تکبیر: تفاوت میان نسخهها
←تکبیر در فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱
(←منابع) |
|||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==تکبیر در فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱== | ==تکبیر در فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱== | ||
تکبیر در لغت به معنای بزرگ دانستن یا به بزرگی یاد کردن [[خدا]] با [[الله]] اکبرگفتن و [[تعظیم]] [[خدا]] در [[مقام]] [[عبادت]] او آمده است. تکبِیرُ را به این جهت تکبیر میگویند، که [[عبادت]] و [[شعائر]] بزرگی است، و به این جهت: {{متن قرآن|وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ}}<ref>«(روزهای روزه گرفتن در) ماه رمضان است که قرآن را در آن فرو فرستادهاند؛ به رهنمودی برای مردم و برهانهایی (روشن) از راهنمایی و جدا کردن حقّ از باطل. پس هر کس از شما این ماه را دریافت (و در سفر نبود)، باید (تمام) آن را روزه بگیرد و اگر بیمار یا در سفر بو» سوره بقره، آیه ۱۸۵.</ref> {{متن قرآن|وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا}}<ref>«و بگو سپاس خداوند را که نه فرزندی گزیده است و نه او را در فرمانروایی انبازی و نه او را از سر زبونی، سرپرستی است و او را چنان که باید بزرگ میدار!» سوره اسراء، آیه ۱۱۱.</ref> آمده است. (مفردات راغب ص ۶۹۸ ماده [[کبر]]) و در این مدخل منظور آیاتی است که [[پیامبر]] [[مأمور]] به تکبیر شده و تلقین برای [[استمداد]] از [[خدا]] در برابر فشارها، تمسخرها و [[مشکلات]][[ امر]] [[رسالت]] و [[توکل]] بر او است. | |||
#{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * قُمْ فَأَنْذِرْ * وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ}}<ref>«ای جامه بر خود کشیده!*برخیز و هشدار بده!*و پروردگارت را بزرگ بدار» سوره مدثر، آیه ۱-۳.</ref> | #{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * قُمْ فَأَنْذِرْ * وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ}}<ref>«ای جامه بر خود کشیده!*برخیز و هشدار بده!*و پروردگارت را بزرگ بدار» سوره مدثر، آیه ۱-۳.</ref> | ||
#{{متن قرآن|وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا}}<ref>«و بگو سپاس خداوند را که نه فرزندی گزیده است و نه او را در فرمانروایی انبازی و نه او را از سر زبونی، سرپرستی است و او را چنان که باید بزرگ میدار!» سوره اسراء، آیه ۱۱۱.</ref> | #{{متن قرآن|وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا}}<ref>«و بگو سپاس خداوند را که نه فرزندی گزیده است و نه او را در فرمانروایی انبازی و نه او را از سر زبونی، سرپرستی است و او را چنان که باید بزرگ میدار!» سوره اسراء، آیه ۱۱۱.</ref> | ||
'''نکته''': در این دو [[آیه]]: | '''نکته''': در این دو [[آیه]]: | ||
#[[پیامبر اسلام]] [[مأمور]] به گفتن | #[[پیامبر اسلام]] [[مأمور]] به گفتن تکبیر در [[نماز]] گردیده است: {{متن قرآن|وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ}}<ref>«و پروردگارت را بزرگ بدار،» سوره مدثر، آیه ۳.</ref>. در باره تکبیر مذکور [[مفسرین]] دو احتمال دادهاند که یکی از آنها این است که مقصود گفتن [[الله اکبر]] در [[نماز]] باشد، البته برخی از [[مفسران]] گفتهاند مراد از امر به تکبیر،[[ امر]] به [[نماز]] یا تکبیر در [[نماز]] است. (ر. ک: [[المیزان]] طباطبائی، ج ۲۰، ص ۸۰). | ||
#[[پیامبر]] موظف به [[تعظیم]] و بزرگ شمردن [[خداوند]] است: {{متن قرآن|وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا}}<ref>«و بگو سپاس خداوند را که نه فرزندی گزیده است و نه او را در فرمانروایی انبازی و نه او را از سر زبونی، سرپرستی است و او را چنان که باید بزرگ میدار!» سوره اسراء، آیه ۱۱۱.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۳۳۲.</ref>. | #[[پیامبر]] موظف به [[تعظیم]] و بزرگ شمردن [[خداوند]] است: {{متن قرآن|وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا}}<ref>«و بگو سپاس خداوند را که نه فرزندی گزیده است و نه او را در فرمانروایی انبازی و نه او را از سر زبونی، سرپرستی است و او را چنان که باید بزرگ میدار!» سوره اسراء، آیه ۱۱۱.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۳۳۲.</ref>. | ||