') |
جز (جایگزینی متن - ']] صفحه ' به ']]، ص') |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==خراسان در فرهنگنامه آخرالزمان== | ==خراسان در فرهنگنامه آخرالزمان== | ||
*خراسان به منطقهای وسیع گفته میشده که در [[جهان]] کنونی میان [[کشور]] [[ایران]]، افغانستان، واقع است و قسمتهایی از ترکمنستان و ازبکستان را نیز شامل میشده است. اما آنچه که اکنون به این نام [[باقی]] مانده است استان خراسان در [[ایران]] است. در [[روایات]] [[آخرالزمان]] درباره خراسان بسیار یاد شده است و این منطقه را نقطه شروع قیامهای متعددی دانستهاند. روایاتی درباره [[قیام]] با [[پرچمهای سیاه از خراسان]] [[نقل]] شده که مربوط به [[آخرالزمان]] و آستانه [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} است ولی در این میان روایاتی نیز هست که هیچ ارتباطی با [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} ندارد، بلکه خبر از [[شورش]] ابومسلم [[خراسانی]] میدهد که از خراسان به پا میخیزد و [[سلطنت]] هزار ماهه [[بنیامیه]]<ref>در تفسیر {{متن قرآن|لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ}} (شب قدر از هزار ماه بهتر است [سوره قدر، آیه ۳.]) آمده که حکومت بنیامیه هزار ماه به طول خواهد انجامید و این از معجزات قرآن کریم است.</ref> را در هم میپیچد و گروهی به اشتباه این دو دسته [[احادیث]] را جزو روایاتی آوردهاند که درباره حوادث [[آخرالزمان]] است. ابومسلم به هیچ وجه مورد تأیید [[ائمه]]{{عم}} نبود، اما در میان قیامکنندگان از خراسان در [[آخرالزمان]] گروهی را [[ائمه]] مورد تأیید قرار دادهاند و امر کردهاند که به سوی ایشان شتافته و با آنان [[بیعت]] کنیم و به همراه ایشان به [[لشکر]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} بپیوندیم.[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[حدیثی]] از [[یاران]] [[حضرت]] یاد مینماید و در آن [[حدیث]] میفرماید: در خراسان گنجهایی است که از جنس طلا و نقره نیستند بلکه مردانی هستند که [[خدا]] و [[رسول]] او، آنان را کنار هم جمع خواهند کرد. (شاید اشاره به یکرنگی آنان در [[ایمان به خدا]] و [[رسول]] باشد و شاید اشاره به جمع شدن آنان گرد هم در [[آخرالزمان]] به صورت [[معجزهآسا]] باشد)<ref>ملاحم: ص ۱۴۷.</ref>. | *خراسان به منطقهای وسیع گفته میشده که در [[جهان]] کنونی میان [[کشور]] [[ایران]]، افغانستان، واقع است و قسمتهایی از ترکمنستان و ازبکستان را نیز شامل میشده است. اما آنچه که اکنون به این نام [[باقی]] مانده است استان خراسان در [[ایران]] است. در [[روایات]] [[آخرالزمان]] درباره خراسان بسیار یاد شده است و این منطقه را نقطه شروع قیامهای متعددی دانستهاند. روایاتی درباره [[قیام]] با [[پرچمهای سیاه از خراسان]] [[نقل]] شده که مربوط به [[آخرالزمان]] و آستانه [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} است ولی در این میان روایاتی نیز هست که هیچ ارتباطی با [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} ندارد، بلکه خبر از [[شورش]] ابومسلم [[خراسانی]] میدهد که از خراسان به پا میخیزد و [[سلطنت]] هزار ماهه [[بنیامیه]]<ref>در تفسیر {{متن قرآن|لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ}} (شب قدر از هزار ماه بهتر است [سوره قدر، آیه ۳.]) آمده که حکومت بنیامیه هزار ماه به طول خواهد انجامید و این از معجزات قرآن کریم است.</ref> را در هم میپیچد و گروهی به اشتباه این دو دسته [[احادیث]] را جزو روایاتی آوردهاند که درباره حوادث [[آخرالزمان]] است. ابومسلم به هیچ وجه مورد تأیید [[ائمه]]{{عم}} نبود، اما در میان قیامکنندگان از خراسان در [[آخرالزمان]] گروهی را [[ائمه]] مورد تأیید قرار دادهاند و امر کردهاند که به سوی ایشان شتافته و با آنان [[بیعت]] کنیم و به همراه ایشان به [[لشکر]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} بپیوندیم.[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[حدیثی]] از [[یاران]] [[حضرت]] یاد مینماید و در آن [[حدیث]] میفرماید: در خراسان گنجهایی است که از جنس طلا و نقره نیستند بلکه مردانی هستند که [[خدا]] و [[رسول]] او، آنان را کنار هم جمع خواهند کرد. (شاید اشاره به یکرنگی آنان در [[ایمان به خدا]] و [[رسول]] باشد و شاید اشاره به جمع شدن آنان گرد هم در [[آخرالزمان]] به صورت [[معجزهآسا]] باشد)<ref>ملاحم: ص ۱۴۷.</ref>. | ||
*شخصی به نام معروف از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] میکند که هرگاه ما [[خدمت]] [[حضرت]] مشرف میشدیم، ایشان از خراسان و [[سجستان]]<ref>سجستان نام بخشی از نواحی شرق ایران و قسمتی از مناطق غربی افغانستان است که شامل منطقهای از سیستان کنونی میباشد. سجستان را معرب سیستان دانستهاند. [دهخدا]</ref> یاد مینمود و گویا با این سخن خود [[اراده]] داشتند که به ما بشارتی بدهند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۹۴.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: اهل خراسان در نزد ما بزرگند...<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۹۵ و بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۴.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] | *شخصی به نام معروف از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] میکند که هرگاه ما [[خدمت]] [[حضرت]] مشرف میشدیم، ایشان از خراسان و [[سجستان]]<ref>سجستان نام بخشی از نواحی شرق ایران و قسمتی از مناطق غربی افغانستان است که شامل منطقهای از سیستان کنونی میباشد. سجستان را معرب سیستان دانستهاند. [دهخدا]</ref> یاد مینمود و گویا با این سخن خود [[اراده]] داشتند که به ما بشارتی بدهند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۹۴.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: اهل خراسان در نزد ما بزرگند...<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۹۵ و بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۴.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۳۰.</ref>. | ||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == |