چگونه می‌توان برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

چگونه می‌توان برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۲

۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - ':{{متن قرآن' به ': {{متن قرآن'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش

@@ خط ۱۴۶: / خط ۱۴۶: @@
 :::::#'''برخوردها و روش‌های منطقی با یکدیگر:''' [[پیامبر]] {{صل}} بر اساس [[علم]] و منطق با گروههای مختلف غیر اسلامی [[مناظره]] و بحث می‌کرد. [[امام صادق]] {{ع}} چهار هزار شاگرد در رشته‌های مختلف [[تربیت]] می‌نمود و شخصا با منکران [[خدا]] می‌نشست و به بحث و [[گفتگو]] می‌پرداخت. این بحث‌ها و تجزیه و تحلیل‌های روشنگرانه نقش مؤثری در توسعه [[اسلام]] داشت. [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>مردم را به راه پروردگارت با حکمت و پندهای نیکو و جدال و بحث و انتقاد دعوت کن؛ سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref>. [[حکمت]] همان روشهای استدلالی و منطقی است. [[موعظه]] نیک، عبارت از اندرزهایی است که جنبه عاطفی و احساسی دارد. مجادله نیک، بحث‌های رودررو و براساس [[انصاف]] و [[حسن]] [[نیت]] است. [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} فرمود: طرفداران پنج [[دین]] مختلف به صورت گروه‌های پنج نفری به حضور [[پیامبر خدا]]{{صل}} برای بحث و [[مذاکره]] آمدند، به ترتیب: گروه [[یهود]]، سپس گروه [[مسیحی]]، سپس گروه مادی، سپس گروه دوگانه پرست، سپس گروه [[مشرک]] شروع به [[مناظره]] کردند. [[پیامبر خدا]]{{صل}} با کمال متانت سخن آنها را گوش داد و به پاسخ آنها پرداخت، و این مناظرات سه روز بیشتر طول نکشید، که هر پنج گروه قانع شدند و به [[اسلام]] گرویدند، در پایان گفتند: "ای [[محمد]]{{صل}}! ما همچون [[حجت]] و [[استدلال]] تو هرگز در جایی ندیده‌ایم، گواهی می‌دهیم که تو [[رسول خدا]] هستی"<ref>{{عربی|" مَا رَأَيْنَا مِثْلَ‏ حُجَّتِكَ‏ يَا مُحَمَّدُ نَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللَّهِ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ مشروح این مناظره در کتاب احتجاج طبرسی، ج ۱، از ص ۱۶ تا ۲۴ آمده است.</ref>. آری، اگر برای جذب تحصیل کرده‌ها و افراد مختلف غیر اسلامی با چنین شیوه‌ای [[رفتار]] شود، نقش مؤثری در گسترش [[اسلام]] خواهد داشت و همچنین [[زمینه‌سازی]] [[فکری]] حساب‌شده‌ای برای آینده درخشان به دست [[حضرت مهدی]] {{ع}} خواهد بود.
 :::::#'''توجه به طبقه مستضعف‌:''' نوعا [[انقلاب‌ها]] بر دوش [[مستضعفین]] به پیش می‌رود، چراکه مستکبران و سرمایه‌داران از وضع موجود خود راضی‌اند و نوعا مخالف [[انقلاب]] بر مبنای [[تعالیم]] الهی و یا طرفداری از [[مستضعفان]] خواهند بود. [[اسلام]] هیچ‌گاه روی خوش به مستکبران و طاغوتیان نشان نداده است، چنان‌که در آغاز، حامی پیش برنده [[اسلام]] افراد مستضعفی همچون بلال، [[سلمان]]، جویبر، خباب، عمار، [[سمیه]] و ... بوده‌اند. [[پیامبر خدا]] {{صل}} به این گروه از افراد توجه خاصی داشت، حتی همه [[اموال]] همسرش [[خدیجه]]{{س}} را در این راه [[مصرف]] نمود و خود عملا همچون [[مستضعفان]] می‌زیست و بیشتر با آنها محشور بود. به هر حال توجه به [[مستضعفان]] و تأمین نیازهای آنها، و برقراری [[عدالت اجتماعی]] و جلوگیری شدید از [[استعمار]] و استثمار و استحمار، یکی دیگر از عوامل [[زمینه‌سازی]] برای [[حکومت]] [[امید]] [[مستضعفان]] [[جهان]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} خواهد بود.
-:::::#'''[[اتحاد]] و [[انسجام]] مسلمانان‌:''' بدون [[شک]] [[اتحاد]] نقش اعجازآمیزی در پیشبرد اهداف دارد، جمعیت و [[اتحاد]]، [[قدرت]] را چندین برابر می‌کند، مثل [[اتحاد]] همچون مثل سد عظیمی است که مبدأ بزرگ‌ترین نیروهای صنعتی و آبیاری سرزمین‌های بزرگ و [[روشنایی]] شهرهای زیاد می‌شود، چنین نیرویی بر اثر به‌هم‌پیوستن قدرت‌های ناچیز دانه‌های [[باران]] به دست آمده است. [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: "افراد با [[ایمان]] نسبت به یکدیگر، همانند اجزای یک ساختمان هستند که هرجزئی از آن، جزء دیگر را محکم نگه می‌دارد"<ref>{{عربی|" الْمُؤْمِنُ‏ لِلْمُؤْمِنِ‏ كَالْبُنْيَانِ‏ يَشُدُّ بَعْضُهَا بَعْضا‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ تفسیر ابوالفتوح، ج ۲، ص ۴۵۰.</ref>. حال اگر [[مسلمانان]] دست‌به‌دست هم دهند و با [[اتحاد]] و [[انسجام]] همه‌جانبه در محور [[اسلام]] حرکت کنند، همچون دریای خروشانی خواهند بود که در برابر امواج سهمگین طوفان‌ها [[ایستادگی]] خواهند نمود. برای [[زمینه‌سازی]] [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و تشکیل [[حکومت]] جهانی، [[اتحاد]] و [[انسجام]] [[مسلمانان]] نقش اساسی را خواهد داشت و باید [[مسلمانان]] از هرگونه [[اختلاف]] فرعی و موسمی پرهیز کنند و در برابر [[دشمنان]] مشترک، با [[اتحاد]] و [[وحدت]] و هماهنگی خود بایستند، تا بتوانند راه را برای [[ظهور]] [[مصلح]] کل جهانی هموار سازند<ref>باید توجه داشت که امور از روی طبیعی و خودجوش به پیش رود وگرنه صحبت اعجاز باشد، [[امام حسین]]{{ع}} فرمود: "سوگند به خداوند، خدا چیزی را نیافریده مگر اینکه به او فرمان داده از ما پیروی کند"؛ بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۲۸۷. البته اگر مردم وظیفه خود را انجام دهند، دست خدا بالای سر آنهاست و امدادهای غیبی به کمک آنها خواهد شتافت، چنان‌که [[قرآن]] می‌فرماید:{{متن قرآن|إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}}؛ سوره محمد، آیه ۷.</ref>.
+:::::#'''[[اتحاد]] و [[انسجام]] مسلمانان‌:''' بدون [[شک]] [[اتحاد]] نقش اعجازآمیزی در پیشبرد اهداف دارد، جمعیت و [[اتحاد]]، [[قدرت]] را چندین برابر می‌کند، مثل [[اتحاد]] همچون مثل سد عظیمی است که مبدأ بزرگ‌ترین نیروهای صنعتی و آبیاری سرزمین‌های بزرگ و [[روشنایی]] شهرهای زیاد می‌شود، چنین نیرویی بر اثر به‌هم‌پیوستن قدرت‌های ناچیز دانه‌های [[باران]] به دست آمده است. [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: "افراد با [[ایمان]] نسبت به یکدیگر، همانند اجزای یک ساختمان هستند که هرجزئی از آن، جزء دیگر را محکم نگه می‌دارد"<ref>{{عربی|" الْمُؤْمِنُ‏ لِلْمُؤْمِنِ‏ كَالْبُنْيَانِ‏ يَشُدُّ بَعْضُهَا بَعْضا‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ تفسیر ابوالفتوح، ج ۲، ص ۴۵۰.</ref>. حال اگر [[مسلمانان]] دست‌به‌دست هم دهند و با [[اتحاد]] و [[انسجام]] همه‌جانبه در محور [[اسلام]] حرکت کنند، همچون دریای خروشانی خواهند بود که در برابر امواج سهمگین طوفان‌ها [[ایستادگی]] خواهند نمود. برای [[زمینه‌سازی]] [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و تشکیل [[حکومت]] جهانی، [[اتحاد]] و [[انسجام]] [[مسلمانان]] نقش اساسی را خواهد داشت و باید [[مسلمانان]] از هرگونه [[اختلاف]] فرعی و موسمی پرهیز کنند و در برابر [[دشمنان]] مشترک، با [[اتحاد]] و [[وحدت]] و هماهنگی خود بایستند، تا بتوانند راه را برای [[ظهور]] [[مصلح]] کل جهانی هموار سازند<ref>باید توجه داشت که امور از روی طبیعی و خودجوش به پیش رود وگرنه صحبت اعجاز باشد، [[امام حسین]]{{ع}} فرمود: "سوگند به خداوند، خدا چیزی را نیافریده مگر اینکه به او فرمان داده از ما پیروی کند"؛ بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۲۸۷. البته اگر مردم وظیفه خود را انجام دهند، دست خدا بالای سر آنهاست و امدادهای غیبی به کمک آنها خواهد شتافت، چنان‌که [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}}؛ سوره محمد، آیه ۷.</ref>.
 :::::#'''[[رهبر]] شایسته‌:''' در [[اسلام]] به "[[ولایت]]" اهمیت فراوان داده شده است، به گونه‌ای که اگر آن نباشد هیچ چیز نیست، بلکه باید برنامه‌های [[اسلام]] تحت نظارت [[ولایت]] باشد، و به عبارت دیگر چرخ [[انقلاب]] توسط او به گردش درمی‌آید، او نشان راه و [[پیشوا]] و جلودار [[امت]] است و همه گروه‌های [[اسلام]] را در یک خط به پیش می‌برد. [[ولایت]] یعنی [[حکومت]] و [[سرپرستی]] [[دین]] و دنیای [[مردم]] که بسیار [[مقام]] پرمسؤولیت بزرگی است و تنها افراد [[شایسته]] و کامل می‌توانند عهده‌دار آن گردند. همان‌گونه که در صدر [[اسلام]] رهنمودهای [[رهبر شایسته]] نقش اساسی در پیشبرد داشت، امروز نیز در راه [[انتظار]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و [[زمینه‌سازی]] برای [[حکومت جهانی]] آن [[حضرت]] حتما باید این خط حفظ گردد، تا [[مسلمانان]] در [[نظم]] و [[انسجام]] خاص تحت رهنمودهای‌ [[رهبر شایسته]] که امروز از آن به [[ولایت فقیه]] تعبیر می‌شود، راه [[زمینه‌سازی]] صحیح را دریابند و با پشت‌گرمی معنوی خاصی آن را دنبال کنند. و به عبارت روشن‌تر، [[نائب]] و معاون به [[حق]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} مسلما به راه [[مهدی]]{{ع}} نزدیک‌تر و آگاه‌تر است، و رهنمودها و [[سرپرستی]] او می‌تواند نزدیک‌ترین و حساب‌شده‌ترین شیوه برای رسیدن به [[حکومت]] [[مولی]] [[امام زمان ]]{{ع}} باشد، با توجه به اینکه انجام دو [[وظیفه]] بزرگ [[امر به معروف و نهی از منکر]] [[انسان]] را از بی‌تفاوتی بیرون می‌آورد، و وادار می‌کند که حضور فعال در صحنه داشته باشد. به [[امید]] آن‌که با به‌کار بستن این عوامل که در رأس عوامل دیگر است بتوانیم همچون [[مسلمانان]] [[صدر اسلام]] به پیش رویم و [[جهان]] را به استقبال [[حکومت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} سوق دهیم که خود در مسیر [[انقلاب]] و تداوم [[انقلاب]] است که نهایت آن آینده درخشان و اهتزاز [[پرچم]] {{عربی|" لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّه‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} در کل [[جهان]] خواهد شد، و همین [[امید]] به آینده روشن- نه مبهم و تاریک- خود همان عامل درونی و [[انتظار]] است که باید به صورت [[علم]] و عمل درآید و به نتیجه عینی برسد. باید توجه داشت که خود [[امام]] [[قائم]] {{ع}} نیز در [[انتظار]] است که شرایط فراهم شود و [[خداوند متعال]] [[اذن]] خروجش را صادر فرماید و [[جهان]] را از [[ظلم]] و [[فساد]] رهایی بخشد، و به قدری در این مورد بی‌تاب است که حتی وقت [[خروج]] وارد [[مسجد الحرام]] می‌شود و بین [[مقام]] [[ابراهیم]]{{ع}} و [[کعبه]] دو رکعت [[نماز]] می‌خواند و پشت به [[حجر الاسود]] زده، سپس‌ دست‌هایش را به سوی [[آسمان]] بلند کرده و آن‌چنان گریه و [[تضرع]] می‌کند که به [[زمین]] می‌افتد و این است فرموده [[خدا]] در [[قرآن]]: {{متن قرآن|أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الأَرْضِ}}<ref> آیا خدای شما کسی است که دعای مضطر را اجابت می‌کند و گرفتاری‌ها را برطرف می‌سازد و شما را خلفای زمین قرار می‌دهد؟؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۲۶ (سوره نمل، آیه ۶۲).</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "[[سوگند]] به [[خدا]] "[[مضطر]]" همان [[قائم]] {{ع}} است"<ref>تفسیر نور الثقلین، ج ۴، ص ۹۴، ذیل آیه ۶۲ نمل.</ref>. آری [[امام]] [[قائم]] {{ع}} این چنین بی‌تابانه در [[انتظار]] [[اصلاح]] و [[انقلاب جهانی]] است، تا [[جهان]] را از لوث آلودگی‌ها و جنایات و [[ستمگری‌ها]] [[نجات]] بخشد.
 :::::#'''[[لزوم]] برنامه‌ریزی‌:''' می‌دانیم که مسأله [[امام مهدی|مهدی موعود ]]{{ع}} یک مسأله عادی و سطحی و اقلیمی و احتمالی نیست، بلکه تقریبا در همه [[ادیان]] و در همه‌جا و در همه‌زمان‌ها و در رأس مسائل مهم عقیدتی و [[سیاسی]] است، و در [[اسلام]] به عنوان یک اصل استوار و خلل‌ناپذیر مطرح می‌باشد، و از آن به ثمره و نتیجه [[قیام]] تمام [[پیامبر]]ان و [[رسولان]] و [[رهبران الهی]] یاد می‌گردد، و [[نهضت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} با عنوان‌ [[امید]] [[پیامبران]] و [[رسولان]] و [[مستضعفان]] [[تاریخ]] و وصول به اهداف عالی انسانی در همه ابعاد و ... خوانده می‌شود. حال‌که چنین است باید مسأله را جدی گرفت، در طول [[تاریخ]] در این باره حرف زیادی زده‌اند، ولی برای وصول به این [[هدف]] باید [[همت]] کرده، آن هم همتی عمیق، همه‌جانبه در [[جهان]]، همیشگی در عمل.