مباهله: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُباهله:''' آن است که دو نفر با دو گروه که با هم [[نزاع]] دارند و هر کدام خود را بر [[حق]] می‌‌دانند، به یکدیگر [[نفرین]] کنند که [[خداوند]]، [[دروغگو]] و طرف ناحق را هلاک کند. چنین واقعه‌ای در زمان [[پیامبر اسلام]] اتفاق افتاد. گروهی از [[مسیحیان]] [[نجران]] که [[دعوت]] [[حق]] [[رسول خدا]]{{صل}} را نمی‌پذیرفتند، قرار شد میان آنان و [[پیامبر خدا]] مباهله انجام گیرد. در روز معین وقتی آنان در محل [[موعود]] حاضر شدند، [[پیامبر اسلام]] را دیدند که همراه [[علی بن ابی طالب]]، [[فاطمه زهرا]]، [[حسن]] و [[حسین]]{{عم}} آمده است. چون دیدند که وی عزیزترین و نزدیکترین افراد خود را به صحنه مباهله آورده است، از شرکت در مباهله بیمناک شدند و به پرداخت [[جزیه]] به [[حکومت اسلامی]] [[راضی]] شدند. مسیحیانی که برای مباهله آمده بودند، شصت نفر می‌‌شدند. در [[قرآن کریم]] به [[داستان مباهله]] اشاره شده و این [[آیه]] به "[[آیه مباهله]]" [[معروف]] است{{متن قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ }}<ref> بنابراین، پس از دست یافتن تو به دانش، به هر کس که با تو به چالش برخیزد؛ بگو:بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم؛ سوره آل عمران، آیه:۶۱.</ref> و یکی از [[فضایل]] [[اهل‌بیت]] به شمار می‌‌رود. این حادثه روز ۲۴ [[ذی قعده]] [[سال دهم هجری]] در [[مدینه]] اتفاق افتاد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>.