امامت امام مهدی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[دلایل]] فراوانی از طریق [[نقل]] و [[عقل]]، بر [[اثبات امامت امام مهدی]]{{ع}} وجود دارد و در منابع [[کلامی]] وحدیثی، تفصیلاً [[بیان]] شده است. [[فریقین]] از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به طور [[متواتر]] [[احادیث]] دال بر [[ضرورت وجود امام]] و [[خلیفه]] بعد از [[پیامبر]]{{صل}} را [[نقل]] کرده‌اند، نظیر [[حدیث]]: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَيْسَ لَهُ إِمَامٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً}}<ref>برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج۱، ص۱۵۴، ابن بابویه، علی بن الحسین، الامامة والتبصرة، ص۳۲.</ref>، {{متن حدیث| مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَكُنْ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةَ الجَاهِلِيَّةِ}}<ref>نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۶، ص۲۲؛ شریف مرتضی، علی بن الحسین، الفصول المختاره، ص۲۴۵.</ref>؛ هر کس بمیرد در حالی که امامی ندارد و یا بیعتی از [[امام]] حقی در گردن نداشته باشد، او با [[مرگ جاهلیت]] از [[دنیا]] رفته است. بر اساس این [[احادیث]]، اصل ضروری بودن [[امام]] و [[جانشین پیامبر]]{{صل}} در هر دوره و زمانی، [[مورد اتفاق]] همه [[فرق اسلامی]] اعم از [[شیعه]] و [[سنی]] است<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|امامت امام مهدی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۴۶۷.</ref>.

*در [[احادیث]] دیگر، [[پیامبر]]{{صل}} از [[بیان]] [[مصادیق امامت]] و [[خلافت]] سخن به میان آورده و در موارد فراوانی [[امامان]] و [[جانشینان]] بعد از خود را معرفی کرده است. در این نوع [[احادیث]]، [[تعداد امامان]] و [[جانشینان پیامبر]]{{صل}} [[دوازده نفر]] و آخرین آنان [[امام مهدی]]{{ع}} ذکر شده است، نظیر [[حدیث]]: "[[امامان]] بعد از من [[دوازده]] نفرند نخستین آنان [[علی بن ابی طالب]] و آخرین آنان [[قائم]] [[امام مهدی]]{{ع}} است، اینها [[جانشینان]] و اوصیای من و [[حجت‌های الهی]] بر [[امت]] من بعد از من‌اند. هر کس به [[امامت]] آنان اعتراف کند [[مؤمن]] است و هر کس [[امامت]] آنان را [[انکار]] نماید [[کافر]] است<ref>{{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ الْقَائِمُ هُمْ خُلَفَائِي وَ أَوْصِيَائِي وَ أَوْلِيَائِي وَ حُجَجُ اللَّهِ عَلَى أُمَّتِي بَعْدِي الْمُقِرُّ بِهِمْ مُؤْمِنٌ وَ الْمُنْكِرُ لَهُمْ كَافِرٌ}}؛ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۲۵۹؛ خزاز قمی، علی بن محمد بن علی، کفایة الأثر، ص۲۳؛ ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابوطالب، ج۱، ص۲۵۴.</ref>. در برخی موارد، تک تک [[امامان دوازده‌گانه]] با خصوصیات اسمی آنان ذکر شده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، الأمالی، ص۷۳۸؛ طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، ص۸۷.</ref> و در بیشتر موارد این گونه آمده است: {{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ تِسْعَةٌ مِنْ صُلْبِ الْحُسَيْنِ تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ}}<ref>ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابوطالب، ج۱، ص۲۵۴؛ خزاز قمی، علی بن محمد بن علی، کفایة الأثر، ص۳۹.</ref>. در تعداد دیگری از این نوع [[احادیث]]، [[عصمت]] و [[طهارت]] [[امامان]] و [[جانشینان پیامبر]]{{صل}} نیز [[بیان]] شده است، مثل [[حدیث نبوی]]: {{متن حدیث|يُخْرِجُ مِنْ صُلْبِ الْحُسَيْنِ تِسْعَةً مِنَ الْأَئِمَّةِ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ وَ مِنْهُمْ مَهْدِيُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ الَّذِي يَقُومُ بِالدِّينِ فِي آخِرِ الزَّمَانِ}}<ref>خزاز قمی، علی بن محمد بن علی، کفایة الأثر، ص۱۳۵؛ بحرانی، سید هاشم، غایة المرام، ج۲، ص۵.</ref>. در این [[احادیث نبوی]]، ضمن اینکه [[تعداد امامان]] و اوصاف آنان، مورد اشاره قرار گرفته، [[امام مهدی]]{{ع}} به عنوان [[آخرین امام]] و [[جانشین پیامبر]]{{صل}} ذکر شده است.

*همچنین [[ادله]] [[امامت و مهدویت]]، دیدگاه سایر فرق [[شیعی]] نظیر: [[کیسانیه]]، [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]]، [[واقفیه]] و... - را [[باطل]] می‌سازد، زیرا:

#افرادی مثل: [[محمد حنفیه]] که [[فرقه]] [[کیسانیه]] مدعی [[امامت]] ایشان‌اند و [[زید بن علی]]{{ع}} که [[فرقه]] [[زیدیه]] وی را [[امام]] می‌دانند و [[اسماعیل بن جعفر]]{{ع}} که [[فرقه]] [[اسماعیلیه]] قائل به [[امامت]] وی‌اند هیچ کدام خود ادعای [[امامت]] نکرده‌اند و همچنین دلیلی بر [[عصمت]] آنان وجود ندارد، بلکه فرقه‌های یاد شده چنین نسبتی را به آنان داده‌اند.