امام مهدی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[امام مهدی]]{{ع}} [[آخرین امام]] از [[چهارده معصوم]] است. [[پدر]] ارجمندش [[امام عسکری]]{{ع}} و مادرش [[نرجس]] است. از [[القاب]] مشهور آن [[حضرت]]: [[حجت]]، [[مهدی]]، [[خلف صالح]]، [[قائم]] [[منتظَر]] و [[صاحب الزمان]] و کنیۀ مبارکش [[ابوالقاسم]] است<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴.</ref>. در [[شب جمعه]]، پانزدهم [[شعبان]] سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ قمری در [[سامرا]] دیده به [[جهان]] گشود و جز چند نفر کسی از ایشان خبر نداشت و تا هنگام ###[[۳۱۳]]### همواره در خفا بود و در پنج سالگی [[امامت]] [[مسلمانان]] را بر عهده گرفت<ref>ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۱۲۸.</ref> و چون ولادت [[امام]] را [[ائمه معصومین]]{{ع}} و بزرگان [[علمای شیعه]] و [[اهل سنت]] [[روایت]] کرده و به [[ظهور]] و [[اقدام]] انقلابی [[امام]] در از بین بردن [[ظلم و ستم]] اشاره داشته ‌اند خطری از سوی خلفای [[ظلم و جور]] [[جان]] [[مبارک]] ایشان را تهدید می‌‌کرد از این‌‌رو [[امام مهدی]]{{ع}} بنابر [[مشیت الهی]] از دیده‌ها [[غایب]] شد تا [[مسلمانان]] از [[فیض]] وجود او [[محروم]] نگردند و [[حجت خدا]] همچنان برقرار مانَد. از این موضوع تعبیر به "[[غیبت]]" می‌شود<ref>ر.ک: دانشنامۀ نهج البلاغه، ج۲، ص ۶۶۶.</ref>.